Ηρεμήστε σύντροφοι, παλιοί και νέοι.
Ριζοσπάστες, με φουσκωμένο εγώ, που δεν έχετε εξηγήσει επαρκώς ποιες ρίζες σπάσατε!
«Αριστεροί» που θεωρείτε αυτονόητο ότι δίνουμε όλοι το ίδιο περιεχόμενο στις έννοιες αριστερά και δημοκρατία! (Μήπως για να μη δηλώσετε την επιμονή σας στην παλιά ή κάποια νέα (;) κομμουνιστική της εκδοχή;).
Που κρατάτε το δικό σας, Προκρούστειο, αριστερόμετρο, απαγορεύοντας τον αυτοπροσδιορισμό των άλλων!
Που καταγγέλλετε την άλλη γνώμη, κατάθεση ψυχής, πρόταση διαλόγου, αλήθεια!
Που γνωρίζετε καλά ποιοι (άλλοι πάντα) φταίνε, ακόμη και τις ανομολόγητες προθέσεις τους!
Κάντε όλοι μια ολιγόμηνη κατάπαυση εμφύλιων πυρών μέχρι τις ευρωεκλογές, μα δε θα πάει πίσω η… επανάσταση!
Αναλογιστείτε αν συμβάλλετε στο ξεθώριασμα του «ηθικού πλεονεκτήματος» που διεκδικείτε ή στην εμπέδωση του «όλοι το ίδιο είμαστε», που προπαγανδίζει ο πολιτικός αντίπαλος, που δεν μπορεί να υποστηρίξει την «αριστεία» του!
Διακηρύξτε θετικά τις δικές σας σκέψεις και προτάσεις και περιμένετε την κάλπη.
Είναι ηλίου φαεινότερο πως όλο το πολιτικό φάσμα θα ταρακουνηθεί μετά τη λαϊκή ετυμηγορία, μέχρι να βρει την αναγκαία ισορροπία που σαφέστατα απειλείται από το καθεστώς Μητσοτάκη.
Ηλίου φαεινότερο ότι τα, διακριτά δια γυμνού οφθαλμού, ρεύματα στο δεξιό συντηρητικό χώρο συμπιέζονται και δεν θα διαρκέσει πολύ η συγκολλητική ουσία της νομής της εξουσίας για συμπόρευσή τους υπό τον κυρίαρχο διεφθαρμένο αρχηγό.
Έχουν άλλωστε να αντιμετωπίσουν και τη διευρυνόμενη επιρροή της ακροδεξιάς, που σηκώνει απειλητικό κεφάλι και εδώ και στην Ευρώπη.
Τέλος η σταθερή, στα 45 από τα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης, πλειοψηφία της κεντροαριστεράς και αριστεράς, συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο ότι επείγει η δημιουργία των προϋποθέσεων για τη δημιουργία του δικού της ενιαίου πολυσυλλεκτικού, συμπεριληπτικού, αντίπαλου πόλου.
Όλο και περισσότεροι βλέπουν το αδιέξοδο των διασπασμένων πολιτικών δυνάμεων του χώρου, τη φθορά των παραδοσιακών σχημάτων και την αδήριτη ανάγκη για ένα νέο ‘61 ή ‘81, που θα επαναπολιτικοποιήσει τη νέα γεννιά, που θα δώσει ελπίδα στο φτωχό κόσμο για να αντισταθεί αγωνιστικά στην ιδιωτικοποίηση των πάντων, στην πλήρη κατάργηση του κράτους πρόνοιας, στη συνέχιση της αναδιανομής του πλούτου υπέρ των λίγων, ήδη πλούσιων.
Αυτές οι ζυμώσεις και ανακατατάξεις προβλέπονται ήδη από όλους τους σοβαρούς αναλυτές, που διαπιστώνουν τον κίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία από μια 3η τετραετία αυτής της διακυβέρνησης.
Άλλος για το συμφέρον του συστήματος οικονομικών και μιντιακών συμφερόντων που προνομιακά εξυπηρετούνται σήμερα, άλλος από τη σκοπιά του φρένου στον κατήφορο του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού και άλλος από ειλικρινές ενδιαφέρον για να βελτιώσει, μέσα στο κυρίαρχο σύστημα, τη θέση της εργασίας με το κεφάλαιο, είναι έτοιμοι να αντιπαρατεθούν για μια νέα ισορροπία που θα σηματοδοτήσει το τέλος της μεταπολίτευσης και την πολιτική γεωγραφία του 21ου αιώνα.
Τίποτα δεν προδιαγράφει ότι η έκβαση θα είναι θετική για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Δεν είναι ενθαρρυντικά τα μηνύματα από ΕΕ και ΗΠΑ, με την άνοδο της ακροδεξιάς και του Τραμπ.
Όμως και οι καιροί ου μενετοί!
*Ο Κώστας Κασαπάκης είναι γεωπόνος