Οι διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας – Τουρκίας, αν αυτές επαναληφθούν προσεχώς, θα είναι πιο χλωμές από ποτέ λόγω των κινήσεων της Άγκυρας όλο το προηγούμενο διάστημα.
Η τουρκική κυβέρνηση θα προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με ένα καινούργιο όγκο θεμάτων που δημιούργησε και σε ορισμένες περιπτώσεις κατοχύρωσε σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και συμφερόντων.
Μέσα στο διάστημα του προηγούμενου έτους η Άγκυρα προχώρησε στη νομιμοποίηση της τουρκο/λιβυκής ΑΟΖ, η οποία αναρτήθηκε επισήμως στον ΟΗΕ στον Πίνακα 106, και επομένως βρίσκεται σε ισχύ χωρίς καμιά κίνηση της Αθήνας για την κατάργηση της παρανομίας αυτής.
Κατέθεσε ακόμα στον ΟΗΕ τις συντεταγμένες της «τουρκικής ΑΟΖ της Μεσογείου», η οποία τώρα περιλαμβάνει και το τουρκικό κομμάτι της τουρκο/λιβυκής ΑΟΖ, και περιορίζει την ελληνική ΑΟΖ μόλις στον 28ο μεσημβρινό, ενώ η Αθήνα δεν αποφασίζει να καταθέσει τις δικές της συντεταγμένες ΑΟΖ στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Η τουρκική κυβέρνηση κατέθεσε στον ΙΜΟ τη διευρυμένη τουρκική περιοχή Έρευνας και Διάσωσης (SAR), που διχοτομεί το Αιγαίο και συμπίπτει πλέον με την «τουρκική ΑΟΖ της Μεσογείου, αφού το 2021 με δικό της νόμο επέκτεινε την περιοχή αυτή, χωρίς αντίδραση της Αθήνας.
Με μια εντυπωσιακή στροφή της η Άγκυρα κάνει συνεχή χρήση UAV (μη επανδρωμένων αεροσκαφών) σε όλες τις στρατιωτικές ασκήσεις της στο Αιγαίο (παραβιάζοντας τον ICAO και το ΝΑΤΟ) Με την χρήση των UAV- τώρα η κυβέρνηση ψάχνει να βρει… τα κατάλληλα μέσα για την αντιμετώπισή τους- η Τουρκία καταπονεί καθημερινώς τα ελληνικά αεροσκάφη και προκαλεί οικονομική αιμορραγία αφού τα κόστη είναι 1:1000 σε βάρος του ελληνικού κράτους, ενώ παράλληλα τα τουρκικά UAV συλλέγουν πολύτιμες πληροφορίες για τους χρόνους αντίδρασης των ελληνικών αεροσκαφών κλπ.
Με επιστολές της στον ΟΗΕ, η Άγκυρα καταγγέλλει διεθνώς την Ελλάδα ότι παραβιάζει τις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων διότι εκτελεί στρατιωτικές ασκήσεις «σε αποστρατιωτικοποιημένα νησιά», ενώ εκμεταλλεύεται πλήρως υπέρ αυτής, ως απόδειξη της παραβίασης των Συνθηκών από την Ελλάδα. τη δήλωση Δένδια πέρσι τον Μάιο 2021 ότι η Ελλάδα εξοπλίζεται διότι απειλείται από την Τουρκία.
Το νεότερο και σοβαρότερο στοιχείο είναι η εμφάνιση από την Τουρκία του θέματος «κυριαρχίας των νήσων» του Αν Αιγαίου επειδή η Ελλάδα «παραβιάζει τις Συνθήκες». Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα «παραβιάζει τις Συνθήκες» – δηλαδή τον ανύπαρκτο όρο της «αποστρατιωτικοποίησης» των νησιών του Αν Αιγαίου, με τον οποίο έχουν «αποδοθεί στην Ελλάδα» και επομένως υπάρχει θέμα αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας των νήσων αυτών, όπως ανέφερε στην πρόσφατη συνέντευξή του ο Μ Τσαβούσογλου.
Η Αθήνα έχει σπεύσει μόνον ρητορικά να απαντήσει σ’ αυτήν την τραβηγμένη από τα μαλλιά θέση της Τουρκίας απορρίπτοντάς την. Όμως η πονηρή Τουρκία, στο θέμα της «κυριαρχίας» στόχο έχει το κενό που παρουσιάζει η Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία αναφέρεται μόνον σε νήσους και νησίδες, αλλά όχι στις βραχονησίδες. Αυτές βρίσκονται εκτός Συνθηκών διότι δεν περιλαμβάνονται στις Συνθήκες και η Τουρκία θα εγείρει θέμα ιδιοκτησιακού καθεστώτος των.
Η Αθήνα βεβαίως, δεν αναμένεται να δεχθεί συζήτηση επί θεμάτων κυριαρχίας των νήσων. Όμως η Τουρκία θα το έχει θέσει επισήμως στο τραπέζι των συνομιλιών και φυσικά δεν πρόκειται να το αφαιρέσει ποτέ.
Το πρόβλημα είναι στο διάστημα μεταξύ των δύο διερευνητικών. Η ελληνική κυβέρνηση δεν ανέκοψε τη φόρα της Τουρκίας εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας και συμφερόντων στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Οι δύο αμυντικές Συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, οι αγορές των γαλλικών Ραφάλ και Μπελαρά, που αυξάνουν την αποτρεπτική ισχύ της χώρας και οι διάφορες διμερείς πολιτικές και αμυντικές Συμφωνίες της Ελλάδας με χώρες της περιοχής είναι χρήσιμες, αλλά δεν επαρκούν για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του Ερντογάν και της επεκτατικής πολιτικής του σε βάρος της χώρας.
Επιπροσθέτως, το μέχρι πρότινος θεωρούμενο «βαρύ όπλο της Ελλάδας- δηλαδή η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης- έχει αρχίσει να ξεθωριάζει, διότι μια ενδεχόμενη προσφυγή δεν θα αφορά μόνον στο θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, αλλά στο σύνολο των θεμάτων που προσθέτει η Τουρκία στο τραπέζι.