ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΣΙΣΤΕΡΣTHE SISTERS BROTHERS

Σημαντικοί δημιουργοί, όχι όμως στις καλύτερες στιγμές τους.

 

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΣΙΣΤΕΡΣTHE SISTERS BROTHERS
ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΣΙΣΤΕΡΣ

THE SISTERS BROTHERS

Σκην.: Ζακ Οντιάρ

Πρωτ.: Τζον Σι Ράιλι, Χοακίν Φίνιξ, Τζέικ Τζίλενχολ, Ριζ Άχμεντ

Στο Όρεγκον του 1850 οι αδερφοί Σίστερς στέλνονται από τον Καπετάνιο για να βρουν και να σκοτώσουν κάποιον που υποτίθεται ότι τον εξαπάτησε.

Όταν τον βρίσκουν, τα πράγματα παίρνουν τελείως διαφορετική τροπή από εκείνη που τα αδέρφια θεωρούσαν αυτονόητη.

Δραματικό, ελαφρώς κωμικό γουέστερν, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 44χρονου καναδού Πάτρικ ντε Γουίτ, που εκδόθηκε το 2011.

Η ταινία χάρισε στον Οντιάρ το βραβείο σκηνοθεσίας στο περυσινό φεστιβάλ Βενετίας.

Η πρωταγωνιστική τετράδα είναι απολαυστική και το σενάριο ενδιαφέρον στον τρόπο με τον οποίο απομυθοποιεί τα πρότυπα και τις συμβάσεις του είδους, μέσα από τη συνεχή αποκλιμάκωση της πλοκής.

Ωστόσο, παρότι πλούσια σε γεγονότα, η αφήγηση στερείται συναισθηματικές διακυμάνσεις, ενώ η μεταστροφή των χαρακτήρων προσωπικά δε μ’ έπεισε ως κάτι περισσότερο από προσχηματική.

 

Η ΧΗΡΑ

GRETA

Σκην.: Νιλ Τζόρνταν.

Πρωτ.: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Κλόι Γκρέις Μορέτς, Μάικα Μονρό.

Η Φράνσις είναι μια σερβιτόρα που βρίσκει στο μετρό μια ξεχασμένη τσάντα και την επιστρέφει στην ιδιοκτήτριά της, τη Γκρέτα, μια μεσήλικη δασκάλα πιάνου. Μετά τη συμπαθητική αρχική τους συναναστροφή, η δεύτερη εκδηλώνει εμμονική συμπεριφορά, παρενοχλώντας όλο και πιο επικίνδυνα την πρώτη.

Θρίλερ αγωνίας που μοιάζει με διασταύρωση της «Ολέθριας σχέσης» («Fatal Attraction», Έιντριαν Λάιν, 1987) και του «Misery» (Ρομπ Ράινερ, 1990), εκτελώντας μια ήδη πολύ γνώριμη συνταγή με γρήγορο ρυθμό κι εξαιρετικές ερμηνείες από μια δυναμική Μορέτς και μια αξιομίσητη Ιπέρ. Μόνο που το σενάριο είναι μάλλον επιπόλαιο σε σημεία, όπως εκεί όπου η Φράνσις βρίσκει με υπερβολική ευκολία τις τσάντες- δολώματα που η Γκρέτα για κάποιο περίεργο λόγο έχει φυλάξει χωρίς ασφάλεια σε ντουλάπι του σαλονιού, ενώ η κλιμάκωση είναι υπερβολικά περίπλοκη χωρίς λόγο, αφού σίγουρα θα υπήρχε απλούστερος τρόπος να εντοπιστεί το σπίτι της Γκρέτα χωρίς τον κόπο στον οποίο μπαίνει η Έρικα.

ΣΚΙΑ

YING

Σκην.: Ζανγκ Γιμού

Πρωτ.: Ντενγκ Τσάο, Σουν Λι, Ζενγκ Ράιαν.

Στην Κίνα των Τριών Βασιλείων, κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., ένας στρατηγός μηχανορραφεί για ν’ ανακτήσει την πόλη καταγωγής του, ενάντια στη φιλειρηνική πολιτική του βασιλιά.

Πολιτικό δράμα εποχής, φωτογραφικά υποβλητικό αν και πολύ πιο υποτονικό, σχεδόν μονότονο, σε σύγκριση με τα πλουμιστά προηγούμενα παρόμοια έπη του σκηνοθέτη, όπως ο «Ήρωας» («Ying Xiong», 2002) και «Τα Ιπτάμενα Στιλέτα» («Shi Mian Mai Fu», 2004).

Επίσης σε αντίθεση μ’ αυτά, εδώ ο σκηνοθέτης δίνει έμφαση περισσότερο στη δολοπλοκία, που θα μπορούσε να είναι πιο μεστή, και πολύ λιγότερο στη δράση, που είναι περιορισμένη κι όχι ιδιαιτέρως έξυπνη ή αληθοφανής.