Πιστεύω και εκτιμώ ότι το πρώτο, καθημερινό μέλημα των απαγωγέων του Μιχάλη Λεμπιδάκη είναι να διαβάσουν τις πρωινές εφημερίδες και γενικά τον καθημερινό τύπο.
Από αυτόν εξάγουν διάφορα συμπεράσματα, τροποποιούν προγράμματα και ετοιμάζουν νέα, χωρίς βέβαια να γνωμοδοτεί ο απαχθείς.
Όλοι γίναμε κοινωνοί της τελευταίας εξέλιξης με την επιστολή που έστειλε ο Μιχάλης Λεμπιδάκης προς την οικογένειά του και αυτό ίσως ήταν απόρροια της οικογενειακής αλλά και της κοινωνικής αγωνίας.
Ανεξάρτητα από αυτά που εικάζονται για τον συντάκτη της επιστολής ,ο Κρητίκαρος αυτός απευθύνεται στην οικογένειά του, στη ΜΑΝΑ και γράφει: ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ… ΜΑΝΑ ΜΟΥ! Η αγωνιώδης δε σπαρακτική αντιλαλιά της ΜΑΝΑΣ ακούγεται στο βάθος να του ανταπαντά: ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ Σ’ ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ Σ’ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ!
Τα μέσα ΜΜΕ παρουσίασαν το όλο θέμα τοποθετώντας και μια παλιά φωτογραφία του απαχθέντος με το χαρακτηριστικό γελαστό πρόσωπό του. Όπως και να έχει η όλη παρουσίαση, το γεγονός είναι ότι ο Μιχάλης είναι ένας ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ και φωνιάζει, όπως ακριβώς τον δίδαξε η Μάνα του ΝΤΟΜΠΡΑ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΚΡΗΤΙΚΑ: ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ, ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ.
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις!Μια φωτογραφία ενός πραγματικού Κρητικού ο οποίος παρά την απαγωγή και την πεντάμηνη και πλέον, κράτησή του, γελά και λέει όχι μόνον προς τους δικούς του ανθρώπους, που ανεβαίνουν τον δρόμο του Γολγοθά, αλλά προς κάθε κατεύθυνση: ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ… ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ. Στα παραπάνω αποδεικνύεται το μεγαλείο της ψυχής και της ανθρώπινης αντοχής.
Με την παρούσα μου θα ήθελα όμως να απευθυνθώ σε ένα έκαστον των απαγωγέων:
Υποθέτω ότι θα τα διαβάσουν αυτά που θέλω να τους ρωτήσω, μα και να τους υπενθυμίσω ως γονιός, ως ευαίσθητος πολίτης και ως κοινωνός της δραματικής οικογενειακής αναστάτωσης.
«Η μητέρα σου είναι ή ήταν πολύ σημαντική μορφή στη ζωή σου;».
Αν ΝΑΙ, αυτή δεν σου έμαθε να είσαι ντόμπρος και γνήσιος άντρας στη ζωή ή αν υπάρχει και γυναίκα ούτε αυτή .ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΟΥ, ΘΑ ΕΛΕΓΕΣ ΕΣΥ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ: ΜΑΝΑ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ, ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ, και θα ακουγόταν άραγε η αντιλαλιά της μάνας σου;
Και σε ερωτώ ποια θα ήταν η ανταπάντηση της ΜΑΝΑΣ;
Η απάντησή σου ίσως να είναι το γέλιο!
Αν γελάσεις ή όχι δεν έχει τόση σημασία, όση έχει η απάντηση της ΜΑΝΑΣ ΣΟΥ και που ίσως να μην σε νοιάζει τώρα διόλου, γιατί αυτή τη στιγμή είσαι μεθυσμένος από το κρασί της ΑΠΑΓΩΓΗΣ. Η σπαρακτική όμως ανταπάντηση της μάνας σου είναι δύο λέξεις: ΓΙΑΤΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ;
Δεν ξέρω πόσες τέτοιες φωνές θα ακούσεις, επειδή δεν γνωρίζω αν είστε ένας δύο, τρεις, πέντε ή δέκα… αλλά θέλω να σου βροντοφωνάξω αυτό που η ΜΑΝΑ ΣΟΥ, όπου κι αν βρίσκεται, γιατί μάνα σε γέννησε και πόνεσε και δάκρυσε ίσως και να κινδύνευσε στη γέννα σου, σου ανταπαντά:
«Σαν θησαυρό σε κράτησα, μικρό μου αγγελούδι, όμως δεν ήξερα πως στη ζωή θα ‘σαι πικρό λουλούδι».
Ακόμη η Μάνα σού λέει πως καμιά μάνα στον κόσμο δεν βρέθηκε να γελά με το κατόρθωμα της απαγωγής που διέπραξεν ο γιος της, απεναντίας έκλαψε, και όπως λέμε εδώ στην ΚΡΗΤΗ, πολλές σουρομαδήθηκαν όταν έμαθαν ότι ο γιός τους είναι ανακατεμένος σε παρόμοιες υποθέσεις . Μην ξεχνάς ότι και νεκρή η καρδιά της μάνας αναστέναξε σε παρόμοιες υποθέσεις .
Άκουσε λοιπόν τη φωνή της ΜΑΝΑΣ… ΕΣΥ ως αισθηματίας που νομίζω ότι είσαι… Γιατί κανένας άνθρωπος δεν γεννήθηκε και δεν ανέπτυξε, έστω και για μια στιγμή τα θετικά του συναισθήματα, όσο σκληρά και αν του φέρθηκε η ζωή. Γιατί κι εσύ διακατέχεσαι από θετικά συναισθήματα.
Βάλτα λοιπόν μπροστά να περπατήσουν για να ακούσουν τη φωνή της ΜΑΝΑΣ!
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ… Δεν σε έμαθα να καταστρέφεις ξένες περιουσίες, αλλά να τις σέβεσαι!
Δεν σου έμαθα να διαλύεις οικογένειες, τουναντίον να ενώνεις!
Δεν σε έβαλα σε κυκλώματα ξένων ουσιών, αλλά να τις καταδικάζεις!
Δεν σε έμαθα να ψεύδεσαι, αλλά να μιλάς τη γλώσσα της αλήθειας!
Δεν σε μεγάλωσα για να προξενείς πόνο και μάλιστα στη ΜΑΝΑ! Γιατί μόνο πόνο μου προξενείς με τις πράξεις σου, αφού δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις τη δυστυχία που μου προξενείς και την κοινωνική κατακραυγή που νιώθω όπου και αν βρίσκομαι.
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ! Σκέψου αν η ΜΑΝΑ ΣΟΥ(!) βίωνε αυτήν την δεινή κατάσταση, την οποία μέρα και νύκτα σηκώνει στους ώμους της η άλλη ΜΑΝΑ.
Προσπαθείς να κερδίσεις υλικά αγαθά, χρήματα με το να προξενείς λύπη, στεναχώρια και καταστροφή τους άλλους ανθρώπους;
ΠΑΙΔΙ μου τα χρήματα που δεν κερδίζεις τίμια και με ιδρώτα δεν φέρνουν ποτέ την ατομική και την οικογενειακή ευτυχία και την καλοπέραση, που επιδιώκεις με αυτές τις άνομες πράξεις σου.
ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ όπως ΕΓΩ ΣΟΥ ΔΙΔΑΞΑ. Εδώ που βρίσκομαι, βρίσκονται κι άλλες Μάνες και αγωνιούν φωνάζοντας: ΓΙΑΤΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!