Toυ Αντώνη Σανουδάκη*
Ο ξαφνικός σου θάνατος ακούγεται βροντή στου κόσμου τη μαυρίλα, βασίλεμα ιερό στην παγωνιά του ιατρικού αδιεξόδου.
Εσύ που έλεγες πως η ζωή είναι ωραία, στις αίθουσες διδασκαλίας και στις λογοτεχνικές μας βραδιές.
Δεν σκοπεύουμε σήμερα να σε νεκρολογήσουμε. Θα σου θέσουμε μόνο το ερώτημα του φίλου ποιητή: “Δεν σε βλέπω απόψε καλά· τι έχεις;”.
Θα προσθέσουμε, επιπλέον, το δικό μας ερώτημα, παραφράζοντας δικούς σου στίχους, καλή μας φίλη: Γιατί “μέσα στην παγωμένη νύχτα” βγήκες να ταξιδέψεις;
Ξέρουμε, δεν ήθελες να μας πικράνεις. Έ
να αίνιγμα η φυγή σου, που συντρίβει την υπεροψία της δικής μας βεβαιότητας.
Δεν σου ταιριάζουν τα νεκρολογήματα στην άκρατη σιγή της σιωπής.
Γιατί, ύλη της σιωπής είναι ο θάνατος και στο θάνατο δεν αρέσει η μοναξιά.
Παίρνει μαζί του τους ωραίους ανθρώπους που διαθέτουν παφλάζουσα καρδιά.
Απλώς σου ευχόμεθα “Χριστός σε αναπαύσοι εν χώρα ζώντων και πύλας Παραδείσου ανοίξοι σοι”.
*Ο Αντώνης Σανουδάκης, είναι μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης “Έντεχνος Λόγος”