ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΡΙΚΑΡΝΤΟ - BEING THE RICARDOS

Αυτή την εβδομάδα, μία απολαυστική αληθινή ιστορία από το παρελθόν του Χόλιγουντ και μία από τις χειρότερες ταινίες καταστροφής στην ιστορία του είδους.

  • ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΡΙΚΑΡΝΤΟ – BEING THE RICARDOS

Σκην.: Άαρον Σόρκιν

Πρωτ.: Νικόλ Κίντμαν, Χαβιέ Μπαρδέμ, Τζέι Κέι Σίμονς, Νίνα Αριάντα

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 η τηλεοπτική κωμική σειρά «I Love Lucy» με τη Λουσίλ Μπολ και τον σύζυγό της, Ντέζι Αρνέζ, ήταν η μεγαλύτερη τηλεοπτική επιτυχία των Η.Π.Α. με 60.000.000 θεατές εβδομαδιαίως.

Μια εβδομάδα του 1953, εν μέσω των διαβόητων διώξεων της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, κυκλοφορεί η ραδιοφωνική φήμη ότι η Μπολ είναι κομμουνίστρια, με αποτέλεσμα οι πρωταγωνιστές με το επιτελείο της εκπομπής, καθώς και το κανάλι με τους διαφημιστές ν’ αναστατωθούν περιμένοντας να

δουν αν και πώς θα κλιμακωθεί η υπόθεση.

Βιογραφικό δράμα που ξεδιπλώνει μαεστρικά την προσωπικότητα μιας από τις δημοφιλέστερες αμερικανίδες κωμικούς, συνδυάζοντας την προσωπική της ιστορία με μια εξίσου συναρπαστική παρασκηνιακή οπτική στη βιομηχανία του θεάματος.

Εξαιρετικές ερμηνείες απ’ όλους κι ειδικά από το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, που ‘γλεντάει’ τους σπιρτόζικους διαλόγους του μάστορα Σόρκιν. Διατίθεται στο Prime Video.

  • MOONFALL: Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ – MOONFALL

Σκην.: Ρόλαντ Έμεριχ

Πρωτ.: Χάλι Μπέρι, Πάτρικ Γουίλσον, Τζον Μπράντλι, Μάικλ Πένια

Μια εξωγήινη οντότητα επηρεάζει την τροχιά της Σελήνης, ωθώντας τη σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη. Μια διευθύντρια της NASA, ένας αστροναύτης κι ένας ερασιτέχνης ερευνητής αναλαμβάνουν να σώσουν τον πλανήτη.

Ακόμα μία ταινία καταστροφής από τον εμπορικότερο εκπρόσωπο του είδους, στο οποίο προηγουμένως έχει συνεισφέρει τίτλους όπως «Μέρα Ανεξαρτησίας» («Independence Day», 1996), «Γκοτζίλα» («Godzilla», 1998) «Μετά την επόμενη μέρα» («The Day After Tomorrow», 2004) και «2012» (2009).

Πρόκειται πολύ πιθανώς για τη χειρότερη ταινία του σκηνοθέτη και το λέει κάποιος που του αρέσει ο «Γκοτζίλα» του. Μια ανόητα αναληθοφανής ιδέα, με μια ακόμα πιο εκνευριστική εκτέλεση, μια βιαστική πλοκή, άστοχο χιούμορ κι εντελώς αδιάφορη δράση, που αδικεί κατάφωρα το ταλέντο της Μπέρι και του Γουίλσον.