Του Γιάννη Ζωράκη

Να δημιουργηθούν
και για τους χοντρούς εξαιρέσεις!

Αυτό το στίγμα με απασχόλησε πάρα πολύ. Κυρίως διότι στο πλαίσιο συζήτησης γύρω από αυτό, χαρακτηρίστηκα «ομοφοβικός», «ακροδεξιός», «θρησκόληπτος» και πολλά άλλα.

Όμως σκέφτηκα, αφού ήδη έχω χαρακτηριστεί, γιατί τουλάχιστον να μην πω όσα νιώθω, όπως τα νιώθω; Στο Σχέδιο Νόμου για την «ισότητα στο γάμο» αναφέρομαι, που από χθες αποτελεί νόμο του Κράτους. Το λύσαμε κι αυτό το πρόβλημα. Δεν είχαμε άλλο.

Η συνθήκη λοιπόν εντός της οποίας επέλεξα να παντρευτώ γυναίκα, στην Ελλάδα του 2024 συνιστά «ανισότητα» κι έπρεπε να ρυθμιστεί με νόμο του κράτους.

Η επιλογή μου να βαπτιστούν τα παιδιά μου για να πάρουν το όνομα τους και να μην τα «ονοματίσω» μέσω του Gov.gr – με δεδομένο μάλιστα το γεγονός, ότι Κράτος κι Εκκλησία δεν έχουν ακόμα διαχωριστεί – αποτελεί επίσης «ανισότητα». Αλλά αυτό το έχει ρυθμίσει ήδη το Κράτος στην περίπτωση που δεν το γνωρίζετε.

Αυτές μου οι επιλογές λοιπόν, σε ένα διευρυμένο σύμπαν ασυναρτησίας, στερούν δικαιώματα από τα ομόφυλα ζευγάρια, είναι κατακριτέες για την «σύγχρονη κοινωνία» κι αποτελούν πρώτης τάξεως ευκαιρία για να χαρακτηριστώ «ομοφοβικός» και να πρέπει να μιλάω ψιθυριστά για τις απόψεις μου.

Πόσο υποκριτικό; Άραγε η γκέι κοινότητα το επικροτεί όλο αυτό; Διότι όταν μια κοινότητα μάχεται για  την ισότητα της μέσα στην κοινωνία, δεν μπορεί να κατακρίνει και να ψέγει οποιονδήποτε δεν συμφωνεί μαζί της, για επιμέρους μάλιστα θέματα κι όχι για την ουσία. Αξιωματικά είναι άκυρο! Κι αν τελικά αυτό δεν είναι άκρατη ανισότητα, τότε τι είναι;

Κι αναρωτιέμαι: Γιατί εμείς «ομοφοβικοί» για να γίνουμε «προοδευτικοί» πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να αποδεχθούμε ότι η ομόφυλη κατάσταση έχει και οφείλει να έχει διαφορετικά δικαιώματα ή διευρυμένα δικαιώματα σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο κοινωνικό σύνολο;

Και να το δεχθούμε βρε αδερφέ. Ωραία λοιπόν! Ναι σε όλα!

Αύριο να δημιουργηθούν και για τους χοντρούς εξαιρέσεις! Και για όλες τις κοινωνικές «μειονότητες». Και στους χοντρούς, στη φύση τους είναι να είναι χοντροί. Πάλεψαν, προσπάθησαν, τους διάβασαν παπάδες, αλλά δεν άλλαξαν! Άρα δικαιούνται κι αυτοί κάποιο νόμο του Κράτους υπέρ τους. Τι; Όχι;

Για να εξηγούμαι επειδή σίγουρα έχω χαρακτηριστεί 1.000 φορές ομοφοβικός και ακροδεξιός. Δεν είμαι απ’ αυτούς που θα πουν ούτε ότι αγαπά τους γκέι, ούτε ότι «αθωώνεται» επειδή έχει πολλούς φίλους γκέι.

Είμαι όμως από αυτούς που θα φωνάξω και μάλιστα δυνατά, πως αγαπώ τους ανθρώπους για τα θετικά τους και γι’ αυτό που είναι. Και είμαι επίσης αυτός που θα πω ότι επιθυμώ μια δίκαιη κοινωνία και μια χώρα με ίσες ευκαιρίες και ίσα δικαιώματα για όλους! Ανεξαιρέτως όμως! Ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου ή πεποίθησης.

Όταν θα φθάσουμε σε αυτό το επίπεδο ωριμότητας και ορθής λειτουργίας του Κράτους τότε θα μιλήσω με άλλους όρους. Σίγουρα όμως όχι τώρα.