Οφείλεις στο επάγγελμά σου να είσαι ευσυνείδητος. Πάει και τελείωσε. Διότι έτσι μόνον θα σε αναγνωρίσει ο πελάτης σου και θα σε βραβεύει κάθε φορά που θα ζητάς την επαγγελματική σου στήριξη. Ευτυχώς ο ελληνικός λαός ξέρει να ξεχωρίζει καλά τον καλό επαγγελματία. Επί παραδείγματι, η Ντόρα είναι εξαιρετική στο καθήκον της, το ίδιο η Λιάνα. Άσε που διαθέτει και τον πηγαίο εκνευρισμό και πείθει και τον πλέον δύσπιστο. Αμ ο Θανάσης Παφίλης, κανένας δεν μπορεί να πει κουβέντα, γι’ αυτό και οι ψηφοφόροι του Κομμουνιστικού κόμματος τον ψηφίζουν τυφλοίς όμμασι.
Κλείνουν τα μάτια, παίρνουν το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο και σαν μηχανές diesel το τοποθετούν στη σχισμή της κάλπης και το αφήνουν να πέσει μέσα με τον νόμο της βαρύτητας. Παπ, πάει η ψήφος μέσα και συνεχίζει ο Θανάσης την είσπραξη της λαμπρής βουλευτικής αποζημίωσης. Και γιατί όχι; Ο Θανάσης προσέφερε πολλά στο κόμμα και πιστεύουμε ακράδαντα πως όχι μόνον τριάντα χρόνια του αξίζουν στη Βουλή, αλλά πολύ περισσότερα, και εκατό λίγα θα ήταν! Τι έχει δηλαδή παραπάνω η Ντόρα και έχει κολλήσει δια βίου στην καρέκλα; Το ίδιο και η Λιάνα, το ίδιο και ο Αρχιεπίσκοπος. Λογικό θα ήταν να αποσύρονται μετά τα 60 χρόνια προσφοράς στον λαό, τον επονομαζόμενο και ποίμνιο. Ο Φιντέλ ήταν εξυπνότερος που κάθισε 60 χρόνια και συνεχίζει το έργο του στον τομέα των εκδιδομένων γυναικών ακούραστα ακόμη και σήμερα ο σ. Ραούλ;
Ας πάρουμε το παράδειγμα της εργατικότητας του Πάπα και ας σταματήσουμε να ζητάμε αλλαγές με άλλα τυχάρπαστα ανθρωπάκια. Θα μπορούσε τη θέση του Θανάση να την πάρει ένας νέος, ένας εργάτης της ναυπηγοεπισκευαστικής, αυτό όμως θα ήταν καθαρή τρέλα. Αυτός ο άξεστος εργάτης δεν ξέρει ούτε τα μαχαιροπήρουνα να πιάνει ούτε καν να ξεχωρίζει το φουά γκρά από το σνίτσελ βιενουά. Όχι, η εκλογή ενός εργάτη στη Βουλή θα ήταν καθαρή παραφροσύνη. Ο ρόλος αυτών των νέων είναι να φωνάζουν έξω από την Βουλή και όχι μέσα. Το κυλικείο της Βουλής χρειάζεται ησυχία και αυτοσυγκέντρωση. Δώστου τη σημαιούλα του να διαδηλώνει και όταν έρθει η ώρα τού δίνεις και το ψηφοδέλτιο έτοιμο, σταυρωμένο, για να μην κινήσει τους εγκεφαλικούς του νευρώνες και χάσει τη βουλευτική αποζημίωση η Γαρυφαλλιά και η Διαμάντω. Μιλημένα και ξηγημένα πράγματα. Τάξις και ασφάλεια-Στρατηγός Ζαγοριανάκος. Ανατριχιάζω, ζούμε ξανά μέρες δόξας και μεγαλείου!
Ούτε βέβαια θα ήταν λογικό να γίνουν βουλευτές κάποια από τα βαφτιστήρια της Ντόρας. Άσε αυτά τα παιδάκια να μαζέψουν τις ελίτσες τους και τα ζαρζαβατικά τους και κράτα τους πάσει θυσία μακριά από την ιδέα της εξουσίας. Καθείς εφ ό ετάχθη, άλλος στην Βουλή κι άλλος στο γίδινο τυρί. Όχι τώρα επειδή ρίξαμε εκατό γραμμάρια λάδι στο βαφτιστήρι να έχει την απαίτηση να το κάνουμε και βουλευτή. Όχι δα! Ο ρόλος του αναδεξιμιού είναι να ανατριχιάζει και να νιώθει υπερήφανος όταν παίρνει την ευχετήρια κάρτα στη μέρα της γιορτής του φροντισμένη από τον τέταρτο βοηθό του ιδιαιτέρου του βουλευτή νονού. Μέχρις εκεί, άντε μη σας πάρει και σας σηκώσει για βαφτιστήρια κι εσάς κόκκινα κουρδιστήρια!