«Εύχομαι να μη ζήσει κανείς αυτό που πέρασα» λέει ο 26χρονος Νεοϋορκέζος, Κάιλ Πλανκ, που ανέρρωσε από την ευλογιά των πιθήκων, διηγούμενος την περιπέτεια της υγείας του. Ο Κάιλ Πλανκ τονίζει πως ένιωσε «τους χειρότερους πόνους» στη ζωή του και εκφράζει τη λύπη του για την καθυστερημένη αντίδραση των υγειονομικών Αρχών όταν τα πρώτα κρούσματα εμφανίστηκαν στις ΗΠΑ.
Ο διδακτορικός φοιτητής φαρμακολογίας έμαθε τον περασμένο Μάιο για την ασθένεια -η οποία είναι ενδημική σε περιοχές της Αφρικής- όταν ανακοινώθηκαν τα πρώτα κρούσματα στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, που αφορούσαν κυρίως ομοφυλόφιλους άνδρες.
«Ανησυχούσα λίγο ότι θα μπορούσε να επηρεάσει κι εμάς εδώ, ειδικά καθώς είμαι μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας» δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο AFP.
Στα τέλη Ιουνίου, «αμέσως μετά το Pride», την εμβληματική εκδήλωση της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, θυμάται ότι άρχισε να νιώθει «άρρωστος». Το τεστ ανίχνευσης κοροναϊού προέκυψε αρνητικό. Τα συμπτώματα (πυρετός και πρησμένοι λεμφαδένες) τον έκαναν να σκεφτεί το ενδεχόμενο να ήταν ευλογιά των πιθήκων. Ο πρώτος γιατρός που επισκέφθηκε του είπε να παρακολουθήσει πώς θα εξελίσσονταν τα συμπτώματα, αλλά τα εξανθήματα που εμφανίστηκαν ύστερα από τέσσερις ημέρες πυρετού δεν άφηναν καμιά αμφιβολία. «Μια ημέρα αργότερα, είχαν εξαπλωθεί σε όλο το σώμα» σε περίπου 30 σημεία, περιγράφει ο Κάιλ Πλανκ.
Στις 5 Ιουλίου υποβλήθηκε σε εξετάσεις και την επόμενη μέρα ξεκίνησε θεραπεία με το Tpoxx, ένα αντιικό αποτελεσματικό κατά της ευλογιάς, το οποίο είχε εγκριθεί σε πειραματική βάση κατά της ευλογιάς των πιθήκων.
«Έκανα ζεστά μπάνια 6-7 φορές την ημέρα, αυτό ήταν το μόνο που με ανακούφιζε»
Ο Κάιλ Πλανκ παραδέχεται πως ήταν τυχερός επειδή είχε πολλές γνωριμίες με γιατρούς. «Ξέρω πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο με τους περισσότερους» λέει και εξηγεί πως έστειλε επιστολές σε πολλούς ζητώντας πρόσβαση στην αντιική θεραπεία.
Παρά το γεγονός ότι η θεραπεία τον ανακούφισε γρήγορα και η ασθένεια υποχώρησε σταδιακά με ηπιότερα συμπτώματα, περιγράφει πως η ευλογιά των πιθήκων τον έφερε αντιμέτωπο, για περίπου μια εβδομάδα, με «τους χειρότερους πόνους» της ζωής του.
«Έκανα ζεστά μπάνια 6-7 φορές την ημέρα, αυτό ήταν το μόνο που με ανακούφιζε» εξηγεί. «Ήταν εξαντλητικό» λέει και περιγράφει πως αισθανόταν πόνο σε μια κλίμακα 7/10 καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Παράλληλα, συμπληρώνει, φοβόταν μήπως μολυνθεί ο συγκάτοικός του, παρότι γνώριζε ότι ο ιός μεταδίδεται μόνο με στενή επαφή.
Θεωρεί πως η περίπτωσή του ήταν «σχετικά ήπια» λόγω της γρήγορης διάγνωσης και της θεραπείας. Παραδέχεται πως «πολλοί έχουν μια πολύ χειρότερη εμπειρία».