Είναι γνωστό πως όταν κοιμόμαστε, ο οργανισμός απελευθερώνει την αυξητική ορμόνη, ενισχύοντας και επιδιορθώνοντας τους μυς και τα οστά – αλλά οι λεπτομέρειες γύρω από το πώς και το γιατί παρέμεναν μυστήριο, μέχρι σήμερα.
Μέσα από μια λεπτομερή ανάλυση των εγκεφαλικών κυκλωμάτων σε ποντίκια, ερευνητές με επικεφαλής μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ ανακάλυψαν τους ειδικούς μηχανισμούς που ρυθμίζουν την απελευθέρωση της αυξητικής ορμόνης ενώ κοιμόμαστε. Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Cell, θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις παθήσεις που συνοδεύουν τα προβλήματα ύπνου, όπως ο διαβήτης τύπου 2 και η νόσος Αλτσχάιμερ.
Μέχρι τώρα η σχέση ύπνου και αυξητικής ορμόνης γινόταν αντιληπτή μόνο μέσω αιματολογικών δειγμάτων, εξηγεί o νευροεπιστήμονας Xinlu Ding. «Για πρώτη φορά, καταγράφουμε άμεσα τη νευρωνική δραστηριότητα σε ποντίκια, ώστε να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει», λέει.
Ένα στενά ισορροπημένο σύστημα
Η ομάδα κατέγραψε τη λειτουργία του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια πολλαπλών κύκλων ύπνου-αφύπνισης σε ποντίκια, αποκαλύπτοντας ότι η απελευθέρωση της αυξητικής ορμόνης διαφοροποιείται κατά τη διάρκεια του ύπνου REM και του ύπνου μη-REM, αναφέρει το Science Alert.
Παρότι τα επίπεδα της ορμόνης αυξάνονταν και στις δύο φάσεις, οι νευρώνες που προωθούσαν ή ανέστειλαν την παραγωγή της μεταβάλλονταν όσον αφορά την επίδρασή τους. Υπήρχε επίσης ένας μηχανισμός ανατροφοδότησης που αφορούσε νευρώνες στον υπομέλα τόπο (locus coeruleus), περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την εγρήγορση. «Αυτό υποδηλώνει ότι ο ύπνος και η αυξητική ορμόνη σχηματίζουν ένα στενά ισορροπημένο σύστημα», λέει ο νευροεπιστήμονας Daniel Silverman.
«Ο πολύ λίγος ύπνος μειώνει την απελευθέρωση της αυξητικής ορμόνης, ενώ η υπερβολική αυξητική ορμόνη μπορεί με τη σειρά της να ωθήσει τον εγκέφαλο προς την εγρήγορση. Αυτή η ισορροπία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη, την αποκατάσταση και τη μεταβολική υγεία».
Εκτός από την κύρια λειτουργία της – την προώθηση της ανάπτυξης – η αυξητική ορμόνη διαχειρίζεται τον τρόπο με τον οποίο η γλυκόζη και το λίπος μεταβολίζονται στον οργανισμό, συμβάλλοντας στη διατήρηση υγιούς βάρους και καρδιαγγειακής λειτουργίας. Η έλλειψή της, συχνά λόγω ανεπαρκούς ύπνου, αυξάνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας, διαβήτη και καρδιακών παθήσεων.
Επιπλέον, ο υπομέλας τόπος του εγκεφάλου παίζει επίσης ρόλο στη διαχείριση του βαθμού εγρήγορσης ενώ είμαστε ξύπνιοι. Είναι πιθανό οι μηχανισμοί που αποκαλύπτονται εδώ να επηρεάζουν τη γνωστική λειτουργία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αν επιβεβαιωθούν και στους ανθρώπους, θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί ο ανεπαρκής ύπνος μειώνει τη συγκέντρωση και τη μνήμη και να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες για τις διαταραχές ύπνου.
Πηγή: cnn.gr