Τα ροζιασμένα χέρια της τρέμουν.
Είχε βάλει στο καλάθι πέντε σοκολατένια αυγά
Το κουδούνι δεν χτύπησε ποτέ. Ήρθε, άφησε δύο τσάντες μπροστά από την πόρτα και έφυγε.
Ξύπνησες, έκανες καφέ, έφτιαξες πρωινό για όλη την οικογένεια και ξαφνικά το θυμήθηκες… Ένα δώρο περίμενε τη μεγάλη σου κόρη έξω από το σπίτι, ευτυχώς δεν έβρεχε κι έτσι η λαμπάδα βγήκε σώα και αβλαβής από τη μικρή της περιπέτεια.
Το σπίτι έχει πλημμυρίσει μυρωδιές, στο φούρνο ψήνονται τα πιο νόστιμα καλτσούνια του κόσμου κι εσύ οφείλεις να παραδεχτείς ότι σε αυτόν τον τομέα η πεθερά σου τα «σπάει». Η συνταγή εκτελέστηκε βήμα προς βήμα και το αποτέλεσμα δικαίωσε όλη την οικογένεια, αφού έβαλε ο καθένας το δικό του λιθαράκι για την επιτυχία.
Το κουδούνι αυτή τη φορά χτύπησε όμως, ο νονός, η νονά και η μικρή τους αμέσως απομακρύνθηκαν. Έμειναν για λίγο στον δρόμο, φιλιά και αγκαλιές δεν ανταλλάξατε, μόνο χαμόγελα και ευχές από μακριά.
Οι λαμπάδες έμειναν στο ντουλάπι φυλαγμένες, μέχρι νεοτέρας…
Το Πάσχα του 2020 ήταν απόκοσμο, το φέρνεις στο μυαλό σου και αδυνατείς να πιστέψεις ότι υπήρχε ζωή πριν τον κοροναϊό και τώρα προσπαθείς να βρεις τα πατήματά σου- υποτίθεται- μετά από αυτόν.
Εκεί που κάνεις σχέδια για τραπέζια, εξόδους και παλεύεις να χωρέσεις στον ελεύθερό σου χρόνο όσους θέλεις πραγματικά να δεις, στέκεσαι στην ουρά του σούπερ μάρκετ και προσγειώνεσαι απότομα στην ωμή πραγματικότητα.
Φέτος, οι γιαγιάδες και οι παππούδες θα δουν τα εγγονάκια τους, θα αγοράσουν το αρνί, θα ετοιμάσουν τσουρέκια, θα γεμίσουν το σπίτι σοκολάτες και θα βάψουν κόκκινα αυγά. Θα περιμένουν με ανυπομονησία τα μικρά χεράκια να τους πάρουν αγκαλιά και να τους δώσουν το πιο τρυφερό φιλί.
Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Η κ. Μαρίκα έχει πέντε εγγόνια, από 4 ως 10 ετών, φοβάται να αντικρίσει την πωλήτρια στα μάτια. Τα ροζιασμένα χέρια της τρέμουν. Είχε βάλει στο καλάθι πέντε σοκολατένια αυγά. Τα παιδιά της τής είπαν να μη μαγειρέψει, αυτή τη χρονιά η ίδια θα ξεκουραστεί, θα έρθει στο σπίτι της μικρής της κόρης στολισμένη, θα έχει κοιμηθεί καλά και όλα θα τα αναλάβουν οι κόρες και οι γαμπροί της.
«Μαμά, μην ετοιμάσεις τίποτα, αλήθεια σου λέω. Θέλω φέτος μόνο να απολαύσεις. Άσε εμάς να τρέχουμε σαν τις τρελές, αντέχουμε, μην ανησυχείς. Μόνο μη μας βάλεις κακό βαθμό, ναι;» Αυτό της είπε το κορίτσι της που μεγάλωσε και η ίδια δεν το πήρε χαμπάρι. Τώρα, η κ. Μαρίκα σκέφτεται ποιο σοκολατένιο αυγό να επιστρέψει στο ράφι, το πορτοφόλι είναι άδειο, ο λογαριασμός, επίσης. Η καρδιά της είναι μόνο γεμάτη από αγάπη. Τι θα προσφέρει, όμως, στα εγγόνια της;
Είναι μπροστά σου, η εικόνα της καταφέρνει να σε βγάλει από την ξεγνοιασιά σου, το μυαλό σου πάει στη δική σου γιαγιά που κάθε φορά που έμπαινε η σύνταξη όλη η γειτονιά έκανε πάρτι. Και ας κρατούσε η γιορτή μόλις λίγες μέρες αφού τα χρήματα δεν έφταναν για παραπάνω, τα παιδιά όλα είχαν γίνει χαρούμενα και αυτό έφτανε για να την κρατήσει χορτασμένη ως τις 31 του μηνός…
Η ταμίας σκέφτεται κι εκείνη τη δική της τη γιαγιά και όσα πέρασε για να μεγαλώσει δύο ολόκληρες γενιές… «κ. Μαρίκα, συγγνώμη, δεν είδα ότι είναι σε προσφορά τα αυγά, φτάνουν τα χρήματα, να και τα ρέστα σας…».
Ένα ψέμα που ειπώθηκε με τόση αγάπη και δύο βλέμματα που αντάμωσαν συνωμοτικά: Αυτό ήταν για σένα το φετινό μήνυμα της Ανάστασης!