Πάνω από το 50% των ξενοδοχειακών μονάδων της Κρήτης, επιλέγουν τοπικά προϊόντα του νησιού, λάδι, μέλι, αυγά, κρέας, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα για τους πελάτες τους, μόνο που οι ποσότητες δεν είναι αρκετές για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
«Για να καταλάβουμε τα μεγέθη των αναγκών, είπε στην «Π» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Διευθυντών Ξενοδοχείων Γιώργος Πελεκανάκης, ένα ξενοδοχείο 1.300 κλινών, χρειάζεται στην διάρκεια μιας σεζόν περίπου 75 τόνους κρέατος εκ των οποίων οι 25 τόνοι είναι ντόπιας παραγωγής.
Τι ποσότητες χρειάζεται ένα ξενοδοχείο 1300 κλινών
Ακόμη, 5 τόνους λάδι, 300 κιλά μέλι, 7 τόνους γαλακτοκομικών προϊόντων από τα οποία ο 1,5 τόνος γάλα, γιαούρτι και τυριά προέρχονται από την τοπική παραγωγή και 1 εκατομμύριο αυγά για την παρασκευή φαγητών αλλά και για χρήση στην ζαχαροπλαστική, για τα γλυκά που προσφέρει στους μπουφέδες του το ξενοδοχείο.
Σύμφωνα με τον κ.Πελεκανάκη για να αυξηθεί η παραγωγή των τοπικών προιόντων και να μειωθούν οι τιμές , ώστε να τα προτιμούν τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια έναντι των εισαγώμενων , πρέπει να υπάρξουν συνεργασίες μεταξύ των παραγωγών κάτι που σήμερα δεν συμβαίνει.
Στην διασύνδεση του πρωτογενούς με τον τριτογενή τομέα, και πιο συγκεκριμένα, στον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο τουρισμός, στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Διευθυντών Ξενοδοχείων.
Μιλώντας στην Περιφερειακή Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, επεσήμανε ότι σε μια Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων και 35 εκατομμυρίων τουριστών και μία Κρήτη των 600.000 κατοίκων και των περίπου 6 εκατομμυρίων τουριστών και σε μία εποχή όπου η παγκοσμιοποίηση και η αστικοποίηση απομακρύνουν ολοένα και περισσότερο τις κοινωνίες από την πρωτογενή παραγωγή, η ανάγκη επανασύνδεσης του τόπου με τη γη του, με τους ανθρώπους του και με τα προϊόντα του, γίνεται επιτακτική.
Και ακριβώς σε αυτό το σταυροδρόμι, όπως ανέφερε, συναντώνται ο πρωτογενής και ο τριτογενής τομέας – η γεωργία και η κτηνοτροφία από τη μία, με τον τουρισμό, την εστίαση και τις υπηρεσίες από την άλλη.
«Η Ελλάδα του μέλλοντος πρέπει να είναι μια χώρα που θα μπορεί να «ταΐσει» τους επισκέπτες της με τα δικά της προϊόντα, να «αφηγηθεί» τις ιστορίες της μέσα από τη γη της, και να «στηρίξει» την οικονομία της μέσα από συνεργασίες και όχι αποσπασματικές πολιτικές. Η διασύνδεση πρωτογενούς και τριτογενούς τομέα δεν είναι απλώς μια οικονομική επιλογή, είναι μια στρατηγική επιβίωσης», επεσήμανε.
Συχνά υποβαθμισμένος και εξαρτημένος από επιδοτήσεις
«Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πλούσια γεωργική παράδοση, αλλά και ένας από τους πιο ελκυστικούς τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως. Παρόλα αυτά, για πολλά χρόνια, αυτοί οι δύο πυλώνες της οικονομίας μας λειτουργούσαν σχεδόν ανεξάρτητα, πολλές φορές ακόμα και ανταγωνιστικά. Ο πρωτογενής τομέας, συχνά υποβαθμισμένος και εξαρτημένος από επιδοτήσεις, δεν έχει καταφέρει να βρει έναν σταθερό δίαυλο διάθεσης των προϊόντων του με προστιθέμενη αξία.
Αντιθέτως, ο τουρισμός, ενώ αναπτύσσεται ραγδαία, καταναλώνει σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενα προϊόντα, αγνοώντας τη δυναμική της τοπικής παραγωγής. Ήρθε η ώρα να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο και να δημιουργήσουμε έναν ενάρετο κύκλο διασύνδεσης», είπε.
Ο επισκέπτης που πίνει τοπικό κρασί, συνδέεται καλύτερα με τον τόπο
Ο κ. Πελεκανάκης εξήγησε ότι «ξενοδοχεία, εστιατόρια, τουριστικά καταλύματα και μονάδες φιλοξενίας μπορούν να στηρίζουν την τοπική παραγωγή προμηθευόμενα φρέσκα, εποχιακά και ποιοτικά προϊόντα από αγρότες και παραγωγούς της περιοχής.
Αυτή η στρατηγική δεν ενισχύει μόνο την τοπική οικονομία, αλλά βελτιώνει και την τουριστική εμπειρία. Διότι ο επισκέπτης που δοκιμάζει μια αυθεντική φέτα, ένα τυρί Π.Ο.Π., ένα τοπικό κρασί ή ελαιόλαδο, συνδέεται βαθύτερα με τον τόπο. Η γαστρονομία δεν είναι απλά τροφή, είναι πολιτισμός και ταυτότητα».
Ο πρόεδρος των διευθυντών ξενοδοχείων υπογράμμισε ότι «ο αγροτουρισμός δεν αποτελεί μόνο εναλλακτική μορφή τουρισμού, αλλά ένα πλαίσιο βιώσιμης ανάπτυξης που κρατά ζωντανή την ύπαιθρο και βοηθάει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
Όμως, η εκπαίδευση και η δικτύωση, αποτελούν κρίσιμο παράγοντα. Οι αγρότες χρειάζονται στήριξη, γνώση και εργαλεία ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της τουριστικής αγοράς. Η συνεργασία με την λέσχη αρχιμαγείρων, φορείς του τουρισμού, τουριστικούς πράκτορες και επιχειρηματίες μπορεί να ανοίξει δρόμους που προηγουμένως φάνταζαν αδιανόητοι. Ταυτόχρονα, οι νέοι αγρότες μπορούν να στραφούν σε προϊόντα υψηλής ποιότητας, βιολογικής καλλιέργειας ή με γεωγραφική ένδειξη, ώστε να προσφέρουν πραγματικά ανταγωνιστικά αγαθά.
Σημαντικός είναι -επίσης- ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης και του κράτους. Με πολιτικές που προωθούν την κυκλική οικονομία, με κινήσεις όπως τα τοπικά σήματα ποιότητας, οι αγορές παραγωγών, οι πλατφόρμες διάθεσης προϊόντων και οι υποδομές διανομής, μπορούν να ενισχύσουν τη γεφύρωση των δύο τομέων. Είναι ανάγκη να περάσουμε από τη λογική των επιδοτήσεων στη λογική της συνέργειας.
Η Κυβέρνηση μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διασύνδεση των τοπικών παραγωγών με τον τουρισμό και τα ξενοδοχεία, μέσα από ένα πλέγμα στοχευμένων πολιτικών, κινήτρων και υποδομών».
Στοχευμένες πολιτικές, κίνητρα, υποδομές
Δημιουργία Τοπικών Δικτύων Συνεργασίας
- Δικτύωση παραγωγών με τουριστικές επιχειρήσεις και εστιατόρια μέσω οργανωμένων συνεργειών.
- Θέσπιση πλατφορμών ηλεκτρονικής διασύνδεσης, όπου οι ξενοδόχοι μπορούν να εντοπίζουν πιστοποιημένους τοπικούς προμηθευτές.
Φορολογικά και χρηματοδοτικά κίνητρα
- Φορολογικές ελαφρύνσεις για ξενοδοχεία που αποδεδειγμένα προμηθεύονται τοπικά προϊόντα.
- Επιδοτήσεις ή χαμηλότοκα δάνεια για επενδύσεις σε εγκαταστάσεις τυποποίησης, ψύξης ή μεταφοράς των προϊόντων προς τουριστικές μονάδες.
- Ενίσχυση μέσω του Αναπτυξιακού Νόμου ή του ΕΣΠΑ σε επιχειρηματικά σχέδια που αφορούν τη σύνδεση πρωτογενούς και τριτογενούς τομέα.
Πιστοποιήσεις και Σήματα Ποιότητας
- Ανάπτυξη και ενίσχυση του σήματος «Ελληνικό Πρωινό», όπου τα ξενοδοχεία χρησιμοποιούν τοπικά προϊόντα.
- Τοπικά σήματα ποιότητας (π.χ. «Κρητική διατροφή», «Προϊόντα Πελοποννήσου») που προωθούνται στον τουρισμό.
- Δημιουργία μητρώου αξιόπιστων παραγωγών και ελέγχων ποιότητας.
Εκπαίδευση & κατάρτιση
- Σεμινάρια για αγρότες σχετικά με προδιαγραφές τουριστικής αγοράς, τυποποίηση, branding, εξυπηρέτηση.
- Εκπαίδευση ξενοδόχων και σεφ στη χρήση και προώθηση τοπικών προϊόντων στο μενού και στην εμπειρία πελάτη.
- Συνεργασία με τουριστικές σχολές και Γεωπονικά Πανεπιστήμια.
Ενίσχυση του αγροτουρισμού
- Διευκόλυνση αδειοδοτήσεων για μικρές επισκέψιμες φάρμες, ελαιοτριβεία, τυροκομεία.
- Στήριξη δράσεων που συνδυάζουν τουριστική εμπειρία και τοπική παραγωγή.
- Ενίσχυση του branding περιοχών με βάση τα προϊόντα και τον πολιτισμό τους (π.χ. «Οίνος & Τουρισμός», «Δρόμοι της Ελιάς»).
Συντονισμένος εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός
- Δημιουργία Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου για τη Διασύνδεση Αγροδιατροφής και Τουρισμού.
- Συντονισμός Υπουργείων (Αγροτικής Ανάπτυξης, Τουρισμού, Ανάπτυξης).
- Ετήσιες εκθέσεις, ημερίδες και B2B συναντήσεις με συμμετοχή παραγωγών, τουριστικών πρακτόρων και ξενοδόχων.
«Δεν μπορούμε να μιλάμε για αειφορία και βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη χωρίς τον πρωτογενή τομέα.
Η διασύνδεση πρωτογενούς και τριτογενούς τομέα δεν είναι απλώς μια οικονομική επιλογή. Είναι μια στρατηγική επιβίωσης, μια επιλογή αξιοπρέπειας, αυτάρκειας και υπερηφάνειας, που μπορούμε να την κάνουμε πραγματικότητα».