Ποιος άφησε τα τόσο σημαντικά συμβούλια

για τη λειτουργία της εκπαίδευσης χωρίς αιρετούς;

“Βάλατε τα χεράκια σας και βγάλατε τα ματάκια σας” είπα σε έναν δικό μου άνθρωπο, εκπαιδευτικό, κι εκείνος έβγαλε αφρούς από το στόμα του.

Η αλήθεια πονάει, το ξέρω. Και η ήττα επίσης.

Τώρα, μια “ανάσα” πριν το πρώτο κουδούνι, το παραδέχτηκε και εκείνος “εντάξει, άντε να γίνουν εκλογές να αναδειχτούν κανονικοί αιρετοί να σταματήσει το παραμύθι”.

Το άφησα ασχολίαστο γιατί δεν είναι ωραίο να λες “σου τα έλεγα εγώ”.

Ήταν Νοέμβριος του 2020, σε περίοδο πανδημίας, η υπουργός ανακοίνωσε πως οι εκλογές για τους αιρετούς στα Υπηρεσιακά Συμβούλια θα γίνουν ηλεκτρονικά και ημέρα Σάββατο, χωρίς να κλείσουν σχολεία δηλαδή…

Ήταν σαν να βλέπω τον ασκό του Αιόλου να ανοίγει. Ενώ είχαν κατατεθεί ψηφοδέλτια, οι εκπαιδευτικοί έσπευσαν να τα αποσύρουν και κατήγγειλαν τις εκλογές.

Μάλιστα, εκείνη την ημέρα η αποχή ήταν στο φουλ και κάποιοι που ψήφισαν και έκαναν το λάθος να το γράψουν στο Facebook λοιδορήθηκαν όσο κανείς.

Όμως, το Υπουργείο δεν έκανε πίσω. Θεώρησε τις εκλογές ως γενόμενες και προχώρησε στην κατάρτιση των συμβουλίων.

Τέτοιο ξεκατίνιασμα δεν έχω δει ξανά. Συνδικαλιστές εναντίον συνδικαλιστών και τρέχα γύρευε. Οι εκπαιδευτικοί κατηγορούσαν τις διευθύνσεις ότι κρύβουν τα κενά, ότι κάνουν του κεφαλιού τους χωρίς κανέναν έλεγχο.

Και ρωτώ: ποιος φταίει; Ποιος άφησε τα τόσο σημαντικά Συμβούλια για τη λειτουργία της εκπαίδευσης χωρίς αιρετούς;

Ήδη έχω δει εκπαιδευτικούς να μιλούν για τις επερχόμενες εκλογές. Τις περιμένουν πώς και πώς. Κι εγώ αναρωτιέμαι: αν γίνουν πάλι Σάββατο; Αν γίνουν διαδικτυακά; Θα συμμετέχουν;

Να ξεκαθαρίσουμε το εξής: το να κάνει το Υπουργείο ό,τι γουστάρει τύπου “αποφασίζω και διατάζω” δεν είναι σωστό και σίγουρα όχι δημοκρατικό. Όμως, ο κάθε εργαζόμενος πρέπει να διεκδικεί τα δικαιώματά του χωρίς να χάνει άλλα, ακόμα πιο κρίσιμα.

Γιατί η συμμετοχή στα Συμβούλια είναι δικαίωμα των εκπαιδευτικών που οι ίδιοι έχασαν και είναι κρίμα. Το είδαμε στην πράξη, δε μας άρεσε, ας μην το επαναλάβουμε.

Εξάλλου, ας είμαστε ειλικρινείς, πόσοι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν στις Γενικές Συνελεύσεις; Αλλά είπαμε, σσσσςςςς, ας μην αγγίζουμε ευαίσθητες περιοχές και γινόμαστε κακοί…