Η επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις είναι το μισό βήμα, η συμπλήρωση του μηχανογραφικού το επόμενο.
Ας γίνει με το χέρι στην καρδιά!
Σε ένα συρτάρι του γραφείου σου υπάρχει ακόμα το σετ με τον Μίκυ γιατρό που σου είχε πάρει η νονά σου στα τρίτα σου γενέθλια.
Ο ήρωάς σου δεν ήταν ο Σούπερμαν και ο Σπάιντερμαν αλλά ο παιδίατρός σου. Ήταν εκείνος που είχε εγκαίρως εντοπίσει ότι κάτι τρέχει με τη μικρή σου αδελφή και τελικά η δική του παρατηρητικότητα της έσωσε τη ζωή. Η μαμά σου κάθε φορά που πηγαίνει στην εκκλησία ανάβει ένα κεράκι για εκείνον, τον μνημονεύει σε κάθε ευκαιρία και μια υποψία μελαγχολίας αλλά και τρόμου για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν ο κ. Παπαδάκης δεν είχε βρεθεί στον δρόμο της περνάει από τα μάτια της.
Θέλεις, λοιπόν, να γίνεις γιατρός σαν τον κ. Παπαδάκη. Ξεκάθαρα!
Ο κολλητός σου, ο Ανδρέας, δεν έχανε ευκαιρία να πάει στο γραφείο του πατέρα του, μηχανικού, ή να τον ακολουθήσει στην οικοδομή για να δει από κοντά πώς κτίζεται ένα σπίτι, από το άλφα ως το ωμέγα, από τα σχέδια ως την στιγμή που μια ευτυχισμένη οικογένεια έχει το κλειδί στο χέρι και μπαίνει με το δεξί.
Η αδελφή σου, πάλι, η Ρένα, παρακολουθούσε από μικρή τα δελτία ειδήσεων. Σε έβαζε με το ζόρι να κάνεις έναν γνωστό ηθοποιό ή πολιτικό για να του πάρει συνέντευξη. Ποτέ σου δεν κατάλαβες γιατί αντί για βιβλία χάνονταν στις εφημερίδες, όλων των αποχρώσεων να έχει και εμπεριστατωμένη άποψη (ποιο 13χρονο μιλάει έτσι ήθελες και να ‘ξερες…).
Είναι και η Ειρήνη, η γειτόνισσα, που πάντα τη μάλωνε η δασκάλα γιατί πού την έχανε πού την έβρισκε να σου τη Ρηνούλα στην έδρα να παριστάνει ότι φοράει και γυαλιά και κάνει και παρατηρήσεις στους συμμαθητές της. Όφου και τι δασκάλα θα γίνει… Σκέτος τρόμος!
Η συμπλήρωση ενός μηχανογραφικού δελτίου για κάποιους είναι απλή υπόθεση. Το τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν έχει απαντηθεί από την στιγμή που θυμούνται τον εαυτό τους.
“Που πέρασε η Μαρία; Νομική. Λογικό, από το νηπιαγωγείο το έπαιζε δικηγόρος θυμάμαι” είπε η Κατερίνα όταν συνάντησε την κολλητή της Μαρίας στον δρόμο.
Άλλοι, όμως, δεν είναι τόσο τυχεροί. Δηλώνουν σχολές που τους είναι αδιάφορες ή ελπίζουν πως με τον καιρό θα μάθουν να αγαπούν αυτό που επέλεξαν.
Η δουλειά, όμως, είναι η μισή μας ζωή. Είναι ένας γάμος που δεν μπορεί να γίνει από προξενιό, η καρδιά σου πρέπει να χτυπάει δυνατά για να φτάσεις στα σκαλιά της εκκλησίας. Πρέπει να την ερωτευτείς, να παθιαστείς και ακόμα και αν η φλόγα σβήσει κάτι θα υπάρχει μέσα σου που θα σε κάνει να χαμογελάς ακόμα και αν το ξυπνητήρι χτυπά στις 6 το πρωί. Οι βαθμοί είναι από χθες στα χέρια σας και οι επιλογές δικές σας. Η επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις είναι το μισό βήμα, η συμπλήρωση του μηχανογραφικού το επόμενο. Ας γίνει με το χέρι στην καρδιά!