Ένας απαίσιος, ψεύτικος, ψηφιακός κόσμος
είναι εκεί έξω, εδώ μέσα, παντού…
«Δεν μπορώ να το πιστέψω, χώρισαν ο Νίκος με την Άννα; Ήταν τόσο ερωτευμένοι…»
«Κι εσύ πού ξέρεις αν ήταν αγαπημένοι ή όχι;»
«Μα, καλά δεν έβλεπες τις αναρτήσεις τους; Αγκαλιές, αφιερώσεις, φιλιά… Μες τη γλύκα ήταν».
«Να σου πω, ο άντρας μου μού έχει απαγορεύσει να βάζω φωτογραφίες μας στο Facebook. Λέει πως «όσο πιο πολλές οι αναρτήσεις, τόσα και τα προβλήματα στη σχέση».
«Χμμμ, ένα δίκιο μάλλον το έχει…»
Ψηφιακή αγάπη, φροντίδα και proderm και στο βάθος ψέμα και προδοσία.
Φράσεις όπως «δεν το περίμενα ποτέ ότι θα είχε ερωμένη», «απίστευτο ότι τη σάπιζε στο ξύλο», «δεν μπορώ να διανοηθώ ότι είναι αλήθεια πως κακοποιούσε το παιδί της», ανήκαν στο παρελθόν σε γείτονες, τώρα τις χρησιμοποιούν οι… φίλοι των λογαριασμών μας στο Facebook, ίσως και το Instagram για τους πιο «προχώ».
Νανουρίσματα, αναφορές στην Ημέρα της Μητέρας, χάδια σε ένα παιδί (δύο… τρία) που μετά κόβεις το νήμα της ζωής τους… Παιδικά πάρτι, μπαλόνια, τούρτες και κλόουν και το μανίκι μακρύ, η μπλούζα ζιβάγκο να μη φαίνονται οι μελανιές.
Προεκλογικές εκστρατείες που βασίζονται στα κοινωνικά δίκτυα, πόζες δίπλα σε κορδέλες σε δρόμους που μετά χωρίζονται στα δύο.
«Μα, τι καλός που είναι αυτός ο δήμαρχος»
«Γιατί, τι έχει κάνει στη θητεία του;»
«Μα, δες το προφίλ του. Παντού πάει ο καημένος, στιγμή δεν κάθεται…»
«Εγώ, πάλι, αναρωτιέμαι πότε δουλεύει αφού όλο στο Facebook και το Twitter σουλατσάρει…»
Ένας απαίσιος, ψεύτικος ψηφιακός κόσμος είναι εκεί έξω, εδώ μέσα, παντού… Ο Μεγάλος Αδελφός τρίβει τα χέρια του, όσα διαβάσαμε στο φρικιαστικό βιβλίο του Όργουελ είναι πταίσμα μπροστά στην ωμή πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που την πασπαλίζουμε με φιλιά, αγκαλιές, χαμόγελα για να διαφημίσουμε τη νέα μας οδοντοστοιχία (τόσα λεφτά έδωσα στον οδοντίατρο, τσάμπα ο πόνος;)
«Μη φωνάζεις, παιδί μου, θα λένε στη γειτονιά «τι μάνα είναι αυτή;».
«Μην ανησυχείς, μαμά, θα ανεβάσω μετά φωτογραφίες από το λούνα παρκ που πήγαμε χθες και όλα καλά…»
Μπορείς να μαλώσεις, να ξεκατινιαστείς, να σκάψεις τον λάκκο, να βρίσεις, να χτυπήσεις ακόμα τον άλλον αλλά… Όλα καλά. Η πόζα τέλεια, τα φίλτρα δούλεψαν, καλή επένδυση το νέο κινητό, τι την ήθελες την αισθητικό, ούτε πλαστικός χειρουργός να ήταν…
Με μερικά like, δυο – τρεις καρδούλες και «νοιάζομαι» έχεις καθαρίσει όλες τις βρομιές σου και… πάλι φίλοι!
Ας έχεις καρφώσει πισώπλατα ένα μαχαίρι, το ψηφιακό σου αποτύπωμα είναι καθαρό και το προφίλ σου αψεγάδιαστο!