Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού την θείαν γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας
Χριστός γεννάται σήμερον εν βηθλεέμ τη πόλη
Οι ουρανοί αγάλλονται χαίρετ’ η φύσις όλη
Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων
Ο βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων
Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα
Άστρο λαμπρό τούς οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα
Χριστούγεννα σήμερα, και μιας και ήταν η σειρά μου για να γράψω το «στίγμα της ημέρας», είπα να ξεκινήσω με τα κάλαντα. Μιας και πλέον τα ακούμε όλο και πιο σπάνια, αφού τα παιδιά που γυρίζουν στις γειτονιές έχουν λιγοστέψει, και το κουδούνι δεν χτυπά πρωί-πρωί για «να τα πούνε».
Στα μικράτα μας, θυμάμαι ότι περιμέναμε πως και πως να έρθει εκείνη η μέρα, να μας ετοιμάσει η μάνα μας, να βάλουμε «τα καλά μας», να πάρουμε τα τρίγωνα και να βγούμε στους δρόμους.
Μας συνάρπαζε η ιδέα και λαχταρούσαμε να έρθει η ώρα για να ξεχυθούμε στα σπίτια της γειτονιάς και όταν τελειώναμε γυρνούσαμε πίσω για να μετρήσουμε τι είχαμε μαζέψει, για να μετατρέψουμε τα χρήματα σε δώρα και γλυκά.
Πλέον τις παραμονές των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, δεν θα σε ξυπνούν οι μελωδίες από τις παιδικές φωνές, αλλά ο θόρυβος από την κίνηση και το μποτιλιάρισμα στον δρόμο: δύσκολα ανοίγει πλέον η κλειδαμπαρωμένη πόρτα στις τσιμεντουπόλεις, ενώ πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να σε πατήσει κάποιο αυτοκίνητο ή να σου κλέψουν τα λεφτά από τα κάλαντα στη γωνία.
Από την άλλη τα παιδιά είναι πιο ψαγμένα στις μέρες μας μέσα από το ίντερνετ και ανακαλύπτουν πολύ γρήγορα τις περισσότερες φορές ότι όλο αυτό που είχαν στο μυαλό τους για τον Άγιο Βασίλη και τα δώρα από την καμινάδα (πόσα σπίτια έχουν άραγε σήμερα), είναι ένα καλοφτιαγμένο ψέμα του μπαμπά και της μαμάς που περιμένουν να κοιμηθείς για να βάλουν το δώρο κάτω από το δέντρο για να το δεις το πρωί.
Τα Χριστούγεννα πάντα φέρνουν μια χαρμολύπη, γιατί είναι μια κατ’ εξοχήν οικογενειακή γιορτή, ωστόσο σήμερα όλο και πληθαίνει δίπλα μας η μοναξιά, ακόμα και για κάποιους που μπορεί να είναι περιτριγυρισμένοι από κόσμο. Είναι μια ευκαιρία για προσφορά αγάπης και αλληλεγγύης, σε εποχές που δυστυχώς ολοένα και περισσότερο εξαλείφεται η ευαισθησία και αυξάνονται οι «παρτάκηδες».
Τούτες τις μέρες ας παραμερίσουμε λίγο τα προβλήματά μας και ας σκεφτούμε πως υπάρχουν εκεί έξω και κάποιοι που περνάνε πολύ πιο δύσκολα, είτε γιατί παλεύουν με κάποια ασθένεια είτε γιατί αντιμετωπίζουν ζήτημα επιβίωσης.
Αυταπάτες πάντως, δεν έχουμε. Το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν πρόκειται να αγγίξει τους πολιτικούς μας. Ποτέ δεν τους άγγιξε. Όσοι από αυτούς δεν βρεθούν στη Νέα Υόρκη για να γιορτάσουν… φτωχικά τις Άγιες μέρες, θα στηθούν ξανά μπροστά στις κάμερες με το ξύλινο χαμόγελο για να ακούσουν τα κάλαντα και να πουν τον δεκάρικό τους, την ώρα που ακόμα και τώρα η κοινωνία είναι «στα κάγκελα» και οι αγρότες στους δρόμους.
Όμως ας μη λέμε πολλά, γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί να δούμε μια μέρα μπροστά στην πόρτα μας το ΣΔΟΕ για έλεγχο, όπως αυτόν που έκαναν πρόσφατα στον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών, όπου προεδρεύει η Μαρία Καρυστιανού.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι μια χαροκαμένη μάνα, που μπορεί να έχει και πολιτικές βλέψεις, και όχι το ριφιφί που έγινε στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Σωτήρη Τσαφούλια, αυτό το ριφιφί είναι πολύ καλύτερο από το δικό σου και ίσως σε μερικά χρόνια, ποιος ξέρει, να αποτελέσει έμπνευση για σενάριο μιας ακόμα κινηματογραφικής ταινίας που θα σπάσει ταμεία…
Καλές γιορτές και καλή χρονιά να έχουμε…