Υπάρχουν δέντρα και στολίδια που έμειναν στην αποθήκη
“Τρίγωνα, καλάντα, σκόρπισαν παντού….”, “Άγια νύχτα σε προσμένουν…” Μελωδίες πλημμυρίζουν τους σχολικούς διαδρόμους και δίνουν έναν εορταστικό τόνο στο μάθημα. Ή μήπως όχι;
Φέτος, τα Χριστούγεννα είναι διαφορετικά στα σχολεία, όπως και παντού. Υπάρχουν δέντρα και στολίδια που έμειναν στην αποθήκη. Δεν εκπλήρωσαν αυτή τη χρονιά το σκοπό τους. Δεν προκάλεσαν ούτε ένα χαμόγελο ευτυχίας σε μικρά και μεγαλύτερα παιδιά. Και το έχουν παράπονο…
Άλλοι εκπαιδευτικοί αποφάσισαν να στολίσουν, έτσι για την αλητεία. Ήθελαν να νιώσουν ότι είναι Χριστούγεννα. Ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα, ακόμα και στον εαυτό τους, ότι ο ιός δε μας στέρησε τα πάντα, το ρολόι συνεχίζει να χτυπά, οι μέρες κυλούν και τα Χριστούγεννα πλησιάζουν. Έστω κι έτσι, έστω και αν το δέντρο το δουν δύο τρεις καθηγητές που κάνουν τηλεκπαίδευση από το σχολείο.
Ανεβάζουν και φωτογραφίες στο Facebook και την ώρα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ρωτάνε τα παιδιά αν τους αρέσει ο στολισμός.
“Φέτος, ξεκινώ την τηλεκπαίδευση με γιορτινά τραγούδια. Τι να κάνω; Άλλες χρονιές τα τραγουδούσαμε στο σχολείο”, μου είπε τις προάλλες μια καθηγήτρια.
Υπάρχουν και ελάχιστα σχολεία που μένουν ανοιχτά, οι σχολικές μονάδες ειδκής αγωγής δεν έκλεισαν ποτέ, εκτός αν έβαλε προσωρινό λουκέτο ο ιός. Εκεί και δέντρα στολίστηκαν και φωτάκια λάμπουν και οι μαθητές και οι καθηγητές ετοιμάζουν γιορτές και φοράνε καμιά φορά και ένα σκούφο γιορτινό για να μπαίνουν στο κλίμα.
Το ίδιο ισχύει και για το στολισμένο Ηράκλειο και όλες τις πόλεις που φόρεσαν τα γιορτινά τους αλλά μένουν βουβές, χωρίς παιδικές φωνές, γέλια, παρέες να γλεντούν και να δίνουν ραντεβού για να αλλάξουν τη χρονιά κάτω από το δέντρο, λίγο πριν τις 12.
Χθες σκέφτηκα τι έκανα πέρσι του Αγίου Ελευθερίου. Ήταν η χριστουγεννιάτικη γιορτή του ανιψιού μου και είχαμε πάει οικογενειακώς να κάνουμε το κοινό σε έναν φέρελπι ηθοποιό. Φέτος, το “χρόνια πολλά” λέγεται μονάχα τηλεφωνικά, για πόσο ακόμα δεν ξέρω. Η ευχή που λέμε όλοι είναι η εξής: “καλή λευτεριά, του χρόνου χωρίς τον ιό”.
Είναι που η ευχή “υγεία” πήρε, ευτυχώς ή δυστυχώς, τη θέση που της αξίζει. Πρώτη – πρώτη πριν την ευτυχία και την ευημερία. Γιατί χωρίς υγεία δε γίνεται τίποτα. Το 2020 σίγουρα μας το δίδαξε αυτό. Όπως και το “Όταν κάνεις σχέδια ο Θεός γελάει…” Δεν ξέρω για τον Θεό, αλλά το 2020 αν ήταν άνθρωπος σίγουρα γελάει μαζί μας. Ξέρει ότι δε θα το ξεχάσουμε ποτέ και ας μπει κάποια στιγμή ο κοροναϊος στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.