Η Πρωτομαγιά ήταν τόσο βροχερή, που δεν μαδήσαμε καμιά μαργαρίτα -στο περιθώριο της συλλογής τους για την κολαΐνα- προκειμένου να δούμε αν μας αγαπάει…
Η σακοράφα έμεινε στο πλεκτό καλαθάκι δίπλα στις κλωστές που θα περνούσαμε τις μαργαρίτες για το κολιέ της 1ης του Μάη. Το αγωνιστικό μας φρόνημα δεν σηκώθηκε, λιβάνι δεν βάλαμε στους νεκρούς της εργατικής τάξης και αποστραφήκαμε τους πολιτικούς για τα μεγάλα λόγια περί αγωνιστικότητας, ζωντανών μηνυμάτων και ρετρό υπενθυμίσεων για τον νόμο που είναι το δίκιο του εργάτη.
Τα φορτώσαμε όλα στον κόκορα και αφήσαμε την Κυβέρνηση να καθαρίσει για ‘μας. Ούσα φιλεργατική, φιλεύσπλαχνη, φιλειρηνική και αναμάρτητη! Η πρωτομαγιά αποτελεί παρελθόν για το 2025. Πέρασε και δεν ακούμπησε. Και από τη Βαστίλη δεν ξεκίνησαν οι φοιτητές… Και ούτε στης Αθήνας μες το κέντρο φύτρωσε καινούριο δέντρο. Μονάχα τα άνθη του κακού!
Έκτη του Μάη σήμερα και (μας) πιάσαν’ οι ζέστες. Στους 27 ο υδράργυρος, 35άρια μεθαύριο και έχει ο νοτιάς! Μα να ‘χει και ο ΕΛΓΑ και ο ΟΠΕΚΕΠΕ, γιατί μετά τις βροχές η απότομη άνοδος της θερμοκρασίας πλήττει τις καλλιέργειες και… το χάσαμε το κορμί πατριώτη. Ό,τι δεν κατέστρεψε το χαλάζι θα το πάρουν ο νοτιάς και οι υψηλές θερμοκρασίες.
Στο τραπέζι θα ξαναπέσει πάλι η λειψυδρία και θα επανέλθει ο προβληματισμός για τα ελάχιστα αποθέματα του Αποσελέμη και των άλλων φραγμάτων. Η Κυβέρνηση που δεν πνίγεται σε μια κουταλιά νερό (τόσο έχει απομείνει!), θα μας παραπέμψει ξανά στη μελέτη των Ολλανδών, χαϊδεύοντας τα αυτιά μας και βρέχοντας τα χείλη μας με το βαμβάκι. Δεν ξέρω καν αν αυτό είναι καλύτερο από το… σφάξιμο με cotton.
Η τουριστική βιομηχανία αρχίζει να βρυχάται, με την ελπίδα να μην αγκομαχά σε λίγο από την υδάτινη πενία μας. Η Ελλάδα από τα Airbnb αναστενάζει και η θάλασσα σε λίγο θα αρχίζει να κοχλάζει.
Πού καιρός να ασχοληθεί κανείς με τον Γενιδούνια και τους γενίτσαρους; Στην παραλία όλα τα ξεχνάς… Το μοντέλο της διπλανής σεζλόνγκ, κατατροπώνει το «μοντέλο Τριαντόπουλου» που η Κυβέρνηση λανσάρει στην πασαρέλα της Βουλής και ο βουτυράτος Καραμανλής, παίρνει το κουβαδάκι του και πάει σε άλλη παραλία.
Το Μαξίμου σε πελάγη ευτυχίας άδει «σε μαγικά νησιά θέλω να βρεθούμε» και όλοι καταλαβαίνουν ότι προορισμός των κόπων τους είναι τα νησιά Κέιμαν και όποια άλλα βρίθουν εξωχώριων εταιρειών.
Έξω από τα χωριά η δόμηση απαγορεύεται, καθώς τα όρια των οικισμών στενεύουν και κάποιοι που πλήρωσαν να αγοράσουν οικόπεδα, βρίσκονται τώρα με αγροτεμάχια! Η Κυβέρνηση διόρθωσε, λέει, το λάθος του 1985. Αυτό είναι σωστόν: Ιδιωτική πολεοδόμηση για τα κέρδη των επενδυτών!
Όσο για αυτούς που θα μείνουν με τα αγροτεμάχια, να εύχονται να είναι γεμάτα με μαργαρίτες και παπαρούνες, γιατί η ζωή επιφυλάσσει και χειρότερα: αγκάθινα στεφάνια και Πρωτομαγιές με ανάλογα (μ)πλεξίματα…