Μία και σήμερα για να αποχαιρετήσουμε το 2025 και να υποδεχτούμε το 2026. Αν κάτι μισώ στη ζωή μου, περισσότερο από τους απολογισμούς, είναι να κάνω σχέδια για το μέλλον, πλάνα και πρότζεκτ – όπως λένε και οι επενδυτές. Διότι όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, «όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο θεός γελάει»! Φανταστείτε τι κάνει ο ύψιστος, όταν οι άνθρωποι κάνουν όνειρα…
Το 2025 κάνει game over! Τέλος παιχνιδιού λοιπόν, και ας μην ήταν παιχνίδι η χρονιά που φεύγει, εκτός και αν κάποιος παίζει με τα νεύρα μας… Το 2025 αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, θα μπορούσε να πει κάποιος επικαλούμενος το γνωστό κλισεδάκι. Κι όμως, αυτή τη γλυκύτητα, όσο και αν ψάξω δεν θα τη βρω και ας μην είμαι και ο πιο απαισιόδοξος άνθρωπος του κόσμου.
Ούτε στη δουλειά, ούτε στην καθημερινότητα, ούτε στο πολιτικό σκηνικό, ούτε και στο διεθνές περιβάλλον.
Το «περνάμε όμορφα και αυτό βγαίνει προς τα έξω», είναι για τα ανάλαφρα πρωινάδικα και τα χαζοχαρούμενα της μεσημεριανής ζώνης – την ώρα που πέφτεις στη νιρβάνα μετά το φαγητό.
Ευτυχισμένος με το στανιό δεν υπάρχει, όπως επίσης και χαρούμενος με το ζόρι… Το 2025 ήταν χάλια και αυτό τα περικλείει όλα.
Αν για παράδειγμα είσαι κάτοικος Ηρακλείου, τι να πρωτοθυμηθείς; Τις υπαίθριες χωματερές σε κάθε γωνία της γειτονιάς σου; Τις μονές ημέρες που είχες νερό και τις ζυγές που δεν είχες; Ή μήπως τα μονά – ζυγά δικά τους; Τα μαύρα σκοτάδια που συναντούσες για να φτάσεις στο σπίτι σου, στο κέντρο και τις συνοικίες; Ή μήπως τους… οργωμένους δρόμους, για να περάσουν οι οπτικές ίνες και όχι εσύ – πού πας ρε Καραμήτρο!
Και δυστυχώς όλα τα παραπάνω ούτε κάτω από το χαλί μπορούν να κρυφτούν, ούτε από τη λάμψη του drones show πάνω στα Ενετικά Τείχη και τις συναυλίες των πριβέ καθήμενων στις πύλες του μεγαλύτερου οχυρωματικού έργου της Μεσογείου, που ανακαλύψαμε στα χασομέρια του 2025, μπας και βγούμε στον αφρό, μπας και επιβιώσουμε με επικοινωνιακά σόου.
Στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, το τέλμα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Η διακυβερνησιμότητα, που λέει και ο Βενιζέλος, τίθεται εν αμφιβόλω. Η θεσμοί είναι σε πρωτοφανή κρίση και η απαξία της Βουλής χτυπά «κόκκινο». Ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει, χωρίς δυστυχώς να αχνοφαίνεται κάτι ελπιδοφόρο.
Και αν το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποκαλύφθηκε μέσα στο 2025, η τραγωδία των Τεμπών και η αλητεία των υποκλοπών είναι συνεχιζόμενα σκάνδαλα, σε ό,τι αφορά τη διαχείρισή τους πια.
Το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων με μπλε και (πολύ λιγότερους) πράσινους κόκκους, είναι ό,τι πιο κοντινό στη σήψη του πολιτικού συστήματος, του διεφθαρμένου στελεχιακού δυναμικού και των ποταπών συνδικαλιστών του πρωτογενούς τομέα.
Η δε Εξεταστική Επιτροπή, το μεγαλύτερο επιθεωρησιακό επίτευγμα της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, που παράγει περισσότερα σκάνδαλα από όσα μπορεί να καταναλώσει, αλλά και μεγαλύτερη συγκάλυψη απ’ όση μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ευλόγως αναρωτήθηκε, ρητορικά, ποια Ελλάδα θέλουμε: αυτή του Φραπέ στην Εξεταστική Επιτροπή ή του Πιερρακάκη στο Eurogroup; Αλλά μάλλον ο πρωθυπουργός αγνοεί τη φωτογραφία του Πιερρακάκη με την κατσούνα, που ακολούθησε αυτήν του Άκη Σκέρτσου με το κεφαλομάντηλο και τα κρόσια – ιερά σύμβολα της κρητικής ενδοχώρας και σήματα κατατεθέν των επιδοτήσεων, παράνομων και μη.
Οι μεταναστευτικές ροές «άνθισαν» στη νότια Κρήτη, καθώς μέσα στο 2025 οι αφίξεις ξεπέρασαν τις 20.000! Χωρίς κανονικές δομές, χωρίς επαρκή χρηματοδότηση, χωρίς εξοπλισμό και μέσα, κάποιοι έδιναν καθημερινά μάχες για να ανταπεξέλθουν και κάποιες λαθρόβιες -κατά τα πλευρικά ένστικτα- ψυχές, δεν τα κατάφεραν, μένοντας μεσοπέλαγα…
Την ίδια ώρα, η Ευρώπη φθίνει και πολιτικά και οικονομικά, και το χειρότερο, μετά από 80 ειρηνικά χρόνια είναι μπροστά στον εφιάλτη της πολεμικής εμπλοκής, χωρίς τα απαιτούμενα μέσα και με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ να ανοιγοκλείνει…
Το Ουκρανικό παραμένει ανοικτό και η εκεχειρία στη πολύπαθη Γάζα εύθραυστη, ενώ Τραμπ και Πούτιν κάνουν μπίζνες πάνω στα συντρίμμια και… γαία πυρί μιχθήτω!
Και όπως καταλαβαίνετε, το 2026 είναι από (μακρύ) χέρι χαμένο και από πριν ναρκοθετημένο!