Από αγροτικά πολλά δεν ξέρω, αλλά όσοι συνάδελφοι έχουν ασχοληθεί σοβαρά και αξιόπιστα με τα θέματα αυτά, έχουν από καιρό καταγγείλει την «πυώδη πληγή» που λέγεται ΟΠΕΚΕΠΕ.

Όπως η «δική μας», της «Π» εννοώ, συνταξιούχος πια Πέλλα Λασηθιωτάκη, που έκανε αμέτρητα ρεπορτάζ επί 30 χρόνια σχετικά με τα οικονομικά σκάνδαλα των αγροτικών επιδοτήσεων. Για τα ιλιγγιώδη ποσά που δίνονταν αφειδώς σε επιτήδειους, χωρίς να ιδρώνει το αυτί καμίας Κυβέρνησης.

Επί δεκαετίες -λένε τα πιο πρόσφατα δημοσιεύματα- στήνονταν «γλέντια» υπεξαίρεσης κοινοτικών αλλά και εθνικών πόρων, οι επιπτώσεις των οποίων ακουμπούν όλη την αλυσίδα, από το χωράφι στο ράφι και εμπλέκουν μια πυραμίδα ευθυνών.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, δικαιούχοι έλαβαν επιδοτήσεις ακόμη και για εκτάσεις εκτός Ελλάδας. Το ελληνικό ερευνητικό site Inside Story, αποκάλυψε ότι σε 34 περιπτώσεις οι αιτούντες δήλωσαν γη σε χώρες όπως η Βόρεια Μακεδονία, που δεν είναι καν στην Ε.Ε.

Τώρα αν θα καθαρίσει αυτός ο «Κόπρος του Αυγείου», μετά την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, δεν είμαι και τόσο σίγουρη.

Όσον αφορά το ποιος θα πληρώσει -όπως τονίζει η «Κ»- το πρόστιμο, πηγές του Υπουργείου δεν απαντούν ξεκάθαρα, αλλά αφήνουν να εννοηθεί σαφώς ότι δεν μπορεί να ζητηθούν ευθύνες από τους παραγωγούς. «Το πρόστιμο δεν σχετίζεται με περιπτώσεις εξαπάτησης ή δόλου από την πλευρά των παραγωγών», επισημαίνουν οι ίδιες πηγές.

«Αφορά, κυρίως, διοικητικές αδυναμίες στην ορθή εφαρμογή των ευρωπαϊκών κανονισμών, που οφείλονται στην έλλειψη μηχανισμού και προσωπικού από την πλευρά του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και από την πλευρά του ελληνικού κράτους (απουσία Κτηματολογίου και βοσκοτοπικών χαρτών)», εξηγούν ανερυθρίαστα.

Με τον παρά μας, ήτοι κοντά 400 εκ. ευρώ, μπορεί αυτό το κράτος να συνεχίσει μόλις περάσει η μπόρα να κάνει μαγκιές, να ευνοεί τους λίγους, να κάνει τα «στραβά μάτια». Με τον παρά μας, που βρέθηκε γρήγορα χωρίς πολλές διαδικασίες και λόγια.

Τι είναι άλλωστε το πρόστιμο – μαμούθ για να υπάρχει δυστοκία; Μήπως είναι προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία που πνέουν τα λοίσθια; Μήπως είναι προσλήψεις εκπαιδευτικών για να μην στοιβάζονται σε 25αρια τμήματα τα παιδιά μας;

Μήπως είναι πραγματικές πολιτικές κατά της φτώχειας και της ακρίβειας, που για λίγο ξαποσταίνει αλλά ξανά προς την ανηφόρα τραβά; Μήπως είναι η υπάλληλος που το αποκάλυψε και αντί να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για τον Δημόσιο Τομέα, απομακρύνθηκε, αποκλείστηκε από τις βάσεις δεδομένων της υπηρεσίας και κλειδώθηκε έξω από το γραφείο της;

Το όνομά της, για την ιστορία, είναι Παρασκευή Τυχεροπούλου και ήταν επικεφαλής του Εσωτερικού Ελέγχου του ΟΠΕΚΕΠΕ. Μάλλον δεν είναι όλα αυτά, αλλά είναι κάτι ψίχουλα “pass” που δίνονται σαν κρατική ελεημοσύνη. Fuel pass, market pass, food pass, youth pass με στόχο να συντηρήσουν τη φτώχεια για πάντα.

Με τα pass -γράφει ο Απόστολος Αποστόλου, καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας- δημιουργούνται νέα κοινωνικά αναισθητικά απάθειας και συνήθειας του πολίτη. Σε βοηθούν να συνθηκολογήσεις με την εξουσία αλλά και να αγαπήσεις την περιθωριοποίησή σου. Επίσης σε σπρώχνουν σ’ ένα νέο αίσθημα ισότητας μεταξύ των αποκλεισμένων, το οποίο σε προχωράει με «σκυφτό το κεφάλι».