Αν και φέτος ορθόδοξοι και καθολικοί γιόρτασαν το Πάσχα σε κοινή ημερομηνία, δεν παύει στα καθ’ ημάς να βιώσαμε ένα ακόμα Πάσχα των αντιθέσεων – ίσως πιο έντονων από ποτέ… Και μάλιστα μέσα από αυτήν την αντίθεση και αντιφατικότητα εξέλειπε το θρησκευτικό στοιχείο ή ήταν ασθενέστερο από κάθε άλλη χρονιά.
Τι μας άφησε λοιπόν το φετινό Πάσχα; Πρωτίστως την επιθυμία να φωνάξουμε «όχι στη χουλιγκανοποίηση της Ανάστασης»! Δυστυχώς, οι φετινές εικόνες σε εκκλησίες του Ηρακλείου ήταν απωθητικές.
Πρόχειρα-πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό: το καμένο αυτοκίνητο στον Άγιο Γεώργιο στον Πόρο, το καμένο φανάρι και η αποτεφρωμένη μοτοσικλέτα στον Άγιο Δημήτριο στον Κατσαμπά επί της λεωφόρου Ικάρου, η φωτιά με τις μολότοφ στην Αγία Βαρβάρα στα Καμίνια και η μεγάλη φουνάρα στις εργατικές κατοικίες στις Πατέλες, σε απόσταση 150 μέτρων από τον Αφέντη Χριστό και την κλειστή από κάδους οδό Ολύμπου, την ώρα του «Χριστός Ανέστη».
Λίγες ώρες νωρίτερα η αστυνομία μπλόκαρε διψήφιο αριθμό μολότοφ που κουβαλούσαν δύο αδέλφια επί της Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Και αναρωτιέσαι, αυτός ο κόσμος πάει να κάνει ανάσταση ή πάει σε πόλεμο; Τι θέλουν, να δώσουν λαβή στον Χρυσοχοΐδη να απαγορεύσει τον εορτασμό του «Χριστός Ανέστη», όπως τις συναυλίες πέριξ των Εξαρχείων;
Παρεμπιπτόντως, δεκαετίες πριν, όταν ακόμα οι αναρχικοί ήταν μόνο αναρχικοί και όχι αντιεξουσιαστές, κάποιος παπάς που έλεγε το «Χριστός Ανέστη» σε προαύλιο εκκλησίας των Εξαρχείων, εισέπραξε από νεαρό με μακριά μαλλιά και μαύρα ρούχα αποστομωτική απάντηση: «μαγκιά Του πάτερ!» Κλείνει η παρένθεση.
Η δημοτική αστυνομία «κοπτόταν» στη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας ότι θα αποτρέψει τις φουνάρες του Ιούδα στον αστικό ιστό του Ηρακλείου, λόγω των κινδύνων που ελλοχεύουν. Το αποτέλεσμα σίγουρα δεν τη δικαίωσε… Απεναντίας την εξέθεσε. Όχι ότι η ΕΛ.ΑΣ. είναι άμοιρη ευθυνών.
Για μια ακόμα χρονιά δεν αποφύγαμε τους ακρωτηριασμούς από τις κροτίδες και τα βεγγαλικά. Επισήμως καταγράφηκαν πέντε σοβαρά περιστατικά. Ένα εξ αυτών στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου με τον μερικό ακρωτηριασμό 37χρονου. Εκεί ακριβώς που 13 μήνες νωρίτερα στις καρναβαλικές εκδηλώσεις, ένας 33χρονος έχασε τη ζωή του από ναυτική φωτοβολίδα που θέλησε να εκτοξεύσει ο ίδιος.
Και αν ο χαλασμός Κυρίου και οι πύρινες αναστάσεις διώχνουν τον κόσμο από τους ναούς της πόλης και στο όνομα της κατάνυξης καταφεύγει στα μοναστήρια -ησυχαστήρια και αυτά κινδυνεύουν από τη μαζικοποίηση και ξεφεύγουν από τον ρόλο τους. Ήδη φέτος σε πολλά μοναστήρια σημειώθηκαν μποτιλιαρίσματα αυτοκίνητων το βράδυ της Ανάστασης.
Και αν είμαστε και χριστιανοί το τρώμε όλο το αρνί! Μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχει υποχωρήσει ο παραδοσιακός οβελίας και το αντικρυστό να εδραιώνεται σε συνειδήσεις και γαστριμαργικές επιλογές, αλλά το αποτέλεσμα της κατανάλωσης είναι το ίδιο.
Συνεπώς οι αμνοί και τα ερίφια θα συνεχίσουν να διεκδικούν καλύτερες συνθήκες σφαγής. Είτε είναι από την Κασταμονίτσα είτε από τα Αστερούσια. Και επειδή είμαστε καλοί χριστιανοί και θέλουμε να συμπάσχουμε με τον Ναζωραίο, το ρίξαμε στην Beluga και κυρίως την Elite (που φημίζεται για την πικράδα της) και απαντήσαμε στο «χολή και ξύδι» με… βότκα και στυμμένο λεμόνι!
Γενικά όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας το αλκοόλ έρεε άφθονο. Ειδικά την Μεγάλη Παρασκευή, ρακές έπιναν και στο τελευταίο καφενείο του τελευταίου χωριού στο Μεραμπέλο! Και ας αυτοπροσδιοριζόταν wine bar! Θέλει Αρέτι και τόλμη η νηστεία… Επίσης με έκπληξη διαπιστώσαμε κατά τις αποκεντρωμένες ιερές πορείες του επιταφίου, την εξέλιξη που έχουν χωριά που θεωρούσαμε σχεδόν εγκαταλελειμμένα. Τίγκα στα Airbnb και τα τουριστικά καταλύματα. Ανάσταση!
Το μόνο παρήγορο ότι εντρυφήσαμε στο «ω γλυκύ μου έαρ» διασχίζοντας εποχούμενοι ή πεζή πεδιάδες, λαγκαδιές, λοφίσκους, λιόφυτα και αμπέλια της κρητικής γης. Μόνο τυχαίο δεν λογίζεται που το Πάσχα συμπίπτει με την ομορφότερη εποχή του χρόνου, ακόμα και σε συνθήκες κλιματικής κρίσης. Παρά την κρίση ταυτότητας εξακολουθούμε να το γιορτάζουμε. Ο Μητσοτάκης στην Αγία Τριάδα την Καρδιανή κι εμείς παραλίγο στον Τίμιο Σταυρό στη Μονή Καρδαμούτσας! Και από εγκράτεια άλλο τίποτα…
Επόμενη στάση – πρωτομαγιά, που με λίγη προσπάθεια γίνεται τετραήμερο… Τι και αν μόλις τη Δευτέρα ήταν η 58η επέτειος από το χουντικό πραξικόπημα; Αλλά από τότε μέχρι και σήμερα, οι πρωτομαγιές κατά ένα περίεργο τρόπο, συνδέονται με τους πάντα επίκαιρους στίχους του Νίκου Γκάτσου…
«Παράξενη πρωτομαγιά
μ’ αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια
ηρθ’ ο καιρός του “έχε γεια”
τι να την κάνεις πια την περηφάνια».