Με την πόλη του Ηρακλείου να λυγίζει αισθητικά και λειτουργικά τον τελευταίο καιρό κάτω από το βάρος των σκουπιδιών που σωρεύονται εντός, εκτός και επί τα αυτά των κάδων, οι αντοχές των δημοτών βρίσκονται στο ναδίρ και ο εκνευρισμός στο ζενίθ. Η δημοτική Αρχή σε αυτή τη φάση έχει χάσει το στοίχημα με την καθημερινότητα. Το μείζον ζήτημα όμως είναι η επόμενη ημέρα.
Ασφαλώς και υπάρχουν πολιτικά επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα για την ευθύνη και την υπαιτιότητα σε σχέση με αυτή την κατάσταση, με την οποία είμαστε όλοι αντιμέτωποι. Ωστόσο, τα δεδομένα είναι λίγο-πολύ σαφή. Το Ηράκλειο αντιμετωπίζει την πιο μακροχρόνια μάλλον περίοδο σοβαρών ελλείψεων στην καθαριότητα -που φτάνει πια τα δύο χρόνια- και η τελική ευθύνη έρχεται στα πόδια της δημοτικής Αρχής.
Οι παρατάσεις επί παρατάσεων των ολιγόμηνων συμβάσεων ξεπέρασαν τα όριά τους και η δικαιοσύνη ήρθε να βάλει τέλος στη διαιώνιση μιας στρεβλής κατάστασης. Τίποτα όμως δεν υπάρχει για να διαδεχθεί έστω κι αυτή την παθογένεια. Ο Δήμος Ηρακλείου βρέθηκε για μια σειρά από λόγους ανέτοιμος να διαχειριστεί την πραγματικότητα. Ακόμα κι αν η κατάσταση διαμορφώνεται και από άλλους παράγοντες, έξω και μακριά από τη Λότζια, το «κουλούρι» της διαχείρισής της βρίσκεται αποκλειστικά στο πιάτο της δημοτικής Αρχής.
Είναι σαφές ότι η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πώς όμως θα γίνει αυτό, όταν ταυτόχρονα λείπουν τα μέσα για να αντιμετωπιστεί; Με νέους συμβασιούχους, είτε αυτοί έρχονται για δύο ή ακόμα και για οκτώ μήνες, είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε βιώσιμη αντιμετώπιση. Ούτε βέβαια είναι λύση να βγαίνουν στο δρόμο τα μηχανήματα έργου του δήμου για να μαζεύουν τα απορρίμματα. Όλα αυτά είναι ασπιρίνες ή έκτακτα μέτρα για μια στιγμή κρίσης.
Το μεγάλο θέμα είναι τώρα, έστω τώρα, να κοιτάξουμε τη μεγάλη εικόνα και να δούμε πώς η πόλη θα διαχειριστεί το υπ’ αριθμόν ένα κρίσιμο ζήτημα, αυτό της καθαριότητας του δημόσιου χώρου. Δεν υπάρχει πλέον κανένα απολύτως περιθώριο για ημίμετρα.
Γιατί ακόμα και αν συλλογικά αποδεχθούμε ότι θα διαβιούμε μέσα σε ένα απαράδεκτο σκηνικό, βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας θερινής περιόδου με ρεκόρ πιθανότατα επισκεπτών, όπερ σημαίνει ότι το πρόβλημα θα εκτιναχθεί. Αφού σήμερα οι πολίτες του Ηρακλείου νιώθουν στα όριά τους με την κατάσταση που επικρατεί ήδη, εύκολα μπορεί καθένας να συμπεράνει τι θα ακολουθήσει τους ερχόμενους μήνες.
Μαζί με τα ημίμετρα, λοιπόν, πρέπει να τελειώσουν οι ψίθυροι και τα μισόλογα. Η δημοτική Αρχή έχει προφανή ευθύνη να ενημερώσει πλέον τους πολίτες όχι για το πρόβλημα, αυτό δα το έχουμε όλοι πια βιώσει, αλλά για την αντιμετώπισή του.
Με ειλικρίνεια και παρρησία ο Αλέξης Καλοκαιρινός και οι συνεργάτες του πρέπει να μιλήσουν στους δημότες για όσα μπορούν και πρέπει να γίνουν προκειμένου το Ηράκλειο να μην οδηγηθεί στην απαξίωση και να μη γίνει ένας τόπος αβίωτος. Δεν υπάρχει πια χρόνος για να συντρέξουν όλες οι συνοδές συνθήκες, φτάσαμε στο «και πέντε».
Το όποιο σχέδιο της δημοτικής Αρχής έρθει στο φως θα πρέπει να αφορά ασφαλώς και το βραχυπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο πλαίσιο διαχείρισης των απορριμμάτων. Και όποιες λύσεις προταχθούν πρέπει να είναι αιτιολογημένες και κοστολογημένες.
Αν και εφόσον έχουμε την εμπλοκή μέσων του ιδιωτικού τομέα στην καθαριότητα, πρέπει να γνωρίζουμε παράλληλα τον «λογαριασμό» για τον τελικό αποδέκτη. Εξίσου όμως πρέπει να γνωρίζουμε τι σκοπεύει να δρομολογήσει ο Δήμος Ηρακλείου για να δομήσει εκ νέου αποτελεσματικά την Υπηρεσία Καθαριότητας, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Πρέπει να συμφιλιωθούμε όλοι με το ότι το Ηράκλειο μεγαλώνει διαρκώς, ως πόλη και ως προορισμός. Οι ανάγκες αυξάνονται και θα αυξάνονται. Με μπαλώματα και a posteriori διαπιστώσεις δεν θα πάμε μακριά. Η δημοτική Αρχή ήδη αξιολογείται για το πώς διαμορφώθηκε η σημερινή εικόνα.
Θα αξιολογηθεί όμως πολλαπλά από το πώς θα τη διαχειριστεί και από εδώ και πέρα. Αν έστω και τώρα, δουν οι δημότες να λαμβάνονται οι αναγκαίες πρωτοβουλίες που θα αποκλιμακώσουν και εντέλει θα διευθετήσουν την κατάσταση, θα καταγράψουν την αλλαγή. Αν συνεχίσουμε να αγοράζουμε χρόνο από αυτόν που δεν έχουμε, τόσο το χειρότερο για όλους…