Ακόμα θυμάμαι τον πλάτανο στο χωριό που περνούσα τα παιδικά μου χρόνια, εκεί που οι ρίζες του ήταν σημείο συνάντησης των χωριανών. Εκεί που όλοι γύρω από τον κορμό του συγκεντρώνονταν για να πουν τα νέα τους.

Από το φαγητό που θα «στέσουν στο τσικάλι» μέχρι την πολιτική ανάλυση της κ. Μαρίας για τα όσα συμβαίνουν εντός και εκτός Κρήτης.

Τι ιστορίες έχει ακούσει αυτός ο γέρο-πλάτανος… τόμους βιβλίων θα έγραφε… Ιστορίες σοβαρές, ιστορίες για γέλια. Ένας πλάτανος με μία πελώρια σκιά, ανάσα δροσιάς τις ημέρες του καύσωνα.

Όταν η θερμοκρασία αγγίζει τους 37 βαθμούς Κελσίου, σε εκείνο τον πλάτανο πάντα γυρίζει το μυαλό μου. Εκείνη τη δροσιά στο γέρικο κορμό του ακόμα… τη θυμάμαι!

Με τις καταστροφικές πυρκαγιές και με το να καλύψουμε κάθε σπιθαμή γης με τσιμέντο, αναρωτιέμαι εάν η νέα γενιά θα έχει τέτοιες θύμησες; Θα έχει να θυμάται έναν πλάτανο; Ή ό,τι δέντρο μπορεί να είναι αυτό…

Άραγε πόσα δέντρα έμειναν στο Ηράκλειο για να ξαποστάσουμε; Έστω και για λίγο βρε αδελφέ, κάτω από τον ίσκιο του;

Λίγο οι φωτιές, λίγο η αδιαφορία των Αρχών και πολύ οι αδιαφορία όλων μας, η σκιά του πλάτανου των παιδικών μας χρόνων θα είναι απλά μία ανάμνηση που κάποιοι είχαμε την ευτυχία να ζήσουμε.

Ο γέρικος πλάτανος θα κοπεί, γέρνει βλέπεις επικίνδυνα και κανείς δεν μερίμνησε εδώ και χρόνια για αυτήν την αντικατάσταση. Θα πρέπει με κάποιο τρόπο να βρούμε τρόπους για να φυτέψουμε έναν πλάτανο για να βρουν οι επόμενες γενιές.

Βέβαια θα πείτε τι πλάτανο και δέντρο μάς αναφέρεις… Εδώ δεν έχουμε να ποτίσουμε τα ελαιόδεντρά μας. Το νερό στέρεψε… Η φετινή παραγωγή κοντεύει να τιναχτεί στον αέρα.

Τα φράγματα έχουν αδειάσει, με τους επιστήμονες να κάνουν λόγο πως η ανομβρία και η λειψυδρία δεν θα είναι πλέον περιοδικά φαινόμενα, αλλά η κανονικότητα.

Το Ηράκλειο βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δεινή κατάσταση, μετά και τη σοβαρή εμπλοκή στη λειτουργία του διυλιστηρίου του Φράγματος Αποσελέμη, διότι από τη μια η υφαλμύρωση των γεωτρήσεων της Τυλίσου και της Κέρης και από την άλλη η συνεχής μείωση του νερού του Αποσελέμη, δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση αφόρητης πίεσης.

Τα δέντρα όμως θα είχαν βοηθήσει στη διατήρηση της υγρασίας του εδάφους, στην πρόληψη της διάβρωσης και στη βελτίωση του μικροκλίματος. Όλα αυτά τα στοιχεία που θα βοηθούσαν στην αντιμετώπιση της λειψυδρίας.

Τα δέντρα απορροφούν νερό από το έδαφος και το απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα μέσω της διαπνοής. Αυτή η διαδικασία βοηθά στην ανακύκλωση του νερού και στη διατήρηση της υγρασίας του εδάφους. Δημιουργούν σκιά και μειώνουν τη θερμοκρασία του εδάφους, περιορίζοντας την εξάτμιση του νερού και βελτιώνοντας το μικροκλίμα της περιοχής.

Η Παναγιά να βάλει το χέρι της, καθώς πλησιάζει το «Πάσχα του καλοκαιριού», αλλά τι να προκάμει κι αυτή;