Αν κοιτάξουμε την πραγματικότητα, σίγουρα θα κάνουμε «μαύρες γιορτές»! Η πρόσφατη έκθεση World Inequality Report 2026, δείχνει την τραγική κατάσταση που υπάρχει. Και ποια είναι αυτή;
Ζούμε στην εποχή που λιγότεροι από 60.000 άνθρωποι -ή αλλιώς το 0,001% του παγκόσμιου πληθυσμού- ελέγχουν τριπλάσιο πλούτο από ό,τι το σύνολο του κατώτερου μισού της ανθρωπότητας, σύμφωνα με τη νέα έκθεση που μας δείχνει ότι η παγκόσμια ανισότητα έχει φτάσει σε τόσο ακραία επίπεδα, που η άμεση δράση έχει καταστεί απαραίτητη.
Η έκθεση World Inequality Report 2026, η οποία βασίζεται σε δεδομένα που συγκέντρωσαν 200 ερευνητές, διαπίστωσε επίσης ότι το 10% των ατόμων με τα υψηλότερα εισοδήματα κερδίζουν περισσότερα από το υπόλοιπο 90% συνολικά.
Όσον αφορά τον πλούτο -δηλαδή την αξία των περιουσιακών στοιχείων των ανθρώπων- ήταν ακόμη πιο συγκεντρωμένος από το εισόδημα ή τα κέρδη από την εργασία και τις επενδύσεις, με το πλουσιότερο 10% του παγκόσμιου πληθυσμού να κατέχει το 75% του πλούτου και το κατώτερο μισό μόλις το 2%.
Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιεί το in.gr, σχεδόν σε κάθε περιοχή, το 1% ήταν πλουσιότερο από το 90% των φτωχότερων μαζί, με την ανισότητα στον πλούτο να αυξάνεται ραγδαία σε όλο τον κόσμο.
«Το αποτέλεσμα είναι ένας κόσμος στον οποίο μια μικρή μειοψηφία διαθέτει άνευ προηγουμένου οικονομική δύναμη, ενώ δισεκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν αποκλεισμένοι ακόμη και από τη βασική οικονομική σταθερότητα», έγραψαν οι συγγραφείς, με επικεφαλής τον Ricardo Gómez-Carrera, οικονομολόγος της Σχολής Οικονομικών του Παρισιού.
Μάλιστα, το μερίδιο του παγκόσμιου πλούτου που κατέχει το 0,001% των πλουσιότερων, έχει αυξηθεί από σχεδόν 4% το 1995 σε περισσότερο από 6%, ενώ ο πλούτος των πολυεκατομμυριούχων έχει αυξηθεί κατά περίπου 8% ετησίως από τη δεκαετία του 1990.
Οι συγγραφείς, ένας από τους οποίους είναι ο επιφανής Γάλλος οικονομολόγος Thomas Piketty, ανέφεραν ότι, ενώ η ανισότητα «αποτελούσε από καιρό ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό της παγκόσμιας οικονομίας», έως το 2025 έχει «φτάσει σε επίπεδα που απαιτούν επείγουσα προσοχή».
Η μείωση της ανισότητας «δεν αφορά μόνο τη δικαιοσύνη, αλλά είναι απαραίτητη για την ανθεκτικότητα των οικονομιών, τη σταθερότητα των δημοκρατιών και τη βιωσιμότητα του πλανήτη μας».
Επομένως φαίνεται πως τέτοιες ακραίες ανισότητες, δεν είναι πλέον βιώσιμες για τις κοινωνίες ή τα οικοσυστήματα, ή ακόμα και για το ίδιο το οικονομικό σύστημα το οποίο τις δημιούργησε.