Το ερώτημα έχει τεθεί ευθέως και απαιτεί απάντηση καθαρή, χωρίς περικοκλάδες, μισόλογα και διφορούμενα «ναι μεν, αλλά». Υπέρ ή κατά του εργοστασίου καύσης στο Ηράκλειο;
Και όσοι προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο κάνοντας ότι «πέφτουν από τα σύννεφα», καλό είναι να το αποφύγουν, διότι όλοι ξέρουμε ότι δεν μπορούν να επικαλεστούν αιφνιδιασμό, καθώς η συζήτηση αυτή έχει ανοίξει χρόνια τώρα.
Ο μεθοδικός γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων, Μ. Γραφάκος, είχε ξεκινήσει εγκαίρως να παραδίδει στους αυτοδιοικητικούς απλά μαθήματα επικοινωνιακής διαχείρισης, εξηγώντας τους -μεταξύ άλλων- ότι όταν με το καλό έρθει το εργοστάσιο καύσης, αυτοί θα το αποκαλούν… «εργοστάσιο θερμικής επεξεργασίας», διότι έτσι είναι πιο εύηχο.
Και όλα αυτά τα χρόνια οι αυτοδιοικητικοί σώπαιναν. Δεν διατύπωναν ενοχλητικές ερωτήσεις που θα κινδύνευαν να τους θέσουν σε δυσμένεια στους κυβερνητικούς παράγοντες. Άκουγαν υπάκουα και σώπαιναν. Τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα… Η δημόσια διαβούλευση για την εγκατάσταση του εργοστασίου «τρέχει». Τι θέση θα πάρουν;
Με τι μούτρα θα ανακοινώσουν στα παιδιά μας, στο μέλλον του τόπου μας, ότι έρχεται το εργοστάσιο καύσης στο Ηράκλειο; Με τι επιχείρημα θα δικαιολογήσουν την αφωνία τους; Θα μας πουν ότι «η καύση κάνει καλό στην υγεία και το περιβάλλον», όπως αναφέρεται στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων;
Αυτοί που μέχρι σήμερα οργάνωναν σχολικούς διαγωνισμούς ανακύκλωσης, όπως ο Δήμος Ηρακλείου, όπου μόνο στον τελευταίο συμμετείχαν 17.000 μαθητές που συνέλεξαν πάνω από 36.000 κιλά υλικών για ανακύκλωση, τι ακριβώς θα πουν σε αυτά τα παιδιά;
Αφήστε κατά μέρος τα καπάκια και τα πλαστικά μπουκάλια που συλλέγατε, ξεχάστε τα περί διαλογής στην πηγή, διότι τώρα έρχεται η καύση; Με ποιες λέξεις όλοι αυτοί που είχαν υιοθετήσει στα εκλογικά τους προγράμματα την κυκλική οικονομία, αύριο θα απευθύνουν κελεύσματα για το πιο τοξικό ξόδεμα ύλης που θα μετατρέψει τον τόπο μας αποτεφρωτήριο στο οποίο θα καίνε ακόμα και εισαγόμενα σκουπίδια;
Και τελικά πόσο θα μας χρεώσουν στην τσέπη μας γι’ αυτό το αδηφάγο καμίνι που δεν χρηματοδοτείται από πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αποτέλεσμα να δρομολογείται να κατασκευαστεί με τη διαδικασία των ΣΔΙΤ; Και όλα αυτά μέσα στην παραζάλη του Αυγούστου των διακοπών, που ετοιμάζουν κι άλλο χαράτσι για την τσέπη μας – 8,5 εκ. ευρώ το χρόνο για τον «σωτήρα» εργολάβο που εμφανίζεται επικοινωνιακά ως «μεταρρύθμιση», κατά τον ίδιο τρόπο που εμφανίζεται η καύση «φιλοπεριβαλλοντική λύση». Κοίτα να δεις πώς τα φέρνει η ζωή όμως…
Αυτοί που προεκλογικά δεσμεύονταν για τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της καθαριότητας, τώρα φέρνουν με δόξα και τιμή ιδιώτη στην αποκομιδή. Αυτοί που έλεγαν στα παιδιά μας «δεν έχει σημασία τόσο η ποσότητα των υλικών που συγκεντρώνεται, όσο το να μάθουμε από μικρή ηλικία τη σωστή διαδικασία για την διαλογή στην πηγή, έτσι ώστε να επιβαρύνουμε όσο το δυνατόν λιγότερο το περιβάλλον», ετοιμάζονται να υποδεχτούν την καύση. Και κάπως έτσι εμφανίζεται:
«Τα λόγια τα μεγάλα που έχω πει,
που σα βατράχια από το στόμα μου πηδούσαν,
λόγω τιμής δεν το’ χα φανταστεί,
πως κάποια μέρα θα με τιμωρούσαν…».