Η ισχύς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν αποτελεί πλέον είδηση – είναι γεγονός. Μπορούν να μετατραπούν σε μοχλό πίεσης, σε εργαλείο κινητοποίησης, σε φωνή για όσους αισθάνονται ότι δεν ακούγονται. Κάπως έτσι συνέβη και στο Καστέλλι. Όχι με διαφημιστικές καμπάνιες και επαγγελματικά video, αλλά με αυθεντικότητα, αυθορμητισμό και, κυρίως, με αγάπη για τον τόπο.
Η απόφαση για την ενδεχόμενη απομάκρυνση υποκαταστήματος Τράπεζας από το χωριό λειτούργησε σαν σπίθα. Και η φλόγα άναψε από εκείνους που ζουν και δουλεύουν καθημερινά στον τόπο αυτόν – όχι από κάποιον “αρμόδιο”, αλλά από έναν σουβλατζή. Ο Μάνθος Ζωγραφάκης, με μοναδικό του όπλο ένα κινητό και την αποφασιστικότητά του, έγινε το πρόσωπο μιας αντίδρασης που συγκίνησε. Κάλεσε τους συγχωριανούς του, ξεσήκωσε φίλους και γνωστούς, και το Καστέλλι βρέθηκε να διαδηλώνει έξω από τα γραφεία της Τράπεζας στο Ηράκλειο.
Δεν πρόκειται για κάποια τοπικιστική διαμαρτυρία. Πρόκειται για μια ουσιαστική υπενθύμιση ότι τα μικρά χωριά δεν είναι αριθμοί σε excel, ούτε «κόκκινα σημεία» σε χάρτες αναδιάρθρωσης. Είναι κοινωνίες που λειτουργούν, επιχειρούν, συναλλάσσονται, ζουν. Και έχουν φωνή.
Από την πλευρά της Τράπεζας, υπήρξε –σύμφωνα με πληροφορίες– θετική ανταπόκριση και κατανόηση. Όμως οι κάτοικοι του Καστελλίου δεν πείθονται εύκολα, για όποια άλλα ζητήματα προκύψουν.. Και τώρα που βρήκαν τη φωνή τους, δύσκολα θα σωπάσουν. Γιατί τα «αιφνιδιαστικά ζητήματα» που προέκυψαν τελευταία δεν τους άφησαν άλλη επιλογή.