Την Κυριακή 12-9-2021, όσοι από τους Ηρακλειώτες, παρακολουθήσαμε στο Κηποθέατρο «Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ» την μουσικοχορευτική εκδήλωση με τίλτο «Στα μονομπάτια της Ορθοδοξίας και της Παράδοσης», ζήσαμε μια αναπάντεχη όαση δροσιάς, ελπίδας και ανάτασης.
Και οι δύο έννοιες αυτές μαζί, στό πείσμα των καιρών και των «εξελίξεων» καθορίζουν ακόμα ομολογημένα ή ανομολόγητα, για άλλους λίγο για άλλους περισσότερο, την ζωή των Ελλήνων.
Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και η ΠΑΡΑΔΟΣΗ κάτω απο το φώς του φεγγαριού μεσα στα πευκα και τα τείχη της πόλης, έσμιξαν γνήσια κι απλά, τόσο, όσο απαιτούσαν οι ανάγκες της παράστασης, για να μας θυμίσουν με διάκριση τι μπορούμε να κανωμε, όταν το ένα εναρμονίζεται με το άλλο.
Με δωρεάν είσοδο, σαν βάλσαμο κι αντίδοτο σ όλα τούτα που ζούμε και μας έχουν πληγώσει, οι Τοπικοί Αρχοντες από την Περιφέρεια Κρήτης με την στήριξη του Δήμου μας και τον Ιεραποστολικό Σύλλογο «ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ» θαρρείς και «συνωμότησαν» για να μας ξεκουράσουν, να μας ανακουφίσουν, να μας γεμίσουν θάρρος και ελπίδα. Να μην αποκάμωμε απ ‘ την στυγνή και άκαμπτη καθημερινότητα, αλλά να συνεχίσουμε να δίνομε την μάχη με την πίστη, πως «ο χρόνος εγγύς» να επιστρέψουμε ξανά στην γλυκιά ρουτίνα της κανονικότητας.
Σ’ ένα κατάμεστο θέατρο — τηρουμένων των αναλογιών των επιβεβλημένων περιορισμών– χαλαρώσαμε με τις μπαλάντες και τα νανουρίσματα της ΒΟΥΛΑΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗ, ενώ ο βιολάτορας ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΤΣΑΚΗΣ με το συγκρότητημα του πλαισιωμένο, απο την χορευτική ομάδα του Λαογραφικού Συλλόγου ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΙ ΛΑΖΑΡΟΥ ΧΝΑΡΗ, μας ταξίδεψε στον ακύμαντο ωκεανό της Κρητικής Παράδοσης και Κληρονομιάς.
Η ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΒΡΕΝΤΖΟΥ στα δρώμενα, δικαίωσε πλήρως με την ερμηνεία της το πλούσιο βιογραφικό, που διαβάστηκε στο κοινό από την ιδιαίτερα ευρηματική στην παρουσίαση δημοσιογράφο ΒΟΥΛΑ ΝΕΟΝΑΚΗ.
Βγήκαμε για λίγο απο τα σκοτάδια και την σύγχυση «του καιρού ετούτου» και πήγαμε στο «καιρό εκείνο» με πλοηγό τον Ιεραποστολικό και Φιλανθρωπικό Σύλλογο «ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ».Βρήκαμε ΦΩΣ κι ΕΛΠΙΔΑ σε ενέργειες και δράσεις, που γνώμονα και παρονομαστή έχουν ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ @ μόνο την ΑΓΑΠΗ. Την ΑΓΑΠΗ για τον συνάνθρωπο και την ζωή ανεξαρτήτως τόπου, φύλου, φυλής, θρησκείας, γλώσσας, χρώματος…
Μέσα από προβολή βίντεο μαθαμε για τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων στην Αφρική, τις ανάγκες και τα προβλήματα τους.Πώς για μια δαπάνη ελάχιστων ίσως ευρώ εκεί, χάνονται ζωές, μικρά παιδιά υποφέρουν και πεθαίνουν γιατί απλά δεν υπάρχουν.
Πώς μια ομάδα λίγων Μοναζουσών απ’ το Ηράκλειο με τον συντοπίτη μας Αρχιμανδρίτη π. ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα του επίσης συντοπίτη μας Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ κάνουν στην Αφρική. .. «Αγγέλους»!
Πως σε λίγα χρόνια κατόρθωσαν το ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ. Παλεύοντας με τα στοιχεία της Φύσης σε μέρη άγνωστα, αφιλόξενα, αν όχι κι επικίνδυνα, εδωσαν σε σκληρά δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας την δύναμη και τους εμαθαν τον τρόπο να βγουν απο την μιζέρια και την άγνοια της απομόνωσης, να αφήσουν το σκοτάδι και να βρούν το ΦΩΣ της Ορθόδοξης Πίστης με γνώμονα την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, κατά το ευαγγελικό «όστις θέλει…». Τρία Μοναστήρια μέχρι στιγμής κοσμούν την Μαύρη Ηπειρο κι ένα την Μαδαγασκάρη, που είναι έτοιμα γι αυτό.
Ολα μύριζαν ΑΓΑΠΗ κείνο το Κυριακάτικο βράδυ…Ολα μύριζαν Χριστό και Ελλαδα ! Κι μείς με το τέλος της παράστασης, με την χαρά να κατακλύζει την καρδιά μας, με την δροσιά στα χείλη, με βήμα ανάλαφρο μα σταθερό προσγειωθήκαμε και πάλι στην πραγματικοτητα.
Ομως νιώθαμε αλλιώτικα. Δεν είχαμε πια τόσο φόβο, ούτε απελπισία ή αδιέξοδα.
Η εκδήλωση αυτή, μας γέμισε αισιοδοξία και ελπίδα. ΑΛΛΩΣΤΕ η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και ΠΑΡΑΔΟΣΗ έχει δείξει η Ιστορία, πως εχει αντέξει σε πολλούς κραδασμούς της Ανθρωπότητας και πως πάντα μας βγάζει απ τα δύσκολα. Γιατί όχι και τώρα.
Μας θύμισε πως «όσο υπάρχουν Ανθρωποι», ολα τα καλά μπορούν να συμβούν σ’ αυτόν τόν τόπο. Αρκεί να βρεθούν οι Ανθρωποι. Και στο Μεγάλο Κάστρο υπάρχουν τέτοιοι Άνθρωποι, κι είναι πολλοί και άξιοι. Είναι όλοι αυτοί που ετοίμασαν, παρουσίασαν, στήριξαν κι αγκάλιασαν αυτήν την μοναδική παράσταση. Και αξίζουν όλοι τους το ταπεινό «ευχαριστώ» μας και ένα δυνατό χειροκροτημα.
Τους ευχαριστούμε λοιπόν όλους μέσα απ’ την ψυχή μας και τους ευχόμαστε να συνεχίσουν το έργο τους. «Εφ’ ω ετάχθη ο καθ’ είς». Ο καθένας απ’ το δικό του μετερίζι, μέσα και έξω απ’ την χώρα! Μεγάλο το Χρέος για όλους.
Φεύγοντας, με το πούσβησαν τα φώτα της παράστασης, στ’ αυτιά μας αντηχούσε ακόμα η σπασμένη απ’ την συγκίνηση φωνή του Γέροντα, που ανέσυρε στη μνήμη μας άλλες εποχές.
«Μη φοβείσθε! Ερχεται η αναψυχή για την πατρίδα μας, μη φοβείσθε…».
Η παράσταση τέλειωσε καί κάπου αισθάνομαι την βεβαιότητα, πως ο απόηχος θα μας συντροφεύει για πάντα ορίζοντας ένα, αλλιώτικο αύριο γεμάτο θάρρος και ελπίδα. Μακάρι …
* Η Κυριακή Αρτ. Μαστρακούλη είναι Δικηγόρος Ηρακλείου