Μετά την επιτυχή έκδοση και κυκλοφορία του διαχρονικού έπους Ερωτόκριτος και τις διακρίσεις της σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, η παιδίατρος κ. Στέλλα Κανάκη έγραψε ένα απολαυστικό μυθιστόρημα. Τίτλος του νέου της βιβλίου, «Το τέλειο μωρό».
Η όλη πλοκή του έργου κινείται μεταξύ της μελλοντικής πραγματικότητας και φαντασίας. Μιας δημιουργικής όμως φαντασίας, που δεν εκφράζεται μόνο με κείμενα, εικόνες και παραστάσεις αλλά και με επιστημονικές έννοιες. Έτσι, με την πρόοδο και την εξέλιξη της επιστήμης και βιοτεχνολογίας, ο άνθρωπος μπορεί να προσθέτει ή να αλλάζει προγεννητικά στοιχεία για τον εαυτό του, χωρίς να παραβιάζονται τα όρια της ηθικής.
Διαγράφεται λοιπόν μια δυνατότητα, στο μέλλον η επιστήμη χωρίς αναστολές και δισταγμούς, να φτάσει στο σημείο αυτό. Η ιατρική επιστήμη με την αλματώδη εξέλιξή της, υπόσχεται και μας επιφυλάσσει πολλά.
Εμφανίζεται λοιπόν η Ντέμα, η οποία αποφασίζει να αποκτήσει το τέλειο μωρό στα όρια της σύγχρονης επιστήμης. Επισκέπτεται λοιπόν το κέντρο τεκνοποίησης, που επικεφαλής είναι ο επιφανής δόκτορας Ολύμπους, και ακούει τις απόψεις του καθώς και των συνεργατών του, στους οποίους την παραπέμπει. Για να φτάσει βέβαια στην καλύτερη επιλογή, αρχίζει μια πολύπλοκη έρευνα, γεμάτη ερωτήματα, απορίες και προβληματισμούς, για να αποφασίσει τελικά.
Ένα άλλο κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου αποτελεί η ασύνορη αγωνία του Ντηρ, ο οποίος ως μέλος μιας σπηλαιοδίαιτης φυλής, χάνει την όμορφη γυναίκα του. Επιδίδεται λοιπόν σε έναν ατέρμονα αγώνα και μια αλογάριαστη αγωνία. Η ανεύρεσή της μετά από μια σκληρή και ολιγοήμερη έστω περιπέτεια, τον φέρνει αντιμέτωπο με άλλες, απρόσμενες καταστάσεις, με τις οποίες αρχίζει και παλεύει.
Και όλα αυτά με την επίζηλη περιγραφική της ικανότητα και την ανεπίληπτη γλωσσική της ομοιομορφία και πληρότητα. Για του λόγου το αληθές δανείζομαι ελάχιστες προς τούτο σειρές από το βιβλίο της, με τον Ντηρ που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο της.Στο ξημέρωμα λοιπόν της μέρας, τον θαυμασμό του τον εκφράζει με τα ακόλουθα λόγια: «Πάνω από το βουνό ο ουρανός φορούσε ένα ολοκάθαρο μπλε ρούχο, χωρίς κανένα άσπρο μπάλωμα.
Το ηλιόλουστο, ζεστό χέρι της μέρας χάιδευε τη δροσερή γούνα του δάσους. Όσο περνούσε η ώρα, τόσο το χάιδευε πιο δυνατά. Και το άγριο δάσος ηρεμούσε, αναριγούσε κάτω από το χάδι…».
Είναι γεγονός ότι η ποιότητα του περιεχομένου του κάθε βιβλίου είναι εκείνο ακριβώς που ανταποκρίνεται στις προσμονές του αναγνώστη. Και το βιβλίο της κυρίας Κανάκη με τις αρετές που διαθέτει, έρχεται και συμπληρώνει αυτό το σκοπό ακριβώς. Θα ήταν παράλειψη να μην επισημάνουμε την εικονογράφηση του βιβλίου από τον κ. Χαρίδημο Μπιτσακάκη, η οποία καλύπτει επαρκώς την αισθητική πλευρά του έργου.
Ας συνεχίσει λοιπόν την εκδοτική της προσπάθεια παράλληλα με την επιστημονική της απασχόληση, αφού και την ίδια γεμίζει και τους αναγνώστες ικανοποιεί.
* Ο Γιώργος Παναγιωτάκης είναι συγγραφέας – ιστορικός ερευνητής