Δυό άντρες μεγάλοι. Δυό καλλιτέχνες σπουδαίοι. Δυό μορφές ευγενικές, δυό μορφές βαθύτατα βιβλικές, δυό υπηρέτες της παράδοσης, της κουλτούρας, πάντα σεμνοί και ταπεινοί, δυό συνεχιστές των ηθών και των εθίμων, δυό στυλοβάτες του ήθους και της ανθρωπιάς.
Δυό σπουδαίοι καλλιτέχνες που τόσα έχουν εμπνευστεί και προσφέρει σε εμάς τους κοινούς θνητούς, που θα μπορούσαν να μιλούν ώρες ατελείωτες, για τις δημιουργίες τους, για τα έργα τους, για τις χαρές που μας χάρισαν και μας χαρίζουν, για την τεράστια συμβολή τους, χρόνια τώρα, στη συνέχιση και στην εξέλιξη της Κρητικής και γενικότερα της παραδοσιακής μουσικής.
Δυό καλλιτέχνες φωτισμένοι που διασκέδασαν και διασκεδάζουν με φιλότιμο χιλιάδες ανθρώπους, με τα γεμάτα κέφι γλέντια τους, με τις όμορφες, ανθρώπινες παρέες τους, με τις συναρπαστικές συναυλίες τους, που ανεβάζουν το πνευματικό επίπεδο της κοινωνίας μας.
Δυό καλλιτέχνες που δίδαξαν και διδάσκουν στάσεις ζωής, για τους νέους ανθρώπους, μακριά απο καταχρήσεις και υπερβολές.
Αυτοί οι δυό μεγάλοι καλλιτέχνες, Ψαραντώνης και Σκουλάς, τα είπαν όλα με δυό λέξεις, με τόση σοφία και τόση σαφήνεια, σε εκδήλωση της οικογένειας Ξυλούρη, όπου και τιμήθηκε ο Βασίλης Σκουλάς.
Κλήθηκε λοιπόν ο Ψαραντώνης να κάνει την απονομή και να δώσει τιμητική πλακέτα στο Βασίλη Σκουλά.
Λέει λοιπόν ο Ψαραντώνης: «Από κοπέλια μαζί μαθαίναμε τη λύρα και ότι ξετελέψαμε». Απαντά, ο Σκουλάς: «Ε! Αντώνη, μου μάθαινες, μου μάθαινες»!
Οι λέξεις που είπαν αυτοί οι χαρισματικοί καλλιτέχνες, τέσσερις όλες κι όλες! Έφθαναν όμως να φανερώσουν το μεγαλείο τους, τη φιλία τους, την αγάπη τους, τον αλληλοσεβασμό τους, την αναγνώριση και τη σεμνότητα τους.
Ίχνος έπαρσης ουδέν. Σεμνά και ταπεινά! Σεμνά και ταπεινά…!
*Ο Γιάννης Μπρίμης είναι συνταξιούχος Α.Τ.Ε.