Είναι κάτι καλοκαίρια που καταγράφονται στη μνήμη μας ανεξίτηλα και συνοδεύουν την σκέψη μας για πάντα! «Μιλώ» για τις βραδιές που ζήσαμε με την παρέα μας στα κρητικά πανηγύρια που μένουν στο θυμικό, διατηρούνται και αναπλάθονται κατά καιρούς, προπαντός όταν θέλεις να το ξαναζήσεις και στο απαγορεύουν… και σου μένει ο καημός!
Γιατί στο πανηγύρι είναι απίστευτο το γλέντι που ακολουθεί, απίστευτο και το κέφι, ο παλμός, ο ρυθμός της κρητικής λύρας, με το δοξάρι να «χορεύει» με περίσσια μαστοριά επάνω στις χορδές, κάνοντας να ξεπετιώνται οι νότες συντονισμένες με το ξεπέταγμα των ποδιών και των κορμιών των χορευτριών και χορευτών, ο δε χορός σε ένα ημικύκλιο αρχικά, συμληρώνεται σιγά σιγά σε κύκλο, σε δίκυκλο και μετά σε τρίκυκλο.
Η διάθεση ζωντανεύει, τα ομαδικά γέλια, οι ατάκες, σε ένα ευγενή ανταγωνισμό, ανταλλάσσονται γύρω από το τραπέζι, το τζούγκρισμα των ποτηριών, το μεθυστικό κρασί του πατητηριού, σου ανεβάζουν την ψυχική σου κατάσταση, σου κεντρίζουν την παρόρμηση, ανεβάζοντας το ιλαρόν συναίσθημα.
Η ζωντάνια που νοιώθεις γίνεται προς στιγμήν ζωηράδα μέχρι του επιτρεπτού! Το κέρασμα με τον κρητικό μεζέ να κυριαρχεί και να μοιράζεται στα πιάτα ή στη λαδόκολλα, σου δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που την κουβαλάς στο γυρισμό ως συνοδεία… την κλειδώνεις μέσα σου και την θυμάσαι παντοτινά. Το δε στομάχι σου γεμίζει με όλα τα καλούδια του τραπεζιού, για να συνεχιστεί ο χορός και το γλέντι μέσα του, διασπώντας τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες και ό,τι άλλο διέθετε η επιφάνεια του τραπεζιού, με την ευγενή βοήθεια και μεσολάβηση των φυραμάτων και ενζύμων.
Το φετινό καλοκαίρι, λόγω των ειδικών συνθηκών, ζωντάνεψε μόνο νοερά στο μυαλό μας, κάνοντας την επανάληψη όνειρο άπιαστο, στέλνοντας την υλοποίησή του στο μέλλον…
(Αφιερωμένο στα πανηγύρια Της Παναγίας και στην παρέα μας!)
*Ο Γιώργος Λυδάκης είναι φαρμακοποιός