Καλημέρα, είναι έξι το πρωί και σήμερα ξύπνησα χαρούμενος. Χαρούμενος, ευδιάθετος, γεμάτος συναισθήματα. Γι’αυτά θέλω λοιπόν να γράψω σήμερα, να τα αρπάξω, να τα βάλω στο χαρτί, να αποκτήσουν τη μυρωδιά του και να γίνουν εικόνες.
Χθες το βράδυ ήμουν με την οικογένειά μου στην εκδήλωση που οργανώθηκε από το Μαλιώτικο Καρναβάλι για τον εορτασμό της Τσικνοπέμπτης στα Μάλια.
Το περιμέναμε αλήθεια από μέρες, εγώ για να με βγάλει από την ρουτίνα και οι γιοι μου για τα τύμπανα, τους αντικρουστούς και την παρέλαση που θα άνοιγε την εκδήλωση.
– Ωχ! Πήγε ήδη εφτά, ας κατηφορήσουμε γρήγορα να βρούμε τα τύμπανα… Μα, ακούς τιποτα;
-Ναι, ναι κάτι ακούω μπαμπά, εκεί στα γραφεία της οργανωτικής.
– Πάμε, πάμε.
Κόσμος μαζεμένος, χαμόγελα και ανυπομονησία
– Πού ειναι τα τύμπανα; ρωτάει κάποιος.
– Μα να μπούμμμ κάτι χτυπάει. Μέσα είναι, ρε παιδιά, ετοιμάζονται.
– Ωραία, ωραία!
Παράταξη, τα παιδιά της οργανωτικής έτοιμα,τα τύμπανα ζεσταμένα, το ίδιο και ο κόσμος, ξεκινάμε και να οι πρώτοι ήχοι μπουμ, μπαμ, μπουμ…
– Ωραίο, μπαμπά, μου αρέσει!
– Και εμένα μου αρέσει ,παιδί μου…
Τίποτα δεν μπορεί να σου ξυπνήσει περισσότερα συναισθήματα από τη μουσική και εμένα αυτό το πρώτο “μπουμ” με ταξίδεψε, με πήρε μαζί του σε όλη τη διαδρομή, με πέταξε ψηλά και με γέμισε χρώμματα.
-Βεγγαλικά, βεγγαλικά μπαμπά!
– Το ξέρω, γιε μου, είπα, αφού τα έβλεπα από ψηλά. Τα βλέπω, τα βλέπω, πόσο όμορφα είναι, ε;
Η κατάληξη στην πλατεία της Παναγίας της Γαλατιανής που παίζαμε μικροί, όπου είχαν ήδη στηθεί οι πάγκοι με τα φαγητά, ποτά και μουσική, πολλή μουσική. Χορός συζητήσεις, φωνές, όμορφες παρέες, όμορφος καιρός, σα να είχε και αυτός την ανάγκη να ξεφύγει από τη ρουτίνα του και μαλάκωσε για λίγες ώρες.
Το γερμένο κεφάλι του γιου μου στον ώμο, μου έδειξε ότι η ώρα πέρασε και μάλλον πρέπει να πηγαίνουμε. Όμορφα ήταν, θέλω κι άλλο, θέλω κι άλλες αφορμές να φύγω από τη ρουτίνα μου. Θέλω τώρα που μεγαλώνω να ξυπνώ τα συναισθήματά μου πιο συχνά και το κυριότερο να δώσω όμορφες στιγμές στα παιδιά μου, που θα γίνουν αφορμές να ξυπνούν τα δικά τους συναισθήματα όταν μεγαλώσουν.
Μπράβο σε όλους για αυτήν την προσπάθεια, τα πιο σημαντικά πράγματα είναι αυτά που καταφέρνουν να μιλήσουν στην ψυχή σου, να ξυπνήσουν τα συναισθήματα, να σε ταξιδέψουν στον χρόνο, να ξύσουν το παρελθόν και να δημιουργήσουν μέλλον.
Περιμένω με ανυπομονησία το Μαλιώτικο Καρναβάλι γιατί θέλω να ταξιδέψω ξανά και έχω ανάγκη απο τέτοιες αφορμές που ταρακουνούν τα συναισθήματά μου. Όλοι μας έχουμε ανάγκη από τέτοιες συλλογικές προσπάθειες και αντίστροφα αυτές οι προσπάθειες χρειάζονται τη στήριξη από όλους μας, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.
Εγώ πάντως την Κυριακή 10 του Μάρτη θα είμαι εκεί, στο Μαλιώτικο Καρναβάλι και θα πάω γιατί την Καθαρά Δευτέρα το πρωι θέλω να ξυπνήσω χαρούμενος, γεμάτος και ευδιάθετος όπως σήμερα.