Κοιμάμαι και βλέπω στον ύπνο μου την Γκρέτα. Ξυπνάω και βλέπω την Γκρέτα στην τηλεόραση… δεν είναι και το καλύτερο πράγμα που μπορεί να μου συμβεί! Πάντα με το αυστηρό ύφος και τον καταγγελτικό της λόγο, η δεκαεξάχρονη Σουηδή, με τις μακριές πλεξούδες της, δείχνει μάλλον μικρότερη από την ηλικία της. Τον Αύγουστο του 2018, άρχισε απεργία διαμαρτυρίας έξω από του Σουηδικό Κοινοβούλιο, με το πλακάτ να γράφει: «Σχολική Απεργία για το Κλίμα», που κράτησε ως τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Η νεαρή ακτιβίστρια, συνέχισε τις απεργίες της μόνο τις Παρασκευές (γιατί με τις απουσίες, τα σουηδικά σχολεία δεν αστειεύονται), μαζί με άλλους συμμαθητές της, με το σύνθημα #FridaysForFuture, προσελκύοντας την παγκόσμια προσοχή… Σύντομα, απέκτησε και μιμητές σε όλο τον κόσμο και σήμερα είναι ένα σύμβολο και μια προσωπικότητα, που αν και είναι αμφιλεγόμενη, προκαλεί το ενδιαφέρον όλων.
Γεννημένη το 2003, από πατέρα ηθοποιό και μητέρα τραγουδίστρια της όπερας, η μικρή Γκρέτα Τούνμπεργκ διαγνώστηκε πριν από τέσσερα χρόνια ότι πάσχει από το σύνδρομο του Άσπεργκερ· αυτό είναι μια μορφή αυτισμού, κατά το οποίο ο πάσχων/ουσα έχει ελαττωμένη ενσυναίσθηση, δηλ. μπαίνει δύσκολα στη θέση του άλλου και εμφανίζει στερεοτυπικά μοτίβα συμπεριφοράς και εμμονικά ενδιαφέροντα.
Όσοι έχουν το σύνδρομο, συνηθίζουν να χρησιμοποιούν συνεχώς συγκεκριμένες φράσεις, κάνουν στερεοτυπικές κινήσεις και έχουν ιδιαίτερη προσκόλληση σε ένα καθημερινό πρόγραμμα δραστηριοτήτων. Έτσι, της κόλλησε στο μυαλό το θέμα για την κλιματική αλλαγή, όταν στα 8 της χρόνια, κατά τη διάρκεια μαθήματος, προβλήθηκε ένα ντοκιμαντέρ για την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Έτσι, δεν είναι περίεργο, που το θέμα στο οποίο έχει προσκολληθεί η Γκρέτα και επιμένει, δεν είναι καθόλου καινούργιο. Πρόκειται για την περίφημη υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή, ένα θέμα πολυσυζητημένο, που όμως αποκτά ένα έντονο ενδιαφέρον όταν βγαίνει από το στόμα της Γκρέτα, που απευθύνεται στους ηγέτες των ανεπτυγμένων χωρών με το παράπονο: «Πώς τολμάτε; Μου κλέψατε τα όνειρά μου και την παιδική ηλικία μου με τα κενά λόγια σας. Ο κόσμος υποφέρει, πεθαίνει.
Ολόκληρα οικοσυστήματα καταρρέουν, βρισκόμαστε στις αρχές ενός μαζικού αφανισμού κι εσείς για το μόνο που μιλάτε είναι για τα χρήματα, για παραμύθια μιας αέναης οικονομικής ανάπτυξης; Πώς τολμάτε;». Εννοείται ότι με αυτά τα λόγια, ένας μεσήλικας μεροκαματιάρης από τη Νεμπράσκα ή ένας μαύρος από τη Σουαζιλάνδη, δεν θα περνούσαν ούτε στα «ψιλά γράμματα» των ΜΜΕ. Η Γκρέτα, όμως είναι το κάτι άλλο…
Ένα μέρος της επιτυχίας της, αποδίδεται στο γεγονός, ότι έχουμε αντιστροφή των ρόλων· εδώ εμφανίζεται μια δεκαεξάχρονη μαθήτρια να καταγγέλλει και να επιπλήττει ηγέτες χωρών, ηλικιακά κατά πολύ μεγαλύτερούς της. Επίσης, η αναφορά στο θέμα της κλιματικής αλλαγής είναι αυτονόητη, κατανοητή και παραδεκτή από όλους, είτε συμφωνούν με τη νέα είτε κρατούν αποστάσεις…
Έτσι, με την εμμονή της στο ίδιο αυτονόητο θέμα και σε μια κραυγή, που βγαίνει από παιδικά, νεανικά χείλη, είναι δύσκολο για κάποιον να παραμείνει ουδέτερος. Δικαιολογημένα, η Γκρέτα εμφανίζεται να ηγείται μιας νέας σταυροφορίας και έχει γίνει το υπόδειγμα του παγκόσμιου ακτιβισμού της νεολαίας και σύμβολο οικολογικής συνείδησης. Και ποιος ξέρει; Ίσως στο μέλλον, να ασχοληθεί και με την πολιτική…
Όπως λένε, η επιτυχία έρχεται όταν βρεθείς την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος. Και η Γκρέτα βρέθηκε λίγο πριν τις εκλογές μπροστά από το Σουηδικό Κοινοβούλιο· στο Κοινοβούλιο μιας από τις πιο ανεπτυγμένες και υψηλού βοιωτικού επιπέδου χώρες. Είναι μάλλον απίθανο να είχε την ίδια εξέλιξη μια συνομήλική της, μαθήτρια της τρίτης γυμνασίου, στην Ονδούρα, στην Παραγουάη, στο Πακιστάν (καλά… εδώ θα είχε εξαφανιστεί), στο Μαλί ή στο Σουδάν…
Ακόμα και στο θεσμό της Βουλής των Εφήβων, που οργανώνει η Βουλή των Ελλήνων και συμμετέχουν μαθητές από την Ελλάδα, την Κύπρο και από τον απόδημο ελληνισμό, έχουν κατά καιρούς εκφωνηθεί λόγοι από μαθητές, που θίγουν τα ίδια θέματα με την Γκρέτα και χρησιμοποιούν την ίδια ή και πιο σκληρή γλώσσα.
Κι όμως… δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν από τη συχνότητες του καναλιού της … Βουλής και να περάσουν σε διεθνές κοινό!!! Έπειτα, η Γκρέτα μιλάει πολύ καλά αγγλικά και γι’ αυτό γίνεται άμεσα κατανοητή σε ένα ευρύτατο κοινό. (Εδώ να σημειώσουμε ότι τόσο στη Σουηδία, όσο και στις άλλες χώρες της βόρειας Ευρώπης, οι μαθητές μιλούν μία ή περισσότερες ξένες γλώσσες, επαρκώς, μόνο από τα μαθήματα του σχολείου και όχι κάνοντας επιπλέον εξωσχολικά μαθήματα· πώς το κατορθώνουν;).
Το ερώτημα είναι: με τι χρήματα ταξιδεύει και αναπτύσσει τον ακτιβισμό της, στις διάφορες χώρες; Από ποιον χρηματοδοτείται; Και τέλος, με ποιες προδιαγραφές και αντιπροσωπεύοντας ποιον, ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι εμφανίζεται στον ΟΗΕ για να μιλήσει ή για να ρίξει τη φαρμακερή ματιά της στον πρόεδρο των ΗΠΑ, μόλις λίγα μέτρα πίσω του, τη στιγμή που αρχηγοί κρατών δυσκολεύονται ή αδυνατούν να το πράξουν;
Προς το παρόν, η Γκρέτα έχει κερδίσει μια νίκη· με το να είναι χορτοφάγος, κατόρθωσε να «προσηλυτίσει» στη χορτοφαγία και τους γονείς της… όχι όπως οι δικές μας μητέρες, που μας κυνηγούσαν στη γειτονιά για να μας ταΐσουν, με το μπον – φιλέ στο πιρούνι !!!
Και τέλος… έχει προταθεί για το φετινό Βραβείο Νομπέλ (όχι Νόμ-πελ). Εδώ δεν θα τα πάμε καθόλου καλά, μια και υπάρχει και Ελληνική υποψηφιότητα, με προτεινόμενο (ακόμα και από τον Πάπα) τον τέως πρωθυπουργό μας, Αλέξη Τσίπρα. Ο καιρός κυλάει γρήγορα… Θα δούμε!