Ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα του Μανώλη Λιναρδάκη
Το «Διπλό αμανέτι» του Μανώλη Λιναρδάκη είναι ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα ανάμεσα σε δύο αδέλφια, που ταυτόχρονα ερωτεύτηκαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και, παρά τις αναποδιές, η αγάπη τους όχι μόνο νίκησε, αλλά βγήκε ακόμη πιο δυνατή.
Η υπόθεση ξετυλίγεται ανάμεσα στην Κρήτη και την Αθήνα, παντρεύοντας το τοπικό χρώμα με το αθηναϊκό, πάντα με έμφαση στο ανθρώπινο συναίσθημα.
Στον πυρήνα της αφήγησης βρίσκονται τέσσερις νέοι άνθρωποι -ο Τάκης, η Λενιώ, ο Γιώργης και η Όλγα- γύρω από τους οποίους περιστρέφεται η ιστορία. Η παρουσία των γονιών τους, αλλά και δύο σκοτεινών μορφών, του Καρφή και της Κάτιας, δίνει βάθος στην πλοκή και ενισχύει την αντιπαράθεση ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι.
Στον πρόλογό του ο συγγραφέας σημειώνει:
«Η αγάπη για τα δυο αδέλφια ήρθε συγχρόνως. Η μοίρα όμως ήθελε να δοκιμάσει αυτές τις αγάπες, αν ήταν δυνατές κι αν άντεχαν στο πέρασμα του χρόνου. Ο σεβασμός και τα αμοιβαία αισθήματα θωράκισαν αυτές τις αγάπες και φυσικά με τη βοήθεια της πίστης, που είχε πρωταρχικό ρόλο.
Και τέλος να διδαχτούμε όλοι μας ότι οι κακοί και οι θρασύδειλοι δεν έχουν θέση ανάμεσα στους καλούς. Η τιμιότητα και τα αγνά αισθήματα πάντα θα είναι νικητές».
Στο έργο του ο Μανώλης Λιναρδάκης, από την Πυργού Μαλεβιζίου, υμνεί την αγάπη, παρουσιάζοντάς την όχι μόνο ως προσωπική κατάκτηση, αλλά και ως δύναμη που ξεχωρίζει το καλό από το κακό. Η πλοκή είναι γεμάτη ανατροπές, με στιγμές έντασης, που κρατούν τον αναγνώστη σε αγωνία έως την τελευταία σελίδα.
Οι αρνητικοί ήρωες, οι οποίοι παρεμβάλλονται για να σαμποτάρουν την ευτυχία των δύο ζευγαριών, τελικά λαμβάνουν αυτό που τους αξίζει, στοιχείο που προσδίδει στο μυθιστόρημα έναν τόνο δικαιοσύνης και ηθικής αποκατάστασης.
Αν και ο Μανώλης Λιναρδάκης, όπως ο ίδιος αναφέρει, δεν έχει ιδιαίτερες γραμματικές γνώσεις, εν τούτοις χειρίζεται εντυπωσιακά τον γραπτό λόγο με εξαιρετική επιδεξιότητα, εκφραστική ακρίβεια και ακλόνητη ευαισθησία, αναδεικνύοντας το προσωπικό του ύφος.
Ο συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει το έργο με μοναδικότητα, χειριζόμενος τη γλώσσα με άνεση και πλούτο εκφραστικών μέσων. Δεν τον κρατούν οι κανόνες, μα οι λέξεις του ανασαίνουν ελευθερία και σφύζουν από αλήθεια, αγγίζοντας κατευθείαν την καρδιά του αναγνώστη. Η γραφή του κινείται με φαντασία και ζωντάνια, αναδεικνύοντας αξίες που μένουν πάντα επίκαιρες: τον έρωτα, την αγάπη, την επιμονή, την πίστη στο όνειρο…
Οι ήρωές του, παρά τα εμπόδια και τις τρικλοποδιές που δέχονται, κατορθώνουν να υπερασπιστούν το πιο σημαντικό: την αγάπη τους. Έτσι, το μυθιστόρημα δεν είναι μόνο μια ιστορία γεμάτη συγκινήσεις, αλλά και ένα βιβλίο που υπενθυμίζει στον αναγνώστη την ακατάλυτη δύναμη των συναισθημάτων.
Το «Διπλό αμανέτι», σαν τραγούδι που αντηχεί μέσα στον χρόνο, αφήνει στον αναγνώστη το άρωμα μιας αγάπης που δοκιμάστηκε, μα άνθισε μέσα από τις δυσκολίες. Οι ήρωες πορεύονται μέσα στο φως και το σκοτάδι, παλεύουν με εμπόδια και αντιξοότητες, μα στο τέλος βρίσκουν τη δικαίωση που τους αξίζει: την ίδια την αγάπη.
Κι ίσως εδώ βρίσκεται η ουσία του έργου· πως η ζωή πάντα δοκιμάζει, αλλά η αληθινή αγάπη έχει τη δύναμη να αντέχει και να βγαίνει πιο δυνατή. Ένα μυθιστόρημα που μιλά στην καρδιά και ταυτόχρονα μας θυμίζει πως η τιμιότητα, η πίστη και τα αγνά αισθήματα είναι εκείνα που τελικά νικούν τον χρόνο.
(Το «Διπλό Αμανέτι» αποτελεί το πρώτο από τα τρία βιβλία που έχει προσφέρει μέχρι σήμερα ο Μ. Λιναρδάκης στην λογοτεχνική γραμματεία. Έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Τυποκρέτα», κι έφθασε στα χέρια μου πρόσφατα, ως δώρο από τον ίδιο τον συγγραφέα· ένα δώρο που δεν είναι απλώς χαρτί και μελάνι, αλλά μια συμβολική κατάθεση ψυχής.
Στις σελίδες του δεν ανακαλύπτει κανείς μόνο ιστορίες, μα και το αποτύπωμα ενός ανθρώπου, που χειρίζεται τον λόγο με την καθαρότητα του βιώματος και τη γνησιότητα της μνήμης).