Παρακολουθήσαμε τον εσπερινό της απόδοσης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστής και ως “εννιάμερα της Παναγίας”, ο οποίος εψάλη με κατάνυξη από καλλικέλαδους ιεροψάλτας, την 22α Αυγούστου 2019, στον αύλειο χώρο που διαθέτει το υπέρλαμπρο, μικρό, γραφικό εκκλησάκι της Παναγίας της Κυματούσας στον ιδιάζοντα χώρο όπου εδρεύει το Λαογραφικό εκπαιδευτικό Μουσείο Λυχνοστάτης.
Το εκκλησάκι αφιερωμένο στη Θεοτόκο κτίστηκε, με σκέψη, γνώση και ευφυΐα, πλησίον των κυμάτων του απέραντου γαλάζιου (“Παναγία η Κυματούσα”).
Η όλη θρησκευτική τέλεση της ιερής ακολουθίας, ατενίζοντας την υπέρλαμπρη εικόνα της Παναγίας της Κυματούσας κάτω από τον έναστρο καθαρό και βαθυγάλαζο ουρανό, μέσα στη διαμαντόφεγγη ατμόσφαιρα του μουσειακού χώρου να την διαπερνά μια ανάερη διάχυτη μυρωμένη θαλάσσια αύρα, άφησε έκθαμβους όλους, προκαλώντας τους έντονα συναισθήματα, τα οποία ριζώνουν βαθειά μέσα στο χώμα του εσωτερικού λουλουδένιου κήπου της ψυχής και κάποτε ξεπροβάλλουν θύμησες και άφθαρτες νοσταλγικές εικόνες.
Και μέσα σε όλ’ αυτά να ξετυλίγεται και το μουσικό ταλέντο ενός νέου, του Τίτου Μίντζα, γιου της ακούραστης και πολυδιάστατης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Τασούλας Μαρκομιγελάκη, να αφήνει όλους με ανοικτό το στόμα από την υπέροχη εκτέλεση κλασικών μελωδιών.
Πραγματικά ο, κατ’ έτος, τελούμενος Εσπερινός πολύ δύσκολα λησμονιέται από εκείνους που κάθε χρόνο κατακλύζουν τον μαγικό αυτόν τόπο με τα ασβεστωμένα δρομάκια που λέγεται Λυχνοστάτης. Όχι μόνο την ακολουθία του Εσπερινού αλλά τον τόπο και τους ανθρώπους που διαφεντεύουν αυτόν.
Οι ακούραστοι αυτοί άνθρωποι, που ολοχρονίς εργάζονται στο χώρο του Μουσείου για την παιδαγωγική και διδακτική αξιοποίηση της παράδοσης, την πνευματική ζωή, την ψυχική χαρά και απόλαυση των άλλων, την πολιτιστική κληρονομιά και την πολιτισμική ανάπτυξη τόπων και ανθρώπων, διδάσκουν πολιτισμό, ανθρωπιά, φιλία, παράδοση, αγάπη, καλοσύνη.
Πολιτισμό διδάσκουν όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι του Μουσείου με τις διάφορες μορφές οργάνωσης και δράσης τους, με τη δημιουργία (υλικών και πνευματικών) αξιών, με τα υπάρχοντα υλικά ατομικά έργα τους, με τα πνευματικά έργα των ιδίων και διαφόρων επιφανών συγγραφέων, ποιητών και πεζογράφων, τους οποίους εκεί θα ανταμώσει ο κάθε ενδιαφερόμενος, με τα διάφορα τεχνικά επιτεύγματά τους, αλλά και με τις διάφορες επιδόσεις τους στον συνολικό χώρο του Μουσείου.
Ο κάθε επισκέπτης θα νιώσει την ανθρωπιά με το καλωσόρισμα, που γίνεται είτε από μικρούς είτε από μεγάλους, από την ευάγωγο οικογένεια Μαρκάκη, στην πόρτα εισόδου του Μουσείου. Με το βλέμμα πάντα στα μάτια του εισερχομένου, φανερώνεται η καλοσύνη, τα θετικά συναισθήματα συμπάθειας, ώστε η όλη ευγενική υποδοχή με την όλη ανθρώπινη στάση της, αγάπης, του ενθουσιασμού, με τα μάτια της καρδιάς και με τον ζεστό συναισθηματικό τους τρόπο, δίδουν το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να πράττει και ο επισκέπτης το ίδιο στη ζωή του.
Όταν ο κάθε επισκέπτης βαδίζει εντός του καθαρότατου χώρου, νιώθει να τον αγκαλιάζει ανάλαφρα η αύρα της κοινωνικής σχέσης που περιέχει αγάπη, συμπάθεια και εκτίμηση. Συναισθήματα που συνοδεύουν πάντα μια στενή αναπτυσσόμενη φιλία.
Από την όλη εργατικότατη ομάδα, στον χώρο του Μουσείου καλλιεργείται, διαφυλάσσεται και συνεχίζεται διαχρονικά, με την όλη συμπεριφορά, την αντίληψη, τις ιδέες, τα έθιμα και γενικά με τις διάφορες δραστηριότητες, είτε πρακτικές προσπάθειες είναι αυτές, η λαϊκή μας παράδοση. Με τον τρόπο τους αυτόν δημιουργούν και μεταδίδουν στον κάθε επισκέπτη την ιδέα της αξίας και της συνέχειας των παραδόσεών μας.
Με τον φιλικότατο τρόπο, την προσήνεια, την πραότητα, την καταδεκτικότητα, με την ευγενική, φιλική διάθεση και συμπεριφορά, καθ όλη την διάρκεια της παραμονής, αντιλαμβάνεται ο τρίτος ότι περιβάλλεται από αισθήματα φιλίας, στοργής, συμπάθειας, τρυφερότητας, αφοσίωσης, τα οποία αποτελούν το απαύγασμα της μεγαλύτερης ευτυχίας στη ζωή του ανθρώπου που λέγεται αγάπη. Τα νιώθει, τα μελετά και τα μεταδίδει.
Εκείνο το ζεστό χαμόγελο της υποδοχής δείχνει το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης, που δημιουργεί εμπιστοσύνη, πνευματική ευημερία και στην πλατιά εφαρμογή του αποδίδει αγάπη, με τον καλό και ήπιο χαρακτήρα, που θέλει πάντα το καλό και την ευτυχία του συνανθρώπου του , το συναντάς σε όλα τα μέλη της οικογένειας Γεωργίου Μαρκάκη. Είτε ενέργεια είτε λόγος περικλείουν τη λέξη καλοσύνη. Με το ζεστό εκείνο χαμόγελο σού διδάσκει τη γλώσσα της καλοσύνης, την οποίαν κι εσύ να ομιλείς στη ζωή σου.
Γενικά στην κατ’ έτος τελούμενη αυτή θρησκευτικοκοινωνική μάζωξη οι ωφέλειες πάμπολλες, διδακτικές, ψυχικής χαλάρωσης, συγκινητικές και συναισθηματικές. Συναισθηματικές όταν μετά το τέλος του Εσπερινού το ευπροσήγορο ζεύγος Έλσα και Γιώργος Μαρκάκης, εκπροσωπώντας όλη την οικογένεια, ευχαριστούν τον Θεό που τους αξίωσε κι εφέτος να εκπληρώσουν την ψυχική τους επιθυμία ύμνησης της Θεοτόκου.
Μετά να απευθύνουν θερμές ευχαριστίες προς όλους γνωστούς και φίλους με λόγια, αγάπης, φιλίας, που τίμησαν με την παρουσία τους την όλη αυτή εκδήλωση.
Μια εκδήλωση με νόημα, αισιοδοξία, ζεστασιά, μηνύματα, αλληλεγγύη, αγάπη και ευκαιρία, σε χώρο που δεσπόζει η παράδοση και ο πολιτισμός, που ανταμώνουν φίλοι, γνωστοί, που είχαν αρκετό καιρό να συναντηθούν και να ανταλλάξουν, δια ζώσης, πληροφορίες φιλοφρονήσεις και τα της καθημερινότητας.
Μια εσπερινή μάζωξη στο υπέρλαμπρο εκκλησάκι της Παναγίας της Κυματούσας στον ιδιάζοντα χώρο του μουσείου «Λυχνοστάτης», στο χώρο της λαικής παράδοσης και του πολιτισμού, με στυλοβάτες και πρωτεργάτες ανθρώπους καρδιάς και πνεύματος, οι οποίοι στο αντάμωμα με τον κάθε επισκέπτη απαντούν όλοι, μικροί, μεγάλοι:
«Χαίρεστε! Δεν ρωτάμε τι είσαι. Αν είσαι φίλος, σε καλωσορίζουμε με την καρδιά μας και με το χέρι μας. Αν είσαι άγνωστος, θα πάψεις να είσαι. Αν είσαι εχθρός, η αγάπη μας θα σε κατακτήσει».