Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή των χριστιανών. Οι Ορθόδοξοι το γιορτάζουν 15 ημέρες και οι Ρωμαιοκαθολικοί μόνο 3 ημέρες. Η μεγάλη γιορτή των Ορθοδόξων αρχίζει το Σάββατο του Λαζάρου.
Συνεχίζεται την Κυριακή των Βαΐων με την Μεγαλοβδομάδα κι αποκορύφωμα την Κυριακή του Πάσχα και συνεχίζεται μέχρι την Κυριακή του Θωμά. Το Πάσχα πήρε την ονομασία του από το Πάσχα των Εβραίων, επειδή ο Μυστικός Δείπνος, η Σταύρωση και η Ανάσταση συνέβησαν σ’ αυτή την ιουδαϊκή γιορτή.
Μετά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο όλοι οι χριστιανοί γιορτάζουν την ίδια μέρα το Πάσχα μέχρι το 1582 οπότε καθιερώθηκε το Γρηγοριανό ημερολόγιο, που το εφάρμοσαν όλοι οι λαοί της Δύσεως. Στην Ελλάδα εφαρμόστηκε το 1924. Το δικό μας Πάσχα πολλές φορές μπορεί να διαφέρει κι ένα μήνα από το Ρωμαιοκαθολικό. Όταν το δικό μας Πάσχα συμπίπτει με των Εβραίων αναβάλλεται για μια εβδομάδα. Αυτόν τον κανόνα δεν έχουν υιοθετήσει οι Ρωμαιοκαθολικοί. Ο Σταυρός κατέχει την πιο εξέχουσα θέση στην χριστιανική πίστη και λατρεία από τότε που ο Χριστός έπαθε πάνω σ’ αυτόν. Συμβολίζει τη θυσία και προεικονίζει την Ανάσταση. Η λέξη Σταυρός αναφέρεται στον Όμηρο, τον Ηρόδοτο και Θουκυδίδη. Ήταν γνωστός στον προχριστιανικό κόσμο.
Στη μινωική Κρήτη τον χρησιμοποιούσαν οι Μιωνίτες ως λατρευτικό σύμβολο και υπάρχει στο Μουσείο του Ηρακλείου. Οι Ασσύριοι επίσης τον χρησιμοποίησαν ως λατρευτικό σύμβολο. Στους τρεις πρώτους αιώνες ο Σταυρός και η Άγκυρα ήταν τα σύμβολα.
Το σχήμα του Σταυρού επικρατεί από τον Μ. Κωνσταντίνο και εξής.
Από τότε επικρατεί και το μονόγραμμα Χ.Ρ. Στη λατρεία της Εκκλησίας μας δεν νοείται αρχή και τέλος λειτουργικής πράξης χωρίς το σημείο του Σταυρού. Είναι από τα εξωτερικά στοιχεία όλων των μυστηρίων. Και η μέρα των πιστών αρχίζει με τον Σταυρόν και τελειώνει μ’ αυτόν. Οι ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας αναφέρονται στο πάθος και τον Σταυρό, ιδιαίτερα της Μεγάλης Παρασκευής. Τον Σταυρό χρησιμοποιούσαν για θανατικές εκτελέσεις δούλων και εγκληματιών από αρχαιοτάτων χρόνων. Στο πάνω μέρος της κατακόρυφου δοκού του Σταυρού και πάνω από την κεφαλή του κατάδικου τοποθετούσαν πινακίδα που έγραφε το όνομά του.
Πρώτοι τον χρησιμοποίησαν οι Αιγύπτιοι, οι Πέρσες και οι Ρωμαίοι. Από αυτούς τον παρέλαβαν οι Εβραίοι. Έγινε ιερό σύμβολο των χριστιανών από τον σταυρικό θάνατο του Θεανθρώπου. Υπάρχουν ύμνοι, ακολουθίες και εορτές του Σταυρού. Διεθνές σήμα μεταξύ των χριστιανικών κρατών είναι ο Ερυθρός Σταυρός (ιατρικές περιθάλψεις και υγειονομική πρόνοια).
Η πορεία προς το Άγιον Πάσχα είναι σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση “αγωνιώδης και κοπώδης άρσης του Σταυρού”. Αυτό φωτίζει άγνωστες πτυχές και προετοιμάζει την προσωπική συνάντηση με το ανέσπερο φως της Αναστάσεως. Η Ανάσταση έρχεται πάντα μετά την οδύνη, ταπείνωση, μετάνοια και νέκρωση. Μετά από αυτά μεταμορφώνεται ο παλαιός άνθρωπος, ανανεώνεται και ανακαινίζεται. Η ορθόδοξη πίστη δεν είναι ιδεολογία αλλά στερεό και γνήσιο βίωμα. Είναι η λάμψη του ανεσπερου φωτός. Οι κατανυκτικές ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας είναι μία πρόσκληση σε όλους και ιδιαίτερα στους νέους, για να βιώσομε το θείο πάθος και την ιερότητα της Αναστάσεως του Κυρίου.
Χρόνια Πολλά!