Ζούμε σε μια αστυνομοκρατούμενη πολιτεία. Μια πολιτεία, όπου η αστυνομία τρομοκρατεί και καταδυναστεύει τους ήσυχους, αλλά και τους ανήσυχους φιλειρηνικούς πολίτες… Εκεί που είχαμε τους διανοούμενούς μας, με το μουσάκι ή τη γενειάδα τους, το στρογγυλό γυαλάκι και τη σαγιονάρα τους, τώρα έχουμε τους μπάτσους με το κράνος, την ασπίδα και το γκλοπ.
Μάλιστα, προχθές, ενώ βρισκόμουν ανάμεσα σε πολλούς, άλλους φιλήσυχους συμπολίτες μας, είδαμε από μακριά ένα πλήθος αστυνομικών, να πλησιάζουν παρατεταγμένοι, σαν να πραγματοποιούσαν πορεία διαμαρτυρίας, αν και δεν πρόλαβα να πληροφορηθώ ποια ήταν τα αιτήματά τους. Το βέβαιον είναι ότι γρήγορα, το σύνολο των αστυνομικών, άρχισε, εντελώς αναίτια, να επιτίθεται στο διάσπαρτο πλήθος των συμπολιτών μας, που βρέθηκαν εκεί, είτε για να απολαύσουν τη λιακάδα, είτε για να μη μείνουν στο σπίτι και να συγχρωτίζονται με άλλα άτομα, λόγω κορωνοϊού…
Άρχισαν, λοιπόν, να προβαίνουν σε πράξεις βίας, κάνοντας χρήση των γκλομπς, καθώς και χειροβομβίδων κρότου – λάμψης… Όμως, εκείνο που εξόργισε το ειρηνικά διάσπαρτο πλήθος του προοδευτικού κόσμου, ήταν η χρήση δακρυγόνων, γεγονός που ανάγκασε κάποιους αγνούς και προοδευτικούς δημοκράτες, να απαλλαγούν από τις λιγοστές συλλεκτικές μολότοφ, που έτυχε να έχουν μαζί τους και να τις αποχωριστούν, με μεγάλη θλίψη τους… Και ενώ το πλήθος είχε βρεθεί κατά σύμπτωση στην ίδια πλατεία, για λόγους ψυχαγωγικούς και αποφυγής μετάδοσης του κορωνοϊού, η συνάντηση εξελίχθηκε σε άνιση αντιπαράθεση των αστυνομικών με το πλήθος.
Πάντως, κάποιοι αστυνομικοί, δοκίμαζαν την αποτελεσματικότητα των γκλομπς τους σε ανυποψίαστους συμπολίτες μας και μάλιστα με άνισους όρους … ένας πολίτης με δύο αστυνομικούς (που στο ποδόσφαιρο είναι φάουλ) ή ένας πολίτης με τρεις αστυνομικούς, που αν ήταν στο χέρι μου θα σφύριζα πέναλτυ, ακόμα κι αν η φάση γινόταν στη σέντρα…
Μάλιστα, υπήρξε και η σκηνή (που προβλήθηκε κατά κόρον στην τηλεόραση), όπου κάποιος εποχούμενος συνοδηγός αστυνομικός, επιδεικνύοντας υπερβάλλοντα ζήλο, στην προσπάθειά του να συλλάβει κάποιο αμέριμνο πολίτη, γλίστρησε κι έπεσε από τη μοτοσυκλέτα. Μοιραία, ένα πλήθος συμπολιτών μας προσέτρεξε να δώσει χείρα (ή πόδι) βοηθείας, αλλά κατά περίεργο τρόπο, η αστυνομία το πήρε διαφορετικά. Ευτυχώς, ο αστυνομικός φορούσε κράνος και δεν πρέπει να τραυματίστηκε σοβαρά…
Είναι ξεκάθαρο, ότι η αστυνομία του Χρυσοχοϊδη (sic) έχει βάλει στόχο τη φίμωση του λαού και την ελεύθερη παρουσία του πλήθους τόσο σε ανοικτούς, όσο και σε κλειστούς χώρους. Μετά από την αναχρονιστική κατάργηση του ασύλου στα πανεπιστήμια (τι τους ενοχλούσε το άσυλο;), εικάζεται ότι μας περιμένουν μαύρες μέρες, σε ό,τι αφορά τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Ενώ, πρώτα η είσοδος σε αυτά και η διακίνηση των ιδεών ήταν ελεύθερη για όλους, ακόμα και για εξωπανεπιστημιακούς, τώρα αναμένεται τη θέση των φοιτητών να πάρουν οι αστυνομικοί … εννοείται άνευ εξετάσεων!
Τα πανεπιστήμια θα γεμίσουν αστυνομικούς και οι φοιτητές θα εισέρχονται επιδεικνύοντας τη φοιτητική τους ταυτότητα… Στο γκισέ της εισόδου θα τους υποδέχεται ένστολη και ευπαρουσίαστη γυναίκα αστυνομικός, η οποία, με υπηρεσιακό χαμόγελο θα διαβάζει στον καθένα φοιτητή, ξεχωριστά, τα δικαιώματά και τις υποχρεώσεις του.
Στη συνέχεια οι προσερχόμενοι φοιτητές, αφού περάσουν από το γνωστό από τα αεροδρόμια μηχάνημα ελέγχου, θα προχωρούν στη συνέχεια μέσα από μια διπλή σειρά από μπρατσαράδες αστυνομικούς, που θα τους ελέγχουν αν είναι ευπρεπώς ενδεδυμένοι, ξυρισμένοι (οι άρρενες), την πολιτική τοποθέτησή τους, το συγκεκριμένο θρήσκευμα του καθενός και αν φέρουν την απαραίτητη για τον κορωνοϊό ιατρική μάσκα. Κάτι που έχουμε δει, σε λάϊτ έκδοση, στις παλιές ελληνικές ταινίες, σε γάμους στρατιωτικών, όπου το ζευγάρι, βγαίνοντας από την εκκλησία –μετά το τέλος του μυστηρίου- διέρχεται μέσα από το διάδρομο που σχηματίζουν οι συνάδελφοι στρατιωτικοί!
Και όλα αυτά, κάτω από το άγρυπνο μάτι μιας κάμερας ελέγχου, όπου όλα θα μαγνητοσκοπούνται και θα καταγράφονται. Εννοείται ότι η παρουσία της αστυνομίας στα ΑΕΙ θα δημιουργήσει συγχρωτισμό και πολυκοσμία στα κυλικεία, όπου οι υπεράριθμοι των φοιτητών αστυνομικοί, θα πίνουν τον πρωινό φρέντο τους και ίσως (με κάποια συγκάλυψη) να καπνίζουν το απαγορευμένο, για το χώρο, τσιγάρο τους. Τότε, φυσικά, θα απαιτείται η κλήση της Άμεσης Δράσης, (με τη σύμφωνη γνώμη της πρυτανείας) για να επιληφθεί, αναλόγως…
Το άλλο πρόβλημα θα είναι η εξεύρεση θέσης στο αμφιθέατρο για μάθημα, όπου οι αστυνομικοί θα έχουν καταλάβει τα περισσότερα καθίσματα, οπότε, μοιραία, οι φοιτητές θα κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες: «καθήμενοι» και «όρθιοι» (πράγμα, που όπως είναι φυσικό, θα αναγράφεται και το πτυχίο!).
Ένα άλλο κακό που θα δημιουργηθεί στα πανεπιστήμια, θα είναι να μην μπορεί ο φοιτητής να γράψει στον τοίχο, κάποιο σύνθημα ή να κρεμάσει κάποια πανό διαμαρτυρίας. Εκεί, λοιπόν, που άλλοτε ενεργούσε ο καθένας μόνος και ανενόχλητος, τώρα θα χρειαστεί κάποιο συνάδελφο για να κρατάει τσίλιες … καλά που υπάρχουν και τα κινητά! … Με τις καταλήψεις, δεν είμαι βέβαιος τι θα συμβεί.
Το βλέπω λίγο χλωμό, αφού μπορεί και να δούμε περιπολίες αστυνομικών δύο – δύο να κάνουν περίπολο… Κάτι πρέπει να σκεφτούμε και για το χτίσιμο της πόρτας δύστροπου καθηγητή, αφού τα υλικά θα είναι δύσκολο να περάσουν από την είσοδο. Θα σκεφτούμε, όμως, κάτι· εδώ και στα γήπεδα γίνεται σωματικός έλεγχος στην είσοδο και πάλι κάποιοι κατορθώνουν να περάσουν κάποια φωτοβολίδα ή καπνογόνο… Το ίδιο και με τη διακοπή των μαθημάτων από συνδικαλιστές συναδέλφους, ή του συμβουλίου της Πρυτανείας, αλλά κάτι θα σκεφτούμε, τελικά…
Μπορεί να ακούγεται καλό το σύνθημα «νόμος και τάξη». Όμως, όπως λέει και ο λαός, από νόμους πάμε καλά και έχουμε αρκετούς. Στην εφαρμογή τους υστερούμε. Από τάξη, δε χρειαζόμαστε. Το σχολείο το τελειώσαμε και το πανεπιστήμιο δεν έχει τάξεις, αλλά έτη. Καλό είναι να υπάρχει και μια δόση α-ταξίας!!!