Από σταλιά λέγανε πως τον αγρότη τον κυνηγούνε θεοί και δαίμονες, σήμερα θα ήτανε το σωστό να λέμε ότι τον κυνηγούνε Θεοί και… άνθρωποι! Θα σας πω το γιατί να μου πείτε αν συμφωνείτε.
Λοιπόν τα περισσότερα χωριά στην Κρήτη είναι ξηρικά, όπως ξερουμε, και το μόνο προϊόν το οποίον μπορεί να παραχθεί εκεί είναι το λάδι, η ελιά σε φυλιογοκές καιρικές συνθήκες. Τα τελευταία χρόνια, λόγω αλλαγής κλίματος, αυτός που βλάπτεται περισσότερο και άμεσα είναι ο “ελαιοπαραγωγός”.
Ας τον λέμε έτσι, ιντά μόνο ο… τίτλος του έμεινε! Να γίνω πιο συγκεκριμένος, για να καταλάβετε. Στα 6 χρόνια από το 2013 έτυχε να βάλομε μόνο δυο χρονιές λάδι στο… πυθάρι! Το παράξενο είναι, που πολλοί ελαιοπαραγωγοί αγοράζουνε το λάδι! Και το πιο αστείο ακόμη όπου, από τη μια τραβάνε τα μαλλιά τους από απελπισία και από την άλλη χαίρονται γιατί το αγοράζουνε… φτηνό!
Μετά από τόσα χρόνια, φέτος… είπανε να μας ευχαριστήσουνε τα ελαιόδεντρα μας. Φορτωθήκανε τα καημένα όσο πιο πολύ μπορούσανε, αλλά τι φταίνε κι αυτά. Από τη μια οι… θεοί και από την άλλη οι… άνθρωποι, δεν τα κατάφερανε! Καλά… οι θεοί με την ξηρασία, το νότο, έχεις μέσα σου ένα απελπιστικό παράπονο μόνο, αλλά με τους ανθρώπους; Σου ‘ρχεται να… κλατάρεις! Σου ‘ρχεται να… σπάσεις , να φας σίδερα από την οργή και από τον θυμό σου!
Να καλλιεργείς όλο το χρόνο, να κοπιάζεις, με αντίξοες συνθήκες, να πληρώνεις, από το στέρημα σου πανάκριβα όλα τα αργοτικά εφόδια και να περιμένεις μια φορά το χρόνο να σοδιάσεις για να βάλεις λεφτά στην τσέπη σου και όχι κάθε 29 όπως πάνε άλλοι και να βλέπεις την τελευταία στιγμή να τα χάνεις όλα!
Να βλέπεις τον εχθρό σου το δάκο να σου τρώει τις ελιές σου, τα λεφτά σου και οι αρμόδιοι οι… άνθρωποι, να του λένε καλή όρεξη! Πέρυσι ως γνωστόν, ο δάκος εξεκλήρισε εντελώς την παραγωγή. Είπανε τότε οι… άνθρωποι ότι κάνανε κακή διαχείριση, κακό κουμάντο, αλλά μάθανε, βάλανε μυαλό και ότι φέτος δεν θα ξαναγίνει, ούτε και κάποια άλλη φορά το ίδιο λάθος.
Τι απέδειξαν όμως οι άνθρωποι; Απέδειξαν ότι είναι ανίκανοι να νικήσουνε το δάκο! Παραδώστε τα όπλα λοιπόν σε κάποιους άλλους, οι οποίοι να είναι άξιοι και υπεύθυνοι, αλλά και να τιμωρούνται παραδειγματικά όταν θα κάνουνε πολλά εκατ. ζημιά, να παίζουνε με τη ζωή, με τη φτώχεια, με τον πόνο του άτυχου αγωνιζόμενου αγρότη!
Προτείνω οι ψεκασμοί να γίνονται όπως παλιά με συνεργεία τα οποία θα φέρουν, έκαστος την ψεκαστήρα στην πλάτη του, ώστε να ψεκάζονται όλες οι ελιές και όχι όπως τώρα με τα τραχτέρια τα οποία… τσιρούνε δρόμο-δρόμο τις ελιές και οι υπόλοιπες οι πολλές από μέσα να μένουν αράντιστες, με αποτέλεσμα ο “αθάνατος” δάκος ο οποίος είναι σαν τη μικρή μύγα με φτερά, για όσους δεν ξέρουνε, και πηγαίνει από το ένα δέντρο στο άλλο.
Εβγάτε έξω κύριοι από τις αναπαυτικές καρέκλες σας, να δείτε την καταστροφή, μπας και συγκινηθείτε!! Α, ξέχασα. Μήπως καταργήσετε κι αυτό το ΦΠΑ το 22% από το πρώτο κιλό; Να βοηθάτε πρέπει και όχι να τον μαδάτε!