Με τα λοκντάουν ο κατοίκων περιορισμός έφερε στα ζευγάρια και καλά και κακά. Καλά για τα αγαπημένα ζευγάρια, κακά για τα προβληματικά.
Στα πρώτα, στα καλά, δόθηκε η ευκαιρία να σμίξουνε περισσότερο, ν’ αγαπηθούνε, ν’ αγκαλιαστούνε, ν’ ερωτευτούνε κ.λπ. Ακόμη να μάθει ο άνδρας να νοικοκυρεύεται, να διαρμίζεται, να μαγειρεύει να… πλένει τα πιάτα! Να παίζει όλη μέρα με τα παιδιά, για να μάθει τι τραβάει η ηρωίδα γυναίκα, που τα νομίζει όλα του σπιτιού εύκολα. Να μια καλή ευκαιρία να την εκτιμήσει, να την αξιολογήσει και να την αγαπήσει περισσότερο.
Έτσι ο εγκλεισμός σ’ αυτούς, θα τους φέρει δυό καλά, ένα που δεν θα επιτρέψουνε να μπει ο ανεπιθύμητος κοροναϊός και δύο να γνωρίσει καλύτερα ο ένας τον άλλο, στο βάθος της ψυχής του, στο χαρακτήρα του, στις ιδιοτροπίες του, να δει πόσο εύκολα βάζει ή όχι η γυνή την ποδιά του άνδρα, το… σφουγγαροκουβά κ.λπ.
Από τα καλά ζευγάρια, βγαίνουνε και τα καλά παιδιά και αργότερα οι καλοί άνθρωποι στην κοινωνία!
Τώρα για τ’ άλλα ζευγάρια, ο εγκλεισμός είναι δύσκολος έως και επικίνδυνος. Αυτών τους έτυχε… λαχείο!
Λες και τους βάλανε… τιμωρία!
Ενώ δεν κάνανε να’ ναι πολλή ώρα μαζί, τους υποχρεώσανε να βιώνουνε μαζί το βίο τους!
Θα μου πείτε, πώς επιβιώνανε πριν; Είναι απλό.
Πριν είχανε βρει το σειρά τους, μια ορθολογική λύση!
Δηλαδή δια της αποστάσεως. Όπως κάνουν τώρα για να μην κολλήσουνε τον κοροναϊό! (Δε διαφέρει και πολύ).
Όσο πιο λίγο ήτανε κοντά ο ένας τον άλλο, τόσο το καλύτερο. Και όσο πιο λίγες κουβέντες τόσο λιγότερες διαφωνίες, διαμάχες και μαλώματα!
Οι πολλές ήτανε πολύ βλαβερές. Έφερναν ασυνεννοησία, πείσμα, εγωισμό, γκρίνια και τσακωσμό!
Πολλές φορές για να μη μιλήσουνε συνεννογιόντανε με… νοήματα! Αφού άμα τρώγανε, δε μιλούσανε καθόλου για να μην μείνουνε… νηστικοί!
Μετά το φαγητό, η γυνή έβλεπε τα γυναικεία στην τηλεόραση και ο άνδρας τα ανδρικά. Είχανε δύο τηλεοράσεις, μια γυναικεία και μία ανδρική.
Μετά πηγαίνανε η γυνή στη γειτονιά για κουτσομπολιό και ο άνδρας στο καφενείο να βγει το σινάφι του. Να βρει καταννόηση, να πει καμιά κουβέντα να… ξεμουδιάσει κ.λπ. Έτσι εύρισκαν και οι δυο καταννόηση, συνεννόηση, καλοσύνη από τους… απ’ έξω και γυρίζανε ευχαριστημένοι. Μετά πήγαινε ο καθένας στο κρεβάτι του χωρίς αχνιά, μιλιά για να μη χαθεί η ευχαρίστηση που έφεραν από τους… απ’ έξω!
Ο κάθε πόνος αναζητάει τη χαρά κι όπου τη βρει πηγαίνει, κι άμα δεν είναι συγγενής μακάρι να ‘ναι ξένοι!…
Αυτή η συνήθεια τους κρατούσε στη ζωή μαζί και χωρισμένους μα ήρθε ο κοροναϊός και τους κρατά στη φυλακή κλεισμένους!
Και στον παράδεισο να τους βάζανε μαζί, ο ένας από τους δυό στην κόλαση θα πήγαινε να ζει!