Πολλοί νέοι σήμερα αναρωτιούνται τι είναι τα σηκωματάρικα.
Παλιότερα όταν ένας εμοίραζε την περιουσία του στα παιδιά του, είχε ένα λιόφυτο περίπου 16 ελιές και το άλλο είχε 14, έδινε στο παιδί που έπαιρνε τις 14 και μία από τις 16, για να πάρει από 15 το κάθε παιδί. Η μία ρίζα που έπαιρνε από τις 16 λεγόταν σηκωματάρα, διότι ήταν σε ξένο χωράφι και είχε δικαίωμα μόνο να τη μαζέψει.
Απ’ ό,τι γνωρίζω και σήμερα υπάρχουην πολλές τέτοιες περιπτώσεις, αφου και εγώ έχω δύο σηκωματάρικες.
Αυτό και μόνο το γεγονός μάς αποδεικνύει πόσο σωστοί ήταν οι πρόγονοι, που με αυτό τον τρόπο δεν θέλανε να αδικήσουην τα παιδιά τους, το ένα ή το άλλο.
Ακόμα και σήμερα γνωρίζω, ορισμένες περιπτώσεις από κληρονομικά, που από λάθος μοιρασιές των γονέων, δεν μιλάνε πολλά αδέρφια, ενώ δεν έχει περισσότερη αξία η κάθε ακίνητη πειρουσία από ένα αδερφό.
Δεν είναι τυχαίο που το πρώτο γράμμα της αλφαβήτου είναι το Α.
Είναι η Ανθρωπιά και ο Άνθρωπος και ο Αδερφός.