Η καλύτερη παντρειά δεν είναι αυτή η οποία προέρχεται από έρωτα και μόνο, από γνωριμίες στα μπαράκια ή από σαρκικές επαφές, όπου παίρνονται προσωρινά γλυκές αποφάσεις.
Η παντρειά για να έχεις επιτυχία και… μακροημέρευση, το πρώτο και κυριώτερο θα είναι να γνωρίσεις πολύ καλά τους γονείς και το σόι του άλλου προσώπου. Όχι όμως να τους γνωρίσεις εσύ, όπου θα τους μάθεις ασφαλώς από την καλή τους μεριά, αλλά να ρωτήσεις τους απέξω οι οποίοι τους ξέρουνε καλύτερα.
Έτσι γινότανε παλιά οι παντρειές γι’ αυτό ελάχιστες… εσφέλνανε! Στα 200 ζευγάρια να χωρίσει ένα, διότι γνωρίζανε καλά τα σόγια.
Σ’ αυτό το σόι που ταιριάζομε εμείς οι γονείς, θα μπεις κι εσύ για να ταιριάσεις! Η μιά πελεκημένη πέτρα θα ταιριάσει με την άλλη πελεκημένη. Η πελεκημένη με την απελέκητη, αταίριαστη θα ‘ναι για πάντα! Αν τα καταφέρεις και τηνέ πετάξεις και πάρεις άλλη έχει καλώς…
Αν δεν είναι σωστά όλ’ αυτά που λέω, γιατί σήμερα χωρίζει το 50% των ζευγαριών; Υπάρχουνε κι άλλες αιτίες βέβαια της σημερινής εποχής, αλλά η κυριώτερη είναι αυτή, δεν αλλάζει.
Ας πάρομε τώρα με τη σειρά τα πράματα να δούμε γιατί τόσο εύκολα χωρίζουνε σήμερα. Πρώτος και καλύτερος που φεύγει βιαστικά από τα ζευγάρια είναι ο έρωτας, ενώ είναι το καλύτερο και το πιο γλυκύτερο!
Ίσως το καθετί ωραίο μοιάζει με… λουλούδι. Σβήνει! Μετά σειρά έχει η αγάπη. Με τα δόντια κρατιέται! Μετά σειρά έχει να χαθεί ο σεβασμός και η ευγένεια. Μετά ο διάλογος και η συνεννόηση, όπως και η κατανόηση. Μετά κόβονται τ’ αστεία και το γέλιο εντελώς. Μετά έρχεται η αδιαφορία και η απάθεια.
Τα καταπλάκωσε όλα ο χιονιάς και η παγωνιά! Το πλέον δύσκολο απ’ όλα είναι να πούνε τη λέξη… σ’ αγαπώ! Οι πιο εύκολες λέξεις προέρχονται πια μέσα από τα βρομόλογα! Αυτά είναι που ξαναγίνονται όπως τα πρώτα γλυκόλογα, γιατί τα λες και τα ευχαριστιέσαι. Όπως ο γλαστημιάρης άμα νευριάσει ευχαριστιέται τις βαριές βλαστήμιες… Όλα τα γλυκόλογα γίνονται βρομόλογα με λίγα λόγια.
Όπως ας πούμε το “μωρό μου” γίνεται… “μωρή”! Ο “γλυκός” μου γίνεται “ξινός”!… “Στο καλό γλυκιέ μου”… “Στον αγύριστο να πας”! “Πονεί η ψυχή μου δεν αντέχω άλλο! “Να μαυρίσει σαν τον κόρακα”!… κ.λπ.
Όλες οι καλές, οι γλυκιές λέξεις είναι απαγορευμένες, έτσι και οι σωματικές και ψυχικές ανάγκες! Οι λέξεις χάιδεμα και σεξ είναι αυστηρά απαγορευμένες!
Καλύτερα να το στερηθεί ο ένας, παρά να το ευχαριστηθεί ο άλλος! Πώς καταντήσανε όμως αυτοί έτσι; Διερωτώνται! Τι διαιρωτάστε; Αντί να σκέφτεστε λογικά τώρα πια ότι πήρατε… γουρούνι στο σακί;
Αυτή η περίπτωση κρατάει όσο υπάρχει ο θαυμασμός, ο ενθουσιασμός, το πάθος για σωματική ευχαρίστηση όπου νόμιζαν πως ήτανε έρωτας και αγάπη κ.λπ. Από τη στιγμή που όλα αυτά εξατμίστηκαν, εξεφούσκωσαν, άρχισαν να φανερώνονται οι αληθινοί χαρακτήρες με τα ελαττώματα, τις ατέλειες, τα κουσούρια, τα μειονεκτήματα!
Τι έγινε ρε παιδιά!… Όλες οι γλύκες γίνανε πίκρες. Όλα τα γλυκόλογα γίνανε πικρόλογα! Έγινε αφόρητος ο ζυγός! (Και να οι γυναικοκτονίες!…) Από τον παράδεισο στην κόλαση!…