Η εμπορική αμαξοστοιχία κατέβαινε από Θεσσαλονίκη για Αθήνα και όπως λένε μετέφερε λαθραία εύφλεκτο φορτίο και μάλιστα σε βαγόνι αμέσως μετά την μηχανή. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής η γραμμή καθόδου προς την Λάρισα ήταν εκτός λειτουργίας και ο συρμός μπήκε στην γραμμή ανόδου προς Θεσσαλονίκη αλλά με αντίθετη κατεύθυνση, χωρίς ο μηχανοδηγός να τον σταματήσει πριν αλλάξει γραμμή και επικοινωνήσει με τον σταθμάρχη για την αλλαγή.
Την ίδια ώρα μία άλλη επιβατική αμαξοστοιχία, φορτωμένη κατά το πλείστον με φοιτητές που επέστρεφαν στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μετά τις εορτές, πήρε άδεια αναχώρησης από την Λάρισα ακολουθώντας την γραμμή ανόδου προς Θεσσαλονίκη, χωρίς ο σταθμάρχης να αντιληφθεί ότι στην ίδια γραμμή κατέβαινε και η εμπορική αμαξοστοιχία.
Η σύγκρουση των δύο τρένων ήταν προδιαγεγραμμένη και συνέβη στα Τέμπη, μόλις η επιβατική αμαξοστοιχία είχε σχεδόν εξέλθει από την σήραγγα με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 57 άνθρωποι, άλλοι αμέσως με την σύγκρουση και άλλοι από την αυτανάφλεξη του εύφλεκτου φορτίου της εμπορικής αμαξοστοιχίας που μάλιστα δημιούργησε μία πυρόσφαιρα που έλαμψε μέσα στην νύκτα και αποτυπώθηκε σε φωτογραφίες και βίντεο.
Όλοι προσευχηθήκαμε για την σωτηρία των ψυχών των θυμάτων και ο καθένας με τον τρόπο του εκφράσαμε την συμπαράστασή μας στην οδύνη των συγγενών των θυμάτων, οι περισσότεροι των οποίων είναι γονείς νέων παιδιών. Όλοι οι συγγενείς και πολλοί από εμάς ζητάμε να απαλύνουμε τον πόνο μέσω της δικαίωσης που θα επιφέρει η τιμωρία των ενόχων, χωρίς να παραμελούμε και την ανάγκη απάλειψης των αιτίων που προκάλεσαν το δυστύχημα, το τραγικό αποτέλεσμα του οποίου και ο χαρακτήρας των παραλείψεων στην λειτουργία των τρένων το κάνουν να θεωρείται σαν έγκλημα, αν και παρόλα αυτά είναι δύσκολο να καταλογίσει κανείς πρόθεση.
Βασική αιτία του δυστυχήματος είναι προφανώς η έλλειψη ασφαλιστικών μέσων ελέγχου της κυκλοφορίας που αποτρέπουν την ταυτόχρονη κίνηση αντιθέτων συρμών στο ίδιο τμήμα της γραμμής. Οι προηγούμενες Κυβερνήσεις είχαν πουλήσει ένα κομμάτι του ΟΣΕ αντί πινακίου φακής σε ξένη εταιρεία, με την προϋπόθεση σε ορισμένο χρόνο να γίνουν επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων για την αναβάθμιση του συστήματος, που δεν έγιναν ούτε από την προηγούμενη αλλά ούτε από την παρούσα Κυβέρνηση που ατύχησε το δυστύχημα να γίνει επί των ημερών της, παρά τις προειδοποιήσεις των εργαζομένων.
Βεβαίως τέτοια ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας είναι πλέον τρόπος διαχείρισης της χώρας από τις Κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, Δεξιές, ΣοσιαλΗστικές και γιαλαντζί Αριστερές, με αποτέλεσμα τα μνημόνια που όλες υπέγραψαν και κατακλέβουν τον ελληνικό λαό.
Η ασφάλεια των τρένων βρέθηκε να εξαρτάται από την εμπειρία και το φιλότιμο των εργαζομένων αλλά, όπως είναι γνωστό, στον ΟΣΕ όπως και σε όλον τον Δημόσιο Τομέα, οι επιλογές κατά τις προσλήψεις και τις προαγωγές γίνονται με πελατειακά, κομματικά κριτήρια. Δυστυχώς για τους ταξιδιώτες την κρίσιμη στιγμή την θέση του σταθμάρχη Λάρισας κατείχε ένας πρώην αχθοφόρος, με ελάχιστη εκπαίδευση και εμπειρία για τη θέση που κατείχε και αυτό με την βοήθεια επιφανούς κυρίας του κυβερνώντος κόμματος με θεσμική θέση, γραμματέας της οποίας ήταν η σύζυγός του.
Δυστυχώς για τον ίδιο, αυτή η «εξυπηρέτηση» πέραν των οιωνδήποτε ποινικών επιπτώσεων για την κατηγορία του εγκλήματος που τον βαρύνει, όπως χαρακτηρίζουν το δυστύχημα οι δικηγόροι και οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης, του στοίχισε τις τύψεις μιας ζωής για τον θάνατο 57 ανθρώπων.
Όσον αφορά τις ευθύνες των αρμοδίων υπουργών Μεταφορών και των Κυβερνήσεων, που έκαναν τις αγοροπωλησίες και είχαν τον έλεγχο των χρημάτων αλλά και της επιλογής του προσωπικού, αυτούς τους έκρινε ο «Κυρίαρχος Λαός» με την επανεκλογή τους κατά τις εκλογές μετά το δυστύχημα. Η επανεκλογή αυτή δεν είναι άσχετη με την κομματική εξάρτιση των ψηφοφόρων και την πλύση εγκεφάλου που το σύστημα ασκεί στον λαό με τα ΜΜΕ και είναι δείγμα της υπάρχουσας παρακμής.
Η παρακμή αυτή εντείνεται όσο οι απλοί άνθρωποι αισθάνονται όλο και πιο αδύναμοι να αντιδράσουν στο κακό και την αδικία που προκαλούν οι εκάστοτε κυβερνώντες, ληστρικές ομάδες της Greek Mafia όπως θα έπρεπε να ονομάζονται τα πολιτικά κόμματα, ασχέτως ιδεολογικής τοποθέτησης.
Αυτήν τους την ασυδοσία την έχουν κατοχυρώσει και με νόμο περί Ανευθυνότητας των Υπουργών, που η διαστροφική τους διάνοια τολμά να αλλοιώνει ακόμη και τις έννοιες των λέξεων και τον έχουν ονομάσει νόμο περί «Ευθύνης» Υπουργών, παραβιάζοντας ακόμη και το υπάρχον Σύνταγμα που απαιτεί όλοι οι πολίτες να είναι ισότιμοι έναντι του νόμου.
Το κατηγορητήριο αυτών που αναζητούν την κομματική δικαίωση, έχει επικεντρωθεί στο λαθραίο φορτίο εύφλεκτης ύλης που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, καθόσον η ανάφλεξή του προκάλεσε τον φρικτό θάνατο ανθρώπων, που κατά τα άλλα θα είχαν επιζήσει από την μοιραία σύγκρουση.
Εδώ το λαθρεμπόριο έχει περιοριστεί και αναχθεί σε έγκλημα κατά της ζωής μερικών ανθρώπων και αποδίδονται ευθύνες κατά της Κυβέρνησης για την συγκάλυψη των στοιχείων που θα αποδείκνυαν την ύπαρξη της εύφλεκτης ύλης όπως, η άμεση απομάκρυνση του εδάφους και η με καθυστέρηση δύο ετών παρουσίαση βίντεο με την δήθεν διέλευση της εμπορικής αμαξοστοιχίας από σημείο λίγο πριν το δυστύχημα που δείχνει ότι δεν υπήρχε παράνομο φορτίο.
Όμως το λαθρεμπόριο δεν έχει στόχο την ζωή των ανθρώπων, αν και είναι δεδομένο ότι δεν ενδιαφέρεται για αυτή, αλλά για τον πλουτισμό των εμπόρων των εθνών. Η εξιχνίαση της προέλευσης, του προορισμού και του ιδιοκτήτη της εύφλεκτης ύλης, είναι ίσως πιο σημαντική ως διαχρονικό γεγονός παρά το μεμονωμένο δυστύχημα που είχε σαν αποτέλεσμα την άδικη απώλεια των συγκεκριμένων ανθρώπων.
Καθηγητής ειδικευμένος στα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά θέματα έχει αναφέρει σε κλειστό κύκλο μαθητών του ότι ακόμη και η άρνηση επέκτασης των χωρικών υδάτων της χώρας στα 12 ν.μ. δεν οφείλεται στις απειλές της Τουρκίας, αλλά στις απαιτήσεις των διακινητών υγρών καυσίμων που ελέγχουν και το πολιτικό σύστημα.
Εξ όλων των ανωτέρω συνάγεται το συμπέρασμα ότι η δικαίωση για την άδικη απώλεια των 57 ανθρώπων με τον χαρακτηρισμό του δυστυχήματος των Τεμπών ως έγκλημα και την τιμωρία αυτών που εκτέλεσαν πλημμελώς τα καθήκοντά τους δεν θα αποτρέψει μία μελλοντική επανάληψη δυστυχήματος, άλλης ίσως μορφής, όπως η πυρκαγιά στο Μάτι, η πλημύρα στην Μάνδρα ή η κατάρρευση του χρηματιστηρίου και η εισβολή του ΔΝΤ.
Η δικαίωση θα επέλθει μόνο με την ανατροπή αυτών που ενσυνείδητα λειτουργούν υπέρ ενός συστήματος διαφθοράς και εκμετάλλευσης, είτε αυτό γίνεται από μικροψυχία για την καθημερινή επιβίωση είτε είναι μέρος ενός σατανικού σχεδίου επικυριαρχίας.
Όλοι εμείς που κατεβήκαμε στον δρόμο για συμπαράσταση στους συγγενείς των 57 νεκρών του δυστυχήματος των Τεμπών δεν είμαστε υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος στην Κυβέρνηση ή στην Αντιπολίτευση αλλά, υπέρ ενός πολιτικού συστήματος που να εξασφαλίζει Δικαιοσύνη και όχι ασυδοσία κατοχυρωμένη με νόμο, ελεύθερους δικαστές και όχι διορισμένους από την εκτελεστική εξουσία, Αξιοκρατία και όχι κομματική ρουσφετολογία, Ελευθερία που να μην υπερβαίνει την ελευθερία του άλλου, Δημοκρατία και όχι εκλόγιμη μοναρχία, ή τουλάχιστον μία Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία που οι αντιπρόσωποι να είναι ανακλητοί και να μην λογοδοτούν στο κόμμα αλλά στον λαό που τους εκλέγει.
Χρειαζόμαστε άμεσα αλλαγή του Συντάγματος. Οι σημερινοί πολιτικοί το έχουν φτιάξει στα μέτρα τους και κανένας δεν ενδιαφέρεται για την τήρησή του αλλά για την εκμετάλλευσή του, όλοι συμφωνούν σε αυτό και αντιδικούν σε δευτερεύοντα θέματα.
Ο θάνατος είναι μέρος της ανθρώπινης μοίρας και για εμάς τους Χριστιανούς η δικαίωση δόθηκε με την Σταυρική Θυσία και την Ανάσταση του Χριστού, όμως η επικράτηση της Δικαιοσύνης επί της γης είναι μέρος του δικού μας αγώνα που αυτός απαιτεί θυσίες και ευθυκρισία και δεν κερδίζεται με τον δικαιωματισμό, όπως προτείνουν τα κόμματα.
Ο Ηλίας Σταμπολιάδης είναι μηχανικός Μεταλλείων Μεταλλουργός, πρώην καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης