Στο 40ήμερο μνημόσυνο του Γιώργου Τζερμιά

Σάββατο, 4 του Φλεβάρη. Από Ηράκλειο, φεύγω για το χωριό. Πρώτη στάση, τώρα και 18 χρόνια, στο Κοιμητήριο Καμινακίου. Στέφανα βλέπω στον τάφο του παπα-Γιάννη! Έκπληξη για μένα και στενοχώρια.

Ποιος άραγε; Ψάχνοντας τις ταινίες στα στέφανα, διαπιστώνω ότι πρόκειται για το Γιώργο. Το Γιωργο του παπα-Γιάννη. Το Γιώργο, το συγχωριανό, το φίλο, τον συνάδελφο.

Αγαπητέ, μας Γιώργο

Ξεκίνησες τη ζωή σου από το χωριό μας, το Καμινάκι.

Γεννήθηκες, μεγάλωσες κι έζησες στο πατρικό σου σπίτι, εκεί στα ψηλά του χωριού στους πρόποδες της Δίκτης. Απέναντί σου ο όμορφος κάμπος του Οροπεδίου με τους χιλιάδες ανεμόμυλους τα χρόνια εκείνα.

Αυτή η όμορφη φύση αλλά και το κοινωνικοπολιτιστικό επίπεδο της οικογένειάς σου καλλιέργησαν τα σωματικά και τα πνευματικά σου χαρακτηριστικά και σε διαμόρφωσαν σε ξεχωριστό άνθρωπο σε ύφος και σε ήθος στην κοινωνία του χωριού, αλλά και στις κοινωνίες που έζησες αργότερα, ως δάσκαλος.

Στη Γαύδο, στο Μόδι, στο Πολεμάρχι Χανίων στη Μάρθα και στην Ιεράπετρα αργότερα. Στις διακοπές που ερχόσουν στο χωριό, άκουγε κανείς τη φράση, “ήλθε ο Γιώργος του παπά”. Σ’ αυτή τη φράση εμπεριέχεται η αγάπη σου που απλόχερα μοίραζες σε μικρούς και μεγάλους, η καλοσύνη, η ευγένεια, η απλότητα, η εντιμότητά σου. Ήσουν τα χρόνια εκείνα, ένας άγγελος πάνω στη γη. Ήσουν ο άγγελος του χωριού μας.

Στις διακοπές ζούσαμε εκεί στην κοινωνία του χωριού μας τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Παρακολουθούσαμε και συμμετείχαμε στα ήθη και στα έθιμα των εορτών, τα οποία και διατηρήσαμε ζωντανά στα χρόνια της νεότητάς μας.

Στις διακοπές του καλοκαιριού περνούσαμε ευχάριστα με τη συμμετοχή μας στις εκδηλώσεις και στα πανηγύρια του χωριού, αλλά και των γειτονικών χωριών, μέχρι τον Άγιο Γεώργιο στο Χώνο. Με τις συζητήσεις μας, τις βόλτες μας, τα αστεία μας αλλά και το διασκεδαστικό κουμκάν που παίζαμε κάπου-κάπου στα καφενεία του χωριού, έχουμε τις καλύτερες αναμνήσεις εκείνων των χρόνων.

Αργότερα δημιούργησες οικογένεια με την αγαπημένη σου Κατίνα, την εξαίρετη συνάδελφο και καμαρώνατε την κόρη σας, την ακριβή σας Μαρία.

Μετά το γάμο σου διέμενες στην περιοχή της Ιεράπετρας, αλλά σε κάθε ευκαιρία ερχόσουν στο χωριό, να συναντήσεις συγγενείς και φίλους και να ανακυκλώσουμε τις παλιές αναμνήσεις. Και βέβαια κάθε χρόνο ερχόσουν στην αγαπημένη σου Αγία Παρασκευή. Είχες αφήσει και παραγγελία να γίνει εκεί η εξόδιος ακολουθία σου. Ο Θεός σε είχε προικίσει με πολλές αρετές, Γιώργο. Ήσουν ο άνθρωπος της αρετής. Άφησες το καλύτερο αποτύπωμα στη ζωή, ως άνθρωπος, ως οικογενειάρχης, ως δάσκαλος.

Ως δάσκαλος ανήκεις στην κατηγορία των δασκάλων που είναι “τοις βίοις αδιάβλητοι, τοις τρόποις ανεπίληπτοι και ταις εμπειρίαις άριστοι”, όπως λέγει ο Πλούταρχος, συγγραφέας κι ερευνητής παιδαγωγικών προβλημάτων.

Καλό παράδεισο, Γιώργο.