-Πώς σου φαίνεται μπρε Κωνσταντή εσένα ο Μητσοτάκης;

-Να σου πω Διογένη, μέχρι τώρα έχει δείξει ότι τα πάει καλά.

-Το ίδιο λέω μπρε κι εγώ και να θέλω να τονέ κατηγορήσω δε βρίσκω πράμα. Ε, για τσ’ αγρότες μόνο απού δε μας έδωσε πράμα, τόσες καταστροφές απού τσι πάθαμε μα δεν πειράζει, δεν του πιάνω κακία, γιατί δίνει σε όλους τους άλλου 800σάρια και στσι συνταξιούχους αυξήσεις και αναδρομικά για να μην πεινάσουνε!…

-Έτσι είναι το σωστό Διογένη. Ο αγρότης έχει μάθει στη φτώχεια και στην κακομοιριά του, αφού τον κατατρέχουνε Θεοί και δαίμονες ε, ας ζήσουνε οι άλλοι αξιοπρεπώς και δεν πειράζει.

-Πάντως ο Μητσοτάκης είναι καλός ε;

-Εμείς Διογένη επειδή είμαστε πανταχόθεν ελεύθεροι από τα κόμματα μπορούμε να τους κριτικάρουμε αμερόληπτα χωρίς εμπάθειες και  παρωπίδες. Θα λέμε τα καλά απ’ όπου κι αν προέρχονται.

-Τα κακά να τα λέμενε θέλει;

-Όλα Διογένη στο… φως που λένε κι αυτοί.

-Μα δε θυμούμε μπρε, όλα τα κόμματα τα έχουμε ψηφίσει.

-Για να δούμε Διογένη. Ψηφίσαμε τον Γεώργιο, τον Κωνσταντίνο, τον Ανδρέα, τον Μητσοτάκη, τον Σημίτη, τον Γιώργο, τον Σαμαρά και τον Κυριάκο.

-Μα εξεχάσαμε μπρε δυό…

-Α, λες, για τον… Κώστα και για τον Τσίπρα;

Τον Κώστα τονέ βάλανε γιατί είχε το όνομα του θείου του χωρίς ν’ αξίζει και είδαμε τα καλυμέντα του.

Ο Τσίπρας είπε πράγματα ανεφάρμοστα και επικίνδυνα και είδαμε τα χάλια μας! Γι’ αυτό…

-Πάντως τον Μητσοτάκη δεν τονέ βάλανε για τ’ όνομα.

-Όχι Διογένη. Η χώρα μας χρειαζότανε ένα πολιτικό, όχι μόνο με μόρφωση και διπλώματα, αλλά κάποιο που να είναι δυναμικός, αποφασιστικός και προπάντων τολμηρός και θαρραλέος. Αυτός είναι ο Μητσοτάκης.

-Την αρχή δεν του φαινότανε και τοσονά ε;

-Ναι αλήθεια, δεν τον περιμέναμε τόσο άξιο και σιγά-σιγά γίνεται και πιο καλός. Εγώ βέβαια θα τον ήθελα ακόμη πιο τολμηρό, για να διορθώσει πολλά στραβά κι ανάποδα, τα οποία ταλανίζουνε επί πολλά χρόνια τη χώρα μας και που χρειάζονται βαθιές τομές οι οποίες είναι τροχοπέδη για την ανάπτυξη την οικονομική, την πνευματική, τον πολιτισμό, την ευημερία κ.λπ.

-Ναι, μα… ευτυχώς που τονέ βοηθάει ο Τσίπρας, αλλιώς.

-Το ίδιο… βιολί Διογένη, ο ίδιος σκοπός!… Για να μην ξεχνιόμαστε… λαϊκίζομεν ξανά και δεν καταλαβαίνω ότι το να λαϊκίζεις μόνο και το να λές σε όλα όχι, γίνεσαι αναξιόπιστος και βαρετός. Λέγε και κανένα ναι, για να φαίνεσαι πιο σοβαρός και πιο αξιόπιστος.

Αλλά πού μυαλό…

-Άμα έλεγε πράμα σωστό, για να βοηθήξει, εμείς δα το λέγαμε.

-Ασφαλώς. Άμα πάρει καμιά φορά κάτι τ’ αυτί σου, να μου το πεις Διογένη…