Αξέχαστη και αλησμόνητη φίλη, Εύα Πετρουγάκη-Μπουνάκη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε, που τόσο πρόωρα και άδικα έφυγες για το αιώνιο ταξίδι!
Ένα “Γιατί;” τριγυρίζει 365 μέρες τώρα στο μυαλό όλων των δικών σου ανθρώπων, των πολλών φίλων σου, εκείνων που σε γνώρισαν, σε αγάπησαν, σε εκτίμησαν και εκείνων με τους οποίους συνεργάστηκες σε πολιτισμικές εκδηλώσεις για την ανύψωση της πολιτιστικής και πνευματικής ζωής του τόπου μας!
Το γράμμα μου αυτό δεν θα το διαβάσεις, ας γίνουν όμως τα λόγια μου αυτά, Φίλη μου καλή, άσπρα σύννεφα να ανταμώσουν την ψυχούλα σου εκεί στη χώρα των Μακάρων, όπου κι εκείνη αναπαύεται.
Πάντα στη σκέψη μου, αλλά και όλων των μελών του Συλλόγου Πολιτιστικής Αναπτύξεως Ηρακλείου, η Θύμησή σου και η γαλήνια μορφή ΣΟΥ ΦΙΛΗ ΜΑΣ υπάρχει και θα υπάρχει.
Δεν είναι εύκολο να Σε ξεχάσουμε! Στη ζωή μας υφαίνουμε πολλούς δεσμούς και ένας από αυτούς είναι του συναδέλφου και συνεργάτη. Είναι μία σχέση μαγείας, ένα δούναι-λαβείν, μία επιρροή ζωής. Είναι μία σχέση με αισθήματα και συναισθήματα. Και υπήρξαν, μεταξύ μας και τα δύο!
Όλοι, που σε συναντήσαμε στο δρόμο της πολιτιστικής, πολιτισμικής, κοινωνικής, παραδοσιακής και της Κρητικής Κοινωνίας, ήμασταν τυχεροί, γιατί δίδαξες πολιτισμό, ήθη και έθιμα, ηθική, τιμιότητα, δικαιοσύνη, ενσυναίσθηση προς όλους και απόδειξες δια των λόγων και έργων σου, ότι η ευγνωμοσύνη είναι η μνήμη της καρδιάς.
Ως εκπαιδευτικός και ως συγγραφέας με τον δικό σου ιδιαίτερο τρόπο, βοήθησες μικρούς και μεγάλους να αντλούν πληροφορίες και να εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους, να καλλιεργούν τον εσωτερικό τους κόσμο και να εμβαθύνουν σε σκέψεις, και σε συναισθήματα και προ πάντων να μιλούν σωστά και να διατηρούν τη γλώσσα της πατρίδας τους.
Ακόμη με τον μειλίχιο και ήπιο χαρακτήρα σου, μετέδωσες γνώσεις για την ανθρώπινη δημιουργικότητα, ώστε οι συνομιλητές σου να αντιλαμβάνονται ευκρινέστατα το παρόν και το μέλλον της ανθρώπινης εξέλιξης. Επίσης με τον τρόπο σου ενθάρρυνες τους πάντες να ακολουθούν τα λόγια του Θεανθρώπου ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ. Γιατί εσύ ήσουν παράδειγμα αρετής έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης με την ευγένεια, την συμπόνια και τη φιλία, που ήσουν προικισμένη.
Με την υπομονή και την ευρεία γνώση σου, την αγωνιστικότητα και το πείσμα σου, δίδασκες ότι θέλει τόλμη, αγώνα και προσπάθεια για να επιτύχει το στόχο και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του ο/η νέος/α της εποχής μας.
Εσύ, αείζωη φίλη ΕΥΑ, πρόσφερες γνώσεις απλόχερα, στάθηκες, μπροστάρης της κρητικής παράδοσης και γλώσσας με έργα και με λόγια και με τον δικό σου τρόπο ενστάλαξες στις ψυχές μας μέσα την αγάπη για την Κρήτη μας.
Στους ανθρώπους που μας κάνουν πνευματικά ανώτερους, στους ανθρώπους που μας αγάπησαν και αγαπήσαμε, εκτίμησαν και εκτιμήσαμε, υποκλίθηκαν και υποκλιθήκαμε και στάθηκαν πλάι μας όταν θέλαμε κάπου να ακουμπήσουμε οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και μία χωρίς αντάλλαγμα τεράστια ευγνωμοσύνη. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που μας αγκάλιασαν σε δύσκολες στιγμές και που αποδείχτηκαν πάνω απ’ όλα ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Ένας απ αυτούς ήσουν κι ΕΣΥ αείμνηστη φίλη ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΥΓΑΚΗ-ΜΠΟΥΝΑΚΗ.
Με θλιβερή καρδιά, προσευχόμαστε για την αιώνια ανάπαυση της ευγενούς ψυχούλας Σου διακεκριμένη φιλόλογε, αείζωη και ευαίσθητη φίλη, στοργική μητέρα και σύζυγε, στοχαστική και ταλαντούχε συγγραφέα, με τη ζεστή καρδιά, και κατανόηση και φωτεινό παράδειγμα ιδιαίτερα προς την νεολαία μας.
Θα σε θυμόμαστε πάντα Αγαπημένη μας ΕΥΑ γιατί Ο,τι αγαπημένο πεθαίνει, δε χάνεται, αλλά μένει μέσα στη σκέψη και στην καρδιά μας.