-Πώς τα πας μπρε σύντεκνε Νικόλα με τη ζωή;

-Πολύ καλά τα πάμε σύντεκνε Ανδρέα, μα δεν τηνε λένε ζωή, Καλλιό τηνέ λένε ζωή, Καλλιό  τηνέ λένε…

-Το ξέρω εγώ σύντεκνε πως τηνέ λένε Καλλιόπη μα για τη ζωή τη δική σου εννοούσα.

-Α, ναι μια χαρά Ανδρέα, παράπονο δεν έχω.  Του λόγου σου πώς τα πας;

-Να σου πω: Εμένα η ζωή δεν είναι μια χαρά. Πότε χαίρεται  και πότε είναι συννεφιασμένη. Είναι δύσκολη διότι έχει πολλές κακοτοπιές, χωματανεβολέματα, δρομάκια δύσβατα, λιγοστά τα… σόπατα! Μπορώ όμως και την παλεύω, δεν πτοούμε όσο με χτυπά αυτή, τόσο με σφυρηλατεί και γίνομαι πιο ανθεκτικός και πιο έμπειρος.

Επίσης με κάνει σοφότερο, όσον αφορά τη ζωή, έτσι ώστε να βλέπω καλύτερα τα πράγματα και να τα τοποθετώ με λογική και σοφία στον τόπο τους και όχι εκεί που θέλουνε αυτά. Η τακτοποίηση αυτή, με γεμίζει τις περισσότερες  φορές με ελπίδα και χαρά.

Όπως την νοικοκυρά που άμα τακτοποιήσει το σπίτι της, κάθεται μετά και το απολαμβάνει με ηρεμία.

-Εμένα σύντεκνε Ανδρέα, με σώζει η παντρειά μου.

-Ναι σε βλέπω εγώ σύντεκνε. Από τότε που πήρες την Καλλιόπη έγινες άλλος άνθρπωπος, αγνώριστος.

Το πρόσωπό σου λάμπει από ευτυχία, ενώ πριν ήταν σκοτεινό και… ντουχουντισμένο!

-Ετσάνε κιόλας σύντεκνε, το θωρώ κι εγώ.

Η παντρειά ή σε σώνει ή σε σκοτώνει!

Αν έπαιρνα την πρώτη, που τηνέ πήρενε ο άλλος και τονέ ξέβγαλε, αλίμονό μου!

Εσύ σύντεκνε σαν να κέρδισες το πρώτο λαχείο, ε;

Θα θέλεις κιόλας να κερδίζεις το λαχείο ή τη γυναίκα σου;

-Ειλικρινά Ανδρέα, σου το λέω τα λεφτά από το λαχείο δε θα με κάνανε τόσο ευτυχή όσο μ’ έχει κάνει το Καλλιό μου.

Δεν την αλλάζω με κανένα θησαυρό στον κόσμο!

-Έχεις δίκιο Νικόλα η γυναίκα είναι θησαυρός του άνδρα. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τη γυναίκα ο άνδρας. Άμα ταιριάσει το ζευγάρι, απολαμβάνει την απόλυτη ευτυχία, άμα δεν ταιριάσει απολαμβάνει την απόλυτη δυστυχία!

-Ναι κιόλας. Εμένα μ’ έσωσε το Καλλιό μου απού να ‘χει την ευχή μου! Τρυφερότητα θες; Μπόλικη. Συνεννόηση θες, κατανόηση, εκτίμηση, σεβασμό; Και που είσαι… χαδιάρα να δεις! Στο κρεβάτι γυρίζει το κεφάλι της πάνω στο στήθος μου, μ’ αγκαλιάζει τρυφερά και κουβεντιάζουμε μέχρι να μας σε πάρει ο ύπνος! Μπορείς μετά να μην βλέπει όνειρα γλυκά; Νιώθουμε ευτυχισμένοι σαν να είμαστε ερωτευμένοι ενώ δεν είμαστε…

Τσι λέω Καλλιό μου, απού τα 4 δισεκατομμύρια που είναι οι γυναίκες στον κόσμο μου έτυχες εσύ, η καλύτερη απ’ όλες!

Λέει ναι, το ίδιο λέω κι εγώ για σένα  άνδρα μου!

Τυχερός ήσουνα σύντεκνε, που σου πήρε την άλλη που θα έπαιρνες, ο άλλος και τραβά τα μαλλιά του!…