– Είμαστε τώρα την αρχή σε μια ανίχνευση, σε μια αναμονή, στο… άσε  να δούμε, στο περίμενε,  μέσα μας νιώθουμε μια κρυφή ελπίδα ό,τι κάτι καλύτερο θα δούμε, κάτι θ’ αλλάξει. Πάντα σε μια αλλαγή το αισθανόμαστε αυτό με τον τρόπο του, με το μυαλό του ο καθένας. Όπως ο σύντεκνος ας πούμε… Πώς αισθάνεσαι τώρα, σύντεκνε, που άλλαξε η κατάσταση;

– Να σου πω, σύντεκνε. Αισθάνομαι ένα πράμα μέσα μου, μα δεν γατέχω να σου το πω με λόγια…

– Πες τα με δικά σου λόγια, σύντεκνε, όπως το αισθάνεσαι.

– Ετσέ μπρε σα να μου ‘φυγε ένα βάρος από πάνω μου. Σαν οντέν έχουνε οι ελιές βεντέμια, που δεν τσίφαε και ο δάκος και περιμένω μια καλή χρονιά στο λάδι!

– Μια χαρά το περιέγραψες, σύντεκνε. Νιώθεις δηλαδή μια ελπίδα, μια ανακούφιση, μια αισιοδοξία σα να περιμένεις κάτι καλό να έρχεται, όπως μια καλή σοδειά. Και δεν μου λες, πώς αισθανόσουνα πριν την αλλαγή;

– Ε, έχω πολλά μέσα μου, μα δε γατέχω πάλι να σου τα πω…

– Πες τα πάλι όπως τα αισθάνεσαι, σύντεκνε.

– Να, ετσέ σαν οντέ σου κλέφτουνε λίγα πρόβατα, σα να θες να βλαστημάξεις κάποιο που σε προσβάλλει, σα να σου τρώει τσι ελιές ο δάκος και να μη τσι ραντίζουνε και να σκέφτεσαι πως θα βγάλεις τη χρονιά!

– Αυτό, σύντεκνε, ήτανε τόσο κατανοητό που δεν χρειάζεται… διερμηνέα.

– Και ήντα λες εδά του λόγου σου, σύντεκνε, να δούμενε θέλει καμιά άσπρη μέρα, γη μόνο ανέ χιονίσει;

– Πιστεύω ότι θα φύγει λίγο η… μαυρίλα. Είναι υποχρεωμένοι να πετύχουνε γιατί αλλιώς καροδοκεί ο Τσίπρας στη γωνία.

– Σκέψου δα, μπρε σύντεκνε, να δεις πώς σκέφτουνε οι πολιτικοί, να τραβάς τα μαλλιά σου! Να θέλει δα η αντιπολίτευση να πάει κακά η κυβέρνηση, δηλαδή η χώρα, για να ‘χουνε αυτοί τα κέρδη! Ε;

– Να, και μόνο που το ακούω ανατριχιάζω, φρικιάζω. Αλλά αυτό δυστυχώς συμβαίνει στην εκάστοτε αντιπολίτευση.

– Μα αλήθεια πως τοσέ λένε λέει να μη μικιάνουνε τσι φόρους, γιατί πού θα βρούνε ύστερα λεφτά θα ξεστηλοθεί η οικονομία;

– Όταν είναι, σύντεκνε, η μόνη λύση για να έρθει η ανάπτυξη, η μείωση των φόρων, των εισφορών κ.λπ. είναι αναγκαία, είναι υποχρεωτικό να γίνει, διαφορετικά θα περάσουμε άλλα 4-5 χρόνια χωρίς καμία επένδυση!

– Ετσά το λέω μπρε κι εγώ απού δε γατέχω κιόλας.

– Πιστεύω ότι θα πετύχουμε, σύντεκνε, γιατί είναι τολμηροί και αποφασισμένοι να πετύχουνε. Έχουνε τις εμπειρίες από τα λάθη τους στο παρελθόν. Και ξέρουνε τα… κατατόπια! Πιστεύω πως δεν είναι απ’ αυτούς που ξεχνάνε και ξανακάνουνε τα ίδια λάθη. Όποιος ξεχνάει τα λάθη και όποιος παθαίνει και δεν μαθαίνει, είναι αστόχαστος, αμαθής, άσοφορς. Βέβαια δεν φτάνει μόνο η μείωση των φόρων όπως είχα ξαναπεί, πάρα πολλά πρέπει να αλλάξουνε. Χρειάζεται ακόμη μια γενναία μεταρρύθμιση του κράτους. Το δημόσιο χρειάζεται οργάνωση, νοικοκύρεμα, συνεννόηση και συναίνεση των υπηρεσιών, για αυτόματες αποφάσεις και όχι πολλά μπερδέματα για να πηγαίνουνε τα έργα μπροστά με ταχύ ρυθμό και όχι κωλυσιεργίες και χασομέρια! Μόνο με φαστ τρακ θα αρχίσει η ανάπτυξη. Άντε να δούμε…