Όλοι αναρωτιούνται γιατί η Σοφία άργησε τόσο πολύ, γιατί τώρα, γιατί τόσο αργά και το αδίκημα έχει ήδη παραγραφεί και ο ένοχος βρίσκεται ασφαλής στην οικογένειά του, στον κύκλο του… ακόμα και στο περιβάλλον της μεγάλης αθλητικής οικογένειας των σπουδαίων αθλητών (εκτός και αν η Μαρία τον έχει κατονομάσει και οι γνωριμίες του τον κάνουν πέρα)… Ίσως ίσως όμως να έχει πάρει και κανένα επιπλέον τίτλο… του επίτιμου κ.λπ. κάτι που απεύχομαι… Και φυσικά όπως ξέρουν και έχουν κάνει στο παρελθόν, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο… ο… «άνθρωπος» θα έπρεπε ήδη να έχει τελείως αποκοπεί από κάθε κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Όσο για την δική του οικογένεια, γυναίκα και παιδιά αν τον έχουν ακόμα μαζί τους…λυπάμαι πάρα πολύ…ειλικρινά λυπάμαι..
Αυτό που δεν έχει ειπωθεί ακόμα και θέλω πολύ να το αναφέρω είναι το εξής.
ΣΟΦΙΑ ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΥ.. Πώς άντεξες κορίτσι μου να σηκώσεις τόσο βάρος στα 20 σου χρόνια ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ; Βλέπω και ξαναβλέπω την περίφημη σκηνή να κρατάς με περηφάνεια την Ελληνική Σημαία, να περπατάς αγέρωχη και με χαμογελαστό πρόσωπο γυρίζοντας όλο τον χώρο του Σταδίου, μεταφέροντας αυτήν την εικόνα σε όλο τον κόσμο; ΧΡΥΣΗ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ.. σε ένα άθλημα δύσκολο, πολύ δύσκολο…
ΜΠΡΑΒΟ, ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ… Αλλά σκέφτομαι συνέχεια ..πως μπόρεσε να κρατάει τόσο βάρος…τόσο βάρος στο σώμα της και την ψυχή της… χωρίς να μπορεί να το μοιραστεί με κανέναν; Οι γονείς της; Αλλοίμονο αν το μάθαιναν τότε; Η Πολιτεία; Αλι, και τρισαλί… Δεν θα την πίστευε κάνεις.. Όσο για την οικογένεια της Ολυμπιακής Επιτροπής… εκείνη την εποχή; Μπορεί να το κουκούλωναν; Για την ίδια την Σοφία …δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι… Αλλά λέω και ξαναλέω.
ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ… Κρατάς με τόση περηφάνεια την Ελληνική Σημαία, την περιφέρεις σε όλο τον Πλανήτη χωρίς ένα δάκρυ στο γλυκύτατο πρόσωπό σου ενώ η καρδιά σου, το σώμα σου ολόκληρο κλαίει και κλαίει γοερά.. Κρατάς όλο αυτό το ασήκωτο ειδικά για την ηλικία σου βάρος, ΜΟΝΗ, ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ.. Χρειάστηκαν άλλα τόσα χρόνια όσο η ηλικία σου τότε για να καταφέρεις να βγάλεις όλο αυτό από μέσα σου..
Συγχαρητήρια στην οικογένειά σου τώρα, ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ που προφανώς σου είπαν.. Μπες μπροστά, ΣΟΦΙΑ, να αρχίσουν να μιλούν και άλλα άτομα, κορίτσια και αγόρια… και έτσι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και πρέπει να υπάρξει κάθαρση σε όλους τους χώρους.. Ας ανοίξουν τα στόματα, ας μιλήσουν όλοι… γιατί τότε όπως λέει και ένα ποίημα…του Ασιζ Νεζιν… ΣΩΠΑ ΜΗ ΜΙΛΑΣ…
-Αφού έτσι σε μάθανε, η μάνα σου, η κοινωνία, οι εργοδότες σου, οι φίλοι σου… Σώπα, μη μιλάς…Θέλεις να μπλέξεις..; Κάνε πως δεν είδες… Δεν ξέρεις, δεν είδες.
Και το κλεισες το ρημάδι το στόμα σου ενώ γύρω σου βλέπεις τόσα έκτροπα, ανήθικα και παράλογα να γίνονται… ε αφού λοιπόν την γλώσσα σου την κατάντησες μουγκή…γιατί δεν την κόβεις τελείως να είσαι τουλάχιστον συνεπής με τον δικό σου εαυτό.. εκτός κι αν ξαφνικά σε πνίξει η οργή και η αγανάκτηση και επιτέλους ακούσεις την φωνή της ηθικής σου να σου λέει…ΜΙΛΑ… ΜΙΛΑ… και μην σε νοιάζει… ΣΟΦΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ.