Αβεβαιότητα, ασάφεια και καχυποψία επικρατεί στην παγκόσμια κοινή γνώμη, εν όψη της επικείμενης συνάντησης του Ντόναλντ Τράμπ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν πάνω στο χιόνι της Αλάσκας, για τυχόν νέες απρόβλεπτες εξελίξεις που θα προκύψουν στις συζητήσεις για τον τερματισμό 3,5 χρόνων συνεχιζόμενου πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας.
Πρέπει να σημειώσουμε επίσης την διαφαινόμενη απαίτηση της Μόσχας ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενη περίπτωση συνάντησης του Πούτιν στο ίδιο τραπέζι με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι ή με την παρουσία Ευρωπαίων ηγετών.
Από την άλλη πλευρά ο Τραμπ προ ημερών μιλώντας μέσα από το Οβάλ Γραφείο, δήλωσε ότι υπάρχει πολύ καλή προοπτική για μια συνάντηση κορυφής με τον Πούτιν για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, ως μέρος της μακρόχρονης προσπάθειας για να σταματήσει αυτή η «τρομερή κατάσταση», προσθέτοντας ότι αισθάνεται υποχρέωση να τερματίσει τον πόλεμο.
Είναι βέβαιο ότι από την πλευρά της Ρωσίας τα βασικά στοιχεία για τον τερματισμό του πολέμου είναι τα εδαφικά κριτήρια. Αυτά περιλαμβάνουν όχι μόνο τις τέσσερις περιοχές που κατέχει παράνομα από την έναρξη της εισβολής, αλλά και την Κριμαία που η Ρωσία προσάρτησε παράνομα το 2014.
Παράλληλα ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, επιβεβαίωσε την επικείμενη συνάντηση στις 15 Αυγούστου στην Αλάσκα, δηλώνοντας ότι ο Λευκός Οίκος έχει πλέον «συγκεκριμένα παραδείγματα για τα πράγματα που θα ζητούσε η Ρωσία για να τερματίσει τον πόλεμο».
Ο Ρούμπιο προειδοποίησε ότι η πορεία προς τα εμπρός δεν είναι καθόλου βέβαιη, ενός σύμφωνα με άλλους ανώτερους Αμερικανούς αξιωματούχους που έκαναν λόγο για παραγωγική συνάντηση, χωρίς ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα και αρκετά κενά.
Ο Πούτιν σύμφωνα με τους θαυμαστές του μπορεί να έχει το όνομα στρατηγικού εγκεφάλου, όμως σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές προσάπτονται μεγάλα λάθη σε όλα τα επίπεδα, εκείνα που τελικά θα χαρακτηρίσουν τη φήμη του και θα επιταχύνουν την παρακμή της Ρωσίας.
Ο Πούτιν υποτίμησε αρχικά την Ουκρανία, αγνοώντας τη θέλησή της να πολεμήσει περιμένοντας κατάρρευση. Αντίθετα η Ουκρανία αντιστάθηκε και κέρδισε την παγκόσμια υποστήριξη. Ο πόλεμος έχει εξαντλήσει τη Ρωσία στρατιωτικά, οικονομικά και διπλωματικά, χωρίς μετά από 2,5 χρόνια να καταφέρει να τον κερδίσει.
Εκατοντάδες δισεκατομμύρια σε χρήματα και περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό πάγωσαν, αφού η Ρωσία έχασε την πρόσβαση στις δυτικές τράπεζες, μετά την εισβολή.
Μετατρέποντας τον πόλεμο σε γενοκτονία αρνούμενος το δικαίωμα να υπάρχει Ουκρανία απέτυχε και έχασε πολλούς συμμάχους, όπως η Αρμενία, η Συρία, το Αζερμπαϊτζάν ακόμα και η Ινδία κρατάει αποστάσεις από τη Ρωσία.
Ο Πούτιν επεδίωκε να αποδυναμώσει το ΝΑΤΟ και αντίθετα το ενδυνάμωσε, γιατί με το φόβο της εισβολής, η Φιλανδία και η Σουηδία επιτάχυναν την ένταξή τους στην Ατλαντική Συμμαχία.
Όπως πολλοί δικτάτορες στην παγκόσμια ιστορία πριν από αυτόν, πίστεψε και αυτός στον δικό του μύθο και στο τέλος θα αποδειχθεί ότι ήταν άξιος της τύχης του. Κανείς δεν είναι σίγουρος αν θα γίνει τελικά η συνάντηση του Τραμπ με τον Πούτιν και αν γίνει, αν θα καταλήξει σε συμφωνία.
Εκείνο όμως που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία συμφωνία χωρίς την Ουκρανία. Είναι αυτό που υποστηρίζουν σωστά όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτό από τους δημοκρατικούς λαούς της γης, βλέποντας έναν Αμερικανό και έναν Ρώσο πρόεδρο να νομιμοποιούν την βίαιη αλλαγή συνόρων μέσα στην Ευρώπη και να επιβραβεύουν τον εισβολέα, ταπεινώνοντας ένα κυρίαρχο ανεξάρτητο κράτος, με πρόσχημα τον τερματισμό του πολέμου.
Η νέα «Γιάλτα» όπως λένε οι αναλυτές δεν πρέπει να επαναληφθεί, γιατί δεν θα είναι απλά μία φάρσα, θα είναι τραγωδία.
Είναι επίσης σίγουρο ότι δεν θα υπάρξει τέλος, γιατί αν ο Πούτιν σταματήσει τον πόλεμο έχοντας πάρει αυτό που θέλει, γιατί να μην γυρίσει αργότερα να πάρει την υπόλοιπη Ουκρανία;