Όταν τα κάποτε επίσημα χείλη ομιλούν περί αιγιαλίτιδας ζώνης, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας και συστήνουν προσοχή, εύκολα μπορεί να υποθέσει κάποιος πολλά και διάφορα. Γιατί μας «προετοιμάζουν» για κινδύνους που ελλοχεύουν λόγω εξόρυξης υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ με συμμάχους που μπορεί να πάνε με την άλλη πλευρά; Γιατί να μην διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας βάσει του δικαίου της θάλασσας;
Γιατί «ακουλουθήσαμε και ακολουθούμε μέχρι τώρα συνειδητά μια πολιτική στην οποία κυριαρχεί η επίκληση των δικαιωμάτων μας, αλλά αποφεύγουμε να τα κατοχυρώσουμε για να μην προκαλέσουμε αμφισβητήσεις; Αναγνωρίζουμε τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, αλλά εν γνώσει μας δεν επιδιώξαμε την εφαρμογή τους γιατί θεωρούμε πιθανό να προκύψουν αρνητικές επιπτώσεις για τη χώρα; Γιατί η αναπαραγωγή του φόβου και των έξωθεν κελευσμάτων;
Δηλαδή μέχρι τώρα είχαμε θετικές επιπτώσεις για τη χώρα; Μα αν δεν κατοχυρώσουμε τα δικαιώματά μας τότε πως κατέχουμε κάτι και που; Γιατί δεν έχουμε αυξήσει τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια; Λέει στην κυβέρνηση που θα προκύψει τον Ιούλιο «το νου σας μην κατοχυρώσετε, μην διεκδικήσετε τα όσα δικαιωματικά ανήκουν στην Ελλάδα επειδή θα προκύψουν προβλήματα». Περίεργη η πρότερη αναφορά του ονόματος του Ανδρέα Παπανδρέου. Ανακόλουθη η πολιτική που ακολουθήθηκε και ενάντια στο όνομά του.
Κάποια στιγμή οφείλουμε να ωριμάσουμε ως λαός και ως έθνος και να αφήσουμε την μικροπολιτική και τα φτηνά κόλπα που φτάνουν μόνο μέχρι του να εκλεγούν και να κυβερνήσουν κάποιοι μαζί με κάποιους άλλους. Όλα για τη νομή της εξουσίας κάθε φορά και όπως λέει και ο Καβάφης «ες αύριον τα σπουδαία». Αποφάσεις και Πολιτική ποιοι θα λάβουν και θα ασκήσουν στο όνομα του Λαού και των συμφερόντων του;
Μια φωνή αντρίκεια πότε θα υψωθεί; Υπάρχει όραμα; Υπάρχει πολιτική βούληση; Ποιοι θα αγκαλιάσουν τη φωτιά; Ποιοι θα το πάρουν αυτό το κύμα του κόσμου που σηκώνεται; Ποιος πολιτικός χώρος; Και τι θα το κάνει; Θα το τιθασεύσει; Γιατί κανένα από τα κόμματα δεν υψώνει λόγο ξεκάθαρο για τα εθνικά θέματα και δεν ευαγγελίζεται λύσεις με δέσμευση προεκλογική για τα όσα γίνονται; Τα εθνικά θέματα δεν είναι ξεκομμένα από τα κοινωνικά ούτε τα οικονομικά.
Κι όσοι μιλούν και προκρίνουν λύσεις για όλα εκτός από τα μεγάλα που μας ταλανίζουν και αποτελούν τη ρίζα όλων των κακών μέχρι σήμερα, στραβά αρμενίζουν. Που είναι ο ηγέτης; Που είναι οι φύλακες και οι υπερασπιστές της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας; Ποιοι θα πείσουν το 50% του εκλογικού σώματος που απέχει να ψηφίσει και τι; Δεν πρέπει να μας απασχολεί η αποχή; Να ξεσηκωθούμε. Να αγωνιστούμε. Για τι; Για ποιον; Στο όνομα τίνος; Η ψήφος της απελπισίας μπορεί να μεταφραστεί σε ψήφο εμπιστοσύνης και δύναμης. Ιδού αγαπητοί κύριοι και κυρίες υποψήφιοι πεδίον δόξης λαμπρό μπροστά σας.
Πάρτε θέσεις για τα μεγάλα εθνικά θέματα που ανοίγονται και προκρίνετε λύσεις. Μοιραία όλοι κρίνονται και θα κριθούν ανεξαρτήτως εκλογής ή μη. Αυτή τη θάλασσα ποιος θα την κολυμπήσει; Αυτή τη φωτιά ποιος θα την αγκαλιάσει; Αυτό το κύμα ποιος θα το δαμάσει; Πυρ και θάλασσα. Η αντρειοσύνη είναι πρωτίστως έννοια θηλυκή, μην ξεγιελιέστε. Αντρειωμένους και ψυχωμένους θέλουμε. Υπάρχουν; Αν ναι, ένα βήμα εμπρός.