Βλέπομε ακούμε απορούμε, παθαίνουμε και αγανακτούμε με τον κ. Ερντογάν και την Τουρκία να παίρνει ανάστημα μετά τον αυτόκλητο διορισμό του, ως διαιτητή της διαρκούσης γεωπολιτικής διαμάχης και ειδικότερα ως διαμεσολαβητή στις συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, προς επίτευξη μιας συμφωνίας για τον τρόπο μεταφοράς του Ουκρανικού σιταριού και καλαμποκιού προς τον τρίτο Κόσμο και τις αγορές.
Το ανάστημα αυτό μετουσιώνεται σε σκληρή και άτσαλη γλώσσα, σαφώς αδέξια και χαμηλής… λογοτεχνικής αξίας, πλην προκλητικής, απειλώντας ευθέως την Εθνική μας κυριαρχία, επικαλούμενη ότι νοιώθει… στριμωγμένη στην περιοχή της και ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει..
Όταν λέμε Τουρκία δεν εννοούμε τον Τουρκικό λαό. Εννοούμε τους Αρχηγούς των κομμάτων, τα κόμματα, τους Κυβερνώντες και μη Πολιτικούς, τον Ημερήσιο Τύπο, τα Ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και βέβαια το «βαθύ κράτος».
Όλες αυτές οι προσλαμβάνουσες συνήθως εκπέμπονται από την άλλη μεριά του μοναδικού και Ελληνικού Αιγαίου, ως επί το πλείστον για εσωτερικής τους κατανάλωση καθώς και ολίγον από τυχόν «ευκαιρίας δοθείσης», μήπως καταβροχθίσουν κάποιο νησάκι και ότι άλλο, άμα λάχει.
Όμως εμείς σαν καλοί γείτονες, δια επιχειρημάτων, θα πρέπει να τους πείσουμε πόσο λάθος είναι να σκέπτονται την «δοθείσα ευκαιρία». Ένα ζωντανό παράδειγμα τέτοιας λανθασμένης σκέψης, είναι οι δύο αποτυχημένες προσπάθειες της Γερμανίας (Α’και Β’ ΠΠ), να αλλάξουν μονομερώς τα σύνορα των γειτόνων τους, με αποτέλεσμα να πάρουν «το μάθημά τους» και τώρα εκείνο που προσπαθούν είναι να ενώσουν όσο περισσότερο γίνεται την Ευρώπη. (Λόγια του κ. Σόιμπλε).
Μια προτροπή προς την ηγεσία της αγαπητής μας γειτόνισσας Χώρας, από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, είναι να προσβλέπει στην ευημερία του λαού της με επενδύσεις όχι σε οπλικά συστήματα, αλλά σε υποδομές οι οποίες είναι θεμέλιο για μια αναπτυξιακή πορεία της. Δώστε ευκαιρίες κ. Ερντογάν στο λαό σας να προοδεύσει και δείξτε του εμπιστοσύνη. Κάντε το όπως η Γερμανία, η οποία ως σώφρων πλέον χώρα, ομολογεί και προτρέπει ότι τα σύνορα, δεν πρέπει να αλλάζουν μονομερώς δια στρατιωτικών μέσων και δεν πολεμούν πια για τα σύνορα. Σήμερα ενώνουν τους λαούς και προσπαθούν για την ευημερία τους.
Ένα θαρραλέο βήμα σας θα μείνει στην δική σας ιστορία, αλλά και στην παγκόσμια και θα αποκτήσετε μια γνήσια φίλη χώρα, της οποίας η φιλία θα σας φανεί πολλαπλώς χρήσιμη.
Οι γείτονες για το καλό τους και αυτό που τους ευνοεί είναι, οι καλύτερες μεταξύ τους σχέσεις να υπερτερούν των όποιων διαφορών που προκύπτουν, ώστε οι συνεργασίες να αποφέρουν κέρδη εκατέρωθεν.
Ας γίνει παράδειγμα και η Ευρωπαική Ένωση. Το βιοτικό επίπεδο όλων των κρατών-μελών, έχει εκτοξευτεί σε απίστευτα επίπεδα.
Όμως για να πραγματοποιηθεί μια τέτοια προσδοκία των δύο λαών, απαιτείται έμπνευση από εμπνευσμένους αρχηγούς. Και μάλιστα και από τους δύο. Ο ένας δεν αρκεί.
*Ο Γιώργος Λυδάκης είναι φαρμακοποιός